Beeld: Shutterstock
Door je kind op het matje worden geroepen omdat je iets fout doet? Moet kunnen, vindt blogger Diana Park.
Diana groeide op met een strenge vader. ‘Bij een vriendin thuis werd altijd gevraagd wat zij wilde eten. Ook had ze inspraak in het inrichten van haar kamer – ze werd niet alleen als kind gezien, maar had ook een stem’, zegt Diana.
‘Bij ons thuis was dat uit den boze. Mijn vader was streng en zei dingen als: ‘Ik heb altijd gelijk.’ Mijn broers, zussen en ik gehoorzaamden hem en dachten dat onze mening er niet toe deed.’
Als ze ooit zelf kinderen zou krijgen, wist Diana, dan zou ze het anders doen. ‘Ik was er van jongs af aan van overtuigd dat ik mijn kinderen later wilde opvoeden tot zelfverzekerde mensen. Ik wilde dat ze zich veilig zouden voelen om hun mening te verkondigen.’
Inmiddels is ze al een aantal jaren moeder en leert ze haar kinderen om voor zichzelf op te komen. ‘Ook corrigeren ze mij. Ik wil ze op die manier laten zien dat het niet erg is om iets fout te doen en dat je naar anderen moet luisteren. En dat je, als je iemand laat merken dat hij iets verkeerd doet, dat ook op een respectvolle manier moet meedelen.’
Nog meer persoonlijke verhalen lezen?
Schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >
Van gymtassen inpakken tot zwemlessen plannen, van BSO-schema’s tot traktaties regelen: het loopt allemaal via jouw hoofd. En nu blijkt uit onderzoek dat al die mentale to-do’s niet alleen jouw brein bezetten — maar ook je relatie beschadigen.
Niets in het leven is zwart of wit, en opvoeden brengt altijd dilemma’s met zich mee. Zelfs al lijkt de keuze op sommige momenten nog zo helder.
De bevalling: sommigen zien er als een berg tegenop, anderen krijgen een spirituele awakening tijdens de geboorte van hun kind. Hoe dan ook: het is altijd een verhaal op zich, wat moeders maar al te graag delen. Bij voorkeur met veel details. Deze week het bevallingsverhaal van Floor (29).
In het televisieprogramma De Klassenavond doet Erwin een aangrijpend verhaal over zijn dochter, die hij al twaalf jaar niet meer heeft gezien. In gesprek met presentator Rob Kamphues vertelt hij openhartig over het gemis en de pijn die hij dagelijks voelt.
Soms kunnen leraren niet helemaal eerlijk zijn tegen ouders. Beleefdheid en professionaliteit gaan nu eenmaal voor — en dus zeggen ze op het rapport dat je kind een “sociale persoonlijkheid” heeft, terwijl ze bedoelen dat hij of zij de hele dag door kletst.
Ouderschap is prachtig, maar soms ook doodvermoeiend. Gelukkig kunnen we leren van hoe ze het in Mozambique, Brazilië, Singapore en Maleisië aanpakken. Daar draait opvoeden minder om alles alleen doen en meer om samen dragen. En dat maakt het niet alleen lichter, maar ook leuker.
