Soms kom je er niet uit in je eentje en kun je wel wat hulp gebruiken. Elke week vertelt een moeder over haar dilemma.
Jeanette (36) is single moeder van Jaxx (5): “Met mooi weer gaan mijn zoon en ik graag naar het park: terwijl ik op een bankje klets met andere ouders, kan Jaxx naar hartelust klimmen in de touwen of in het zand bij het klimrek spelen. Sinds kort neemt hij graag zijn graafmachine mee, die hij van zijn vader heeft gekregen voor z’n vijfde verjaardag.
De eerste paar keer speelde Jaxx rustig in z’n eentje met het speelgoed – iets wat hij fijn vindt, want hij hoeft niet altijd drukte en mensen om zich heen. Maar afgelopen weekend kwam er ineens een jongetje van dezelfde leeftijd naast ‘m zitten. Ik zag vanuit mijn ooghoek dat hij ook met de graafmachine wilde spelen, maar Jaxx er niets van wilde weten en zijn rug naar hem toe draaide. Vervolgens rende het jongetje huilend naar zijn moeder, die binnen de kortste keren naast mijn zoon stond om te zeggen dat ze samen moesten doen.
Lees ook
‘Dit is waarom mijn kind niet hoeft te delen van mij’ >
Ik keek vanaf een afstandje mee en kon horen wat de moeder zei, maar ondanks dat ik het er niet mee eens was (ik vind immers dat mijn zoon zélf mag bepalen met wie hij zijn speelgoed deelt), greep ik niet in. Ik wilde niet overkomen als die vervelende, egoïstische moeder die haar kind geen manieren leert. En daarbij: Jaxx stribbelde even tegen, maar had het uiteindelijk wel naar z’n zin met het jongetje.
Toch begon het bij thuiskomst aan me te knagen: had ik er wel tussen moeten springen? Volwassenen hoeven ook niet alles te delen, dus waarom wordt dat van kinderen wel verwacht? We moeten ze toch ook het stellen van grenzen en respect voor anderen bijbrengen? Als een kind tegen een ander kind ‘nee’ zegt, dan moeten ze dat toch respecteren? Of ben ik nu die zeurmoeder die van haar kind een hebberig mormel maakt?
Meer Kek Mama? Schrijf je in voor de nieuwsbrief en krijg elke week de beste artikelen in je mailbox >
Een vakantie in een luxe huis in Portugal, op loopafstand van het strand: het klinkt als een droom. Voor Sophie, alleenstaande moeder van twee kinderen, werd het dat ook. Alleen eindigde die droom nét even anders dan ze had gedacht toen er een rekening op de mat viel.
Croissantjes als ontbijt, koek als tussendoortje, patat als avondeten. Sommige gezinnen hebben een heel andere definitie van ‘gezond en gevarieerd’. Wat doe je als je kind daar het liefst elke dag wil spelen – én blijven eten?
Je zegt “nee”, zij horen “misschien”. Jij dacht dat jij de ouder was, maar sinds deze kleine in je leven is, lijkt het alsof jíj bij hém op tijd naar bed moet. Herkenbaar? Dan heb je misschien een kind met een van deze sterrenbeelden – geboren bazen met een flinke wil.
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (11), Emeline (8), Vieve (7) en Lilou (4). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Schoonmoeders… do we need to say more? Je hebt soms geluk met een ontzettend lieve schoonmoeder, en soms de pech met een schoonmoeder from hell. Die van Annissa zit er ergens tussenin, maar komt soms op zijn zachtst gezegd wat onhandig uit de hoek.
De wil is er, de outfit ook, maar soms komt de gedroomde versie van je fitte zelf toch niet helemaal overeen met de werkelijkheid.
