Beeld: Shutterstock
Ik voed mijn dochters van negen en elf best streng op, in tegenstelling tot mijn zusje die veel te weinig grenzen trekt bij de opvoeding van haar kinderen. Kan ik haar vertellen wat ik daarvan vind?
Els en Do: Wij vinden van niet. Zolang ze haar kinderen niet mishandelt, moet u zich niet met haar opvoeding bemoeien. Ouders zijn hypergevoelig voor kritiek. U ook, wedden we. Geen moeder die na de bevalling denkt: baby’tje, ik ga jou eens even heel slecht opvoeden. Nee, ze denkt: ik word de beste moeder ter wereld. Wie bent u om uw zusje te vertellen dat ze het verkeerd aanpakt? Iedereen doet het op zijn of haar eigen manier en met de beste bedoelingen.
Het ligt anders als uw zus u expliciet vraagt wat u van haar opvoedstijl vindt. In dat geval kunt u uw mening het best liefdevol verpakken. Begin met te benadrukken wat u positief vindt. Heel uitgebreid. Dan spuit u zo kort en vriendelijk mogelijk dat ze wat u betreft misschien de teugels ietsje strakker aan zou kunnen trekken. Ze heeft maar een half woord nodig om te begrijpen wat u bedoelt. Want nogmaals, ouders zijn hypergevoelig.
Lees ook
Samen opvoeden: ‘Hij is de softie, ik de bitch’ >
Do heeft een vriendin met drie verwende hartenlapjes. Ze worden al driftig als Do ze geen tweede koekje geeft. Hun moeder grijpt dan niet in. Do wil de kinderen soms levend villen, maar bijt liever haar tong af dan iets te zeggen. In plaats daarvan overhandigt ze de kinderen uiteindelijk de hele koektrommel, en slaakt een zucht van verlichting als ze weer weg zijn.
Els heeft meer ruggengraat. Zij legt kinderen die bij haar thuis over de vloer komen, wel grenzen op. Toen twee neefjes met hun schoenen op haar bed sprongen, zei ze ferm: “Jongens, dit mag misschien bij jullie thuis, maar bij mij gelden andere regels.” De kinderen waren stomverbaasd en hielden zich de rest van het bezoek koest. Daarover waren hun ouders weer stomverbaasd.
De opvoedtantes Els en Do beantwoorden opvoedvragen met een knipoog en stellen zichzelf voor: “Wij zijn geboren voordat de pil was uitgevonden, kwamen ter wereld zonder dat onze ouders daarom hadden gevraagd en werden te hooi en te gras opgevoed. Zelf kregen wij heel bewust kinderen en daarom voelen we tot op de dag van vandaag (ze zijn inmiddels 34, 22 en 20) de plicht hen permanent gelukkig te maken. We kennen dus twee opvoedingsstijlen van nabij, en blijven onverminderd op zoek naar de gulden middenweg.”
Ook een opvoedvraag? Mail ’m naar elsendo@kekmama.nl
Dit artikel staat in Kek Mama 11-2019.
Meer opvoedadvies? Schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >
Boys moms weten: zoons kunnen heftig zijn. Zo ook het zoontje van Frida, toen ze op vakantie was in Kroatië met haar gezin. Hij legde eigenhandig het hele zwembad plat. Per ongeluk.
Elke ouder weet: er komt een moment en dan pikt je kind iets op wat ie absoluut niet had mogen horen. Zo liet de vijfjarige Hugo op een subtiele, maar duidelijke manier weten hoe zijn vader over bepaalde collega’s denkt.
Wanneer je de eerste bent in je vriendengroep die moeder wordt, vergt dat wat aanpassingsvermogen van de rest. Een vaardigheid die niet iedereen even goed onder de knie heeft. Dat bleek wel, toen een vriendin van Noëlle met dit kraamcadeau op de proppen kwam.
Toen Rosie een baby was, vond ik uiteten gaan best een uitdaging. Nu ze twee is, valt het nog niet altijd mee. En dat heeft niet alleen met het kind te maken.
Naomi (30) werkt in duurzaamheidscommunicatie bij een gemeente en is getrouwd met Youp (33). Samen zijn ze de trotse, soms oververmoeide ouders van tweeling Ties en Evi (bijna drie). Verwacht in deze column geen opvoedadviezen, maar wel veel liefde, chaos en herkenbare peuterperikelen uit het leven van een tweelingmoeder. Je kunt haar ook volgen op Instagram: […]
Met twee gezinnen op vakantie, hoe meer zielen, hoe meer vreugd, dachten Anna en haar man. Dat viel tegen, bleek toen ze eenmaal in Frankrijk gearriveerd waren.
