‘Middagdutjes? Mijn peuter doet geen oog dicht’

Circus

Elke dag legt Rachel haar tweejarige dochter aan het begin van de middag op bed. Het is dan een paar minuten stil, tot het circus begint. ‘Mama, ik ben niet moe’, hoor ik iedere dag’, vertelt Rachel. ‘Ze vertikt het om een dutje te doen en doet er alles aan om op te blijven. Zo heeft ze een glas water nodig, ze hoort een eng geluid en oh ja, wil mama haar alsjeblieft een verhaaltje voorlezen?’

Lees ook:
Onderzoek: middagdutjes maken een kind slimmer >

Op adem komen

Rachel heeft nog drie kinderen die al wat ouder zijn. Ze weet dus dat de fase van de middagdutjes ook bij haar jongste op een gegeven moment voorbij is. Maar nu al? ‘Dat vind ik moeilijk te accepteren’, geeft ze toe. ‘De tijd dat zij op bed ligt, kan ik even op adem komen. Nadenken, een artikel schrijven of iets in huis doen wat nodig gedaan moet worden. Geen middagdutje betekent ook dat het avondeten twee keer zo moeizaam verloopt.’

Realiteit

Tegelijkertijd vindt Rachel het verbazingwekkend dat haar jongste zich al steeds meer als een grote meid gedraagt. ‘En ik weet het, het kan niet allebei: een baby zijn en een grote meid. Maar deze overgangsfase vind ik helemaal niks. Ik moet de moed opbrengen om de realiteit onder ogen te zien. De kans is heel groot dat ik nooit meer een waardevol middaguurtje zal hebben waarin niemand me zal aanraken, om een hapje vraagt of mijn naam roept.’