Beeld: Canva
Leven en dood kunnen hand in hand gaan, soms op een onmenselijk wrange manier. Het overkwam Shari, toen zij haar eerste kindje verwelkomde in dezelfde week als dat haar broer overleed.
Shari* (35), getrouwd, moeder van een dochter (0): “Mijn broer was mijn beste vriend. Vroeger niet trouwens, toen vond ik hem alleen maar vervelend. Maar eenmaal voorbij de puberteit, werden we maatjes en trokken we steeds meer samen op. Onze vriendengroepen vergroeiden zelfs een beetje, waardoor we ook samen uitgingen en op vakantie gingen. Het was fantastisch, wat een lol hebben wij gehad.
Onze band werd steeds hechter. Hij bleef een eeuwige single, had nog wilde haren en was niet toe aan ‘settelen’, zoals hij dat noemde. Ik wel. Ik ben al tien jaar samen met mijn partner, inmiddels vijf jaar getrouwd. Mijn broer en mijn partner waren ook vrienden, mijn broer kwam dagelijks bij ons over de vloer.
We hebben er een behoorlijke tijd over gedaan om zwanger te worden. Het onderzoek in het ziekenhuis was net gestart, toen het toch raak was. Ik had mijn broer gaandeweg in vertrouwen genomen dat we aan het proberen waren, maar dat het steeds maar niet lukte en hoe frustrerend dat was. Hij was dan ook door het dolle toen ik hem vertelde dat ik zwanger was. Hij vond mij altijd al ‘een moedertje’, zei hij.
Je kan je de schok voorstellen toen hij nog geen maand later ineens moest vertellen dat hij kanker had. Hij was met enkele klachten naar de huisarts gegaan, werd doorverwezen, en kreeg ineens te horen dat hij ernstig ziek was. Hij moest nog veel meer onderzoeken ondergaan en de uitkomsten werden steeds slechter. Uiteindelijk kwam het vonnis: uitgezaaide kanker, hij zou niet meer beter worden.
Niet te bevatten, eigenlijk. In plaats van dat ik me kon verheugen op de komst van ons eerste kindje, was ik al aan het rouwen om de naderende dood van mijn broer. Deze periode was zo afschuwelijk. Mijn buik groeide, en het enige waar ik aan kon denken was de tumor van mijn broer die ook groeide. Ik leefde in een gestoorde twilight zone.
Mijn broer had eigenlijk nog maar een doel: zijn nichtje ontmoeten. Hij moest en zou blijven leven tot zij geboren zou worden. Het was zijn houvast, iets om voor te vechten. Maar helaas mocht het niet zo zijn. Hij stierf, terwijl ik nog zwanger was. Drie dagen later begon de bevalling. Ik kon alleen maar huilen.
Ik vind het nog altijd zo vreselijk oneerlijk dat mijn broer mijn dochtertje nooit heeft mogen leren kennen. Hij heeft zo hard gevochten om het vol te houden tot haar geboorte, en nu is dat op drie dagen niet gelukt. En dus zat ik in mijn kraamweek ineens in het crematorium, tijdens de uitvaart van mijn broer en beste vriend. Zo wrang.”
Bij ook Natascha gingen geluk en verdriet hand in hand. Zij was tegelijkertijd zwanger met haar schoonzus, maar hun kindje bleek niet levensvatbaar. Dat verhaal lees je hier.
* In verband met privacy zijn de namen gefingeerd. De echte namen zijn bij de redactie bekend.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Je kind is je dierbaarste bezit en je wilt ten alle tijden dat je kind veilig is, ook als ze niet bij jou is. Met een dubbel gevoel liet Margje haar dochter logeren bij een vriendinnetje. Had ze maar naar haar gevoel geluisterd.
Je baby begint te huilen en je vraagt je af: moet je meteen reageren, even wachten of laat je jouw kleintje zelf leren kalmeren? De ene ouder zweert bij direct oppakken, de ander bij gelooft dat het beter is om de baby even te laten huilen. En alsof dat nog niet verwarrend genoeg is, zeggen […]
Weet je nog hoe je als baby voor het eerst in bad ging, of dat moment waarop je je moeder voor het eerst herkende? Waarschijnlijk niet. We kunnen ons niets herinneren van onze eerste levensjaren en dat leek altijd logisch, want ons brein zou toen simpelweg nog niet klaar zijn om herinneringen op te slaan.
In de nieuwe aflevering van Antoni van Leeuwenhoek: Over Leven met Kanker volgt Beau van Erven Dorens (54) opnieuw mensen die moeten omgaan met een allesveranderende diagnose. Dit keer ontmoet hij de 31-jarige Yasmin, die leeft met een erfelijke, zeldzame vorm van maagkanker. Terwijl ze in het ziekenhuis wacht op een onderzoek, staat haar toekomst […]
De feestdagen staan voor de deur, dus dat betekent ook: cadeaus inslaan. Weet jij al wat je gaat scoren voor je kind? Het huis puilt uit van het speelgoed, dat binnen een week onder de bank of in de rommellade verdwijnt, dus het is tijd voor iets anders. Ga daarom eens voor nuttige cadeaus waar […]
Want niet elke stiefmoeder is een boze heks met een appel… Stiefmoeders hebben het vaak zwaar te verduren. Bedankt, Disney – met je stiefmoeders die óf in spiegels praten óf gifappels brouwen. Want eerlijk is eerlijk, in het echte leven bestaan er ook héél veel geweldige stiefmoeders.
