‘Mijn dreadlocks stop ik gewoon in de wasmachine’

14.12.2017 09:00

Geluk is… geboortestenen in je haar, elke maand een andere kleur of een fijne afro die boven alles uittorent.

Elize Klaassen (36) is getrouwd met William en moeder van Sasha (15), Robyn (11), Maurin (8) en Chriss (5)

“Mijn eerste dreadlocks liet ik zetten toen ik zwanger was van Sasha. Ik was net twintig en mijn grootste angst was dat ik zo’n moeder zou worden met een kort kapsel, sandalen en wortelbroek. Kortom: mezelf zou verliezen. Op een online forum zag ik iemand met dreadlocks. Ik dacht: dat wil ik ook.
 

‘Het vrouwtje met de dreads’

Ik had mijn haar ook rood kunnen verven, maar dreadlocks zijn écht anders. Er draaien altijd hoofden om als ik ergens binnenkom en in mijn woonplaats noemen ze me het vrouwtje met de dreads. Ik hang er van alles in: van de geboortestenen van mijn kinderen tot gekke kralen die ik van vrienden krijg. Net een kerstboom.

Sommige mensen draaien dreadlocks van hun eigen haar, maar daar is mijn haar te fijn voor. Daarom heb ik synthetische die ik aan mijn haren vastknoop. Na drie maanden vervang ik ze weer. Ben ik zo acht uur mee bezig, verspreid over een paar dagen. Dan zet ik Netflix op, ga met een glas wijn op de bank zitten, leg mijn ellebogen op de knieën en vervang mijn dreads streng voor streng.
 

Lekker woest kapsel

Mijn man vindt het sexy. ‘Je hebt zo’n lekker woest kapsel’, zegt-ie. Mijn jongste dochter plukt de hele dag aan mijn haar. Zelf wil ze ook dreadlocks, maar dat zie ik niet zitten: ze heeft prachtige lange pijpenkrullen. Ik ben er niet op tegen hoor. Mijn oudste dochter droeg op haar zesde al dreadlocks – het staat haar hartstikke goed.

Mensen willen er alles over weten. Of ik kaal ben als ik ze uitdoe. Of ze vrezen dat het op mijn hoofd krioelt van de beestjes. Ha, ik was mijn haar regelmatig en de dreads kunnen in de wasmachine.
 

‘Zo ben je echt mijn moeder niet’

Vorig jaar haalde ik ze eruit. Ik wilde het een paar weken volhouden, maar miste ze vreselijk. Mijn man smeekte of ik ze weer in kon doen en de kinderen keken me verschrikt aan. ‘Zo ben je echt mijn moeder niet’, riep mijn jongste zoon.”
 

Dit artikel staat in Kek Mama 13-2017.

 

 

Nog meer Kek Mama?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >