‘Mijn man en ik doen nauwelijks meer iets samen’

Altijd samen

Aan het begin van hun relatie waren Joanna en haar man onafscheidelijk. ‘We gingen overal samen naar toe en werden zelden los van elkaar gezien’, vertelt ze. ‘Het is niet dat we afhankelijk van elkaar zijn, hoor. We houden gewoon van elkaars gezelschap. We lachen en weten met slechts één blik wat de ander denkt.’
 

Lees ook:
‘Mijn man en ik zijn te afhankelijk van elkaar' >

Twee schepen

Sinds ze kinderen hebben, is dit het tegenovergestelde. ‘Het komt vrij zelden voor dat mijn man en ik samen in het openbaar worden gezien. Eén van ons haalt de boodschappen, terwijl de ander thuis blijft en op de kinderen let. En moet het ene kind naar voetbal en de ander naar dansen? Dan doen we dat ook apart. Het is veel gemakkelijker om maar voor één kind tegelijk verantwoordelijk te hoeven zijn.’ Dat betekent dat een avondje uit met z’n tweetjes er bijna niet meer in zit. En zelfs thuis zijn ze zelfden op dezelfde plek. ‘Mijn man werkt in de tuin of repareert iets in de garage, ik gooi de was weg of maak schoon. Soms voelt het alsof we twee schepen zijn die elkaar ’s nachts voorbij varen, terwijl we ons best doen om alles af te ronden wat moet worden gedaan.’

‘Het is een nieuwe fase'

Toch is Joanna er zeker van dat de drukte niet voor huwelijksproblemen gaat zorgen. ‘We begrijpen allebei dat dit gewoon een nieuwe fase in ons huwelijk is. Uiteindelijk is het maar een korte periode in het leven dat we gezworen hebben samen door te brengen. Heel soms hebben we een date-avond en genieten we in een restaurant volop van elkaar. Zelfs winkelen met mijn man is een feest, omdat het tegenwoordig zo'n zeldzame gebeurtenis is. Dus al is het soms moeilijk, ik heb goede hoop dat we nog steeds gelukkig zijn als onze kinderen oud genoeg zijn om voor zichzelf te zorgen.'