Malu Pesulima (28) woont samen met Romano en is moeder van Mack (1).
Het is zomer 1999. We staan op het punt te vertrekken als ik als zevenjarig meisje ongeduldig in de deuropening sta. Ik kijk gefascineerd naar m’n vader die met militaire precisie de laatste centimeters van de auto vult. Strandstoelen, badlakens, vier weekend- en drie boodschappentassen met koffie, wasmiddel, broodbeleg en pakjes drinken: hij propt de wagen zo vol dat-ie zelfs de achterbank niet onbenut laat. Dat z’n twee kinderen ook nog mee moeten, lijkt hij door alle hectiek te zijn vergeten.
Het is voor mij de eerste vakantie naar het buitenland. België weliswaar, maar: over de grens. Kan ik tijdens het kringgesprek op school tenminste ook zeggen dat ik écht weg ben geweest, hoor ik mezelf nog denken. We hadden het als gezin niet heel breed en bleven als een van de weinigen altijd in Nederland. Hoe stom ook, daar schaamde ik me voor.
Lees ook
Voor deze vakantiebestemmingen zit je (maximaal) 3 uur in de auto >
Na een uur proppen, kunnen we vertrekken. Een airco hebben we niet – enkel een ventilator die lauwe lucht blaast – dus met zo’n 30 graden gutst het zweet al gauw uit onze poriën. Bewegen kan ik me nauwelijks door de koelbox tussen mijn benen en na een kwartier staan we al in de file. Als we vervolgens op de krakende radio horen dat de opstopping voor twee uur vertraging kan zorgen, raamslingers aan weerskanten het begeven en ik ‘héél, maar echt héél nodig’ moet plassen, is de vakantiesfeer bij m’n ouders ver te zoeken.
Toch koester ik de warmste herinneringen aan deze primitieve tripjes. Er moest dan wel op de kleintjes worden gelet, na een jaar hard werken voor mijn vader waren we voor één week compleet als gezin.
Nu, twintig jaar later, hebben vriend en ik wel de luxe om naar een warme bestemming te vliegen. Maar heel eerlijk? Daar gaat het me eigenlijk niet om. Als ik terugdenk aan de vakanties van vroeger, herinner ik me bovenal hoe heerlijk ik het vond dat we samen waren. En juist dat gevoel wil ik mijn zoon meegeven. Misschien dan wel zonder lauwe ventilator, krakende radio, onhandige koelbox en defecte raamslingers, maar mét de warmte van een liefdevol gezin. Want daar kan geen chic vakantieland tegenop.
Deze column staat in het Kek Mama Zomerboek 2019.
Meer Kek Mama? Neem nu een abonnement en profiteer van leuke aanbiedingen!
Soms gebeuren er dingen die je nooit verwacht… zoals bevallen tussen de frietjes en milkshakes. Voor Alyce Rotunda uit Michigan werd dit werkelijkheid toen haar vierde kindje besloot niet te wachten tot het ziekenhuis. Haar dochtertje Matilda (inmiddels liefkozend McTilly genoemd) maakte haar entree op een parkeerplaats van McDonald’s, vertelt ze aan TODAY.
Geheimen fluisteren, eindeloos knuffelen, hun mening geven (soms nogal luid): een kind laat met verrassende signalen zien dat het zich veilig voelt bij je. Wij delen er een paar.
Elsemieke (31) is samen met T (33), moeder van twee zoontjes (4 en 2) en redacteur bij Kek Mama. Chaotisch, chronisch moe en heeft een brein met 46 tabbladen tegelijkertijd open. Probeert rust in de chaos te vinden, maar met drie mannen in huis is die rust ver te zoeken.
Soms voelt het moederschap een beetje alsof je een volle inbox probeert leeg te werken terwijl er continu nieuwe mails binnenploppen. Werk, partner, boodschappen, administratie, vriendinnen die je alweer veel te lang niet hebt gezien… en oh ja, die kinderen die ook nog aandacht, hulp met huiswerk en een fatsoenlijke maaltijd willen. Geen wonder dat […]
Hoe vaak zeg jij ‘ja’ tegen je kind terwijl je eigenlijk ‘nee’ bedoelt? Dat moment herkennen bijna alle ouders weleens. Soms zeg je ‘ja’ omdat het makkelijk is, omdat je hoofd vol zit of omdat je even geen zin in hebt in strijd.
Samen met zijn ex-man Rob, die inmiddels is overleden, heeft Leco van Zadelhoff een dochter genaamd Robbie. Zadelhoff was recent te gast bij het programma De Kist, waar zowel zijn voormalige relatie als zijn rol als vader centraal stonden.