Elke keer als je iemand je een goede kraamtijd wenste, dacht je: ga ik zeker doen. Alle tijd om bij te komen van de bevalling en samen van de baby te genieten, hoe moeilijk kan het zijn? Ja, in je fantasie was de kraamweek helemaal perfect.
Merel: “Wij hebben al jaren een hond, echt ons eerste kind. Toen we met ons eerste menselijke kind thuiskwamen vanuit het ziekenhuis, vond de ontmoeting tussen hen plaats. Een moment waar ik al die maanden naar uit had gekeken. Ik was zo ontroerd – niet het niveau dat ik een traantje moest wegpinken, maar gewoon volle bak aan het janken was. Zo extreem dat mijn vriend er na een tijdje door in de lach schoot en ik na een kwartier zelf ook. Het was gewoon niet te stoppen.”
Shayna: “Mijn bevalling duurde een eeuwigheid en we waren dus ook al een eeuwigheid wakker. Mijn vriend probeerde er heel lief de hele tijd voor me te zijn, maar je kan natuurlijk niet oneindig door op nul slaap en te weinig eten. Na 36 uur ging het mis. Hij viel flauw, met z’n hoofd tegen een kast in de verloskamer van het ziekenhuis. Lag hij dus de hele kraamweek met een hersenschudding op bed.”
Samira: “Toen onze kraamverzorgster op de eerste dag van de kraamweek weigerde een boterham met hagelslag voor me te maken omdat ze dat onhandig vond op bed, heb ik haar weggestuurd en een andere geëist. Ik had toch zeker wel een boterham met hagelslag verdiend na mijn geploeter de hele nacht?! Mijn vriend vindt dit nog steeds een hilarisch verhaal.”
Avalon: “We hadden van tevoren aangegeven geen stagiair bij de kraamzorg te willen, omdat we juist niet te veel mensen om ons heen wilden hebben in de kraamweek. Nou, je raadt het al, die kwam dus toch. Wij durfden haar niet weg te sturen, dus ze bleef. Vervolgens bleek dat het het eerste gezin was van dat meisje, dus ze moest alles nog leren. De kraamverzorgster was alleen maar druk met háár dingen leren, in plaats van ons. Hallo, het is toch onze baby? Wij moesten ook leren hoe we haar moesten aankleden, in badje doen, verschonen. Het is ons eerste kind, we wisten niks.”
Shari’s kraamweek was afschuwelijk: zij moest naar het crematorium voor haar overleden broer. Je leest het tragische verhaal hier.
Deze verhalen las je eerder in Kek Baby Born ready.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Naomi (30) werkt in duurzaamheidscommunicatie bij een gemeente en is getrouwd met Youp (33). Samen zijn ze de trotse, soms oververmoeide ouders van tweeling Ties en Evi (bijna drie). Verwacht in deze column geen opvoedadviezen, maar wel veel liefde, chaos en herkenbare peuterperikelen uit het leven van een tweelingmoeder. Je kunt haar ook volgen op Instagram: […]
Iedere moeder heeft haar momentjes. Maar sommige blunders zijn té erg – of te hilarisch – om voor jezelf te houden. In de rubriek ‘Opgebiecht’ delen vrouwen hun grootste geheimen en gênantste momenten. Deze week Femke, die in de clinch ligt met haar zoon over zijn vervolgopleiding.
Tikkie ontvangen voor een halve wortel uit iemand anders’ maaltijdsalade? In deze rubriek verzamelen we de meest onterechte, ongemakkelijke en gewoon ronduit gênante betaalverzoeken. Wat ze gemeen hebben? Je zag ze in ieder geval niet aankomen.
Laurie (38) is orthopedagoog, opvoeddeskundige en moeder van zoons Dex (7) en Otis (3). Sinds vorig jaar woont ze met haar gezin in Kaapstad. In haar column schrijft Laurie over haar ervaringen van het emigreren met twee jonge kinderen, het leven in Zuid-Afrika en de hoogtepunten en worstelingen van het ouderschap.
Schrijfsters Lisette Jonkman en Susan Muskee spreken elkaar elke dag over van alles en nog wat, maar er is één onderwerp waar ze nooit over uitgepraat raken: het moederschap. Lisette is moeder van Felix (3), Elodie (2) en David (0), en Susan is moeder van Noortje (1). Maandelijks bespreken ze alles wat met jong moederschap […]
De eerste schooldag is voor veel kinderen een spannend moment. Nieuwe klas, nieuwe juf of meester, nieuwe kinderen… Het voelt voor sommigen alsof ze opeens in een compleet onbekende wereld terechtkomen. Niet iedereen springt blij van enthousiasme die schoolbanken in.
