Beeld: Canva
Leven en dood kunnen hand in hand gaan, soms op een onmenselijk wrange manier. Het overkwam Shari, toen zij haar eerste kindje verwelkomde in dezelfde week als dat haar broer overleed.
Shari* (35), getrouwd, moeder van een dochter (0): “Mijn broer was mijn beste vriend. Vroeger niet trouwens, toen vond ik hem alleen maar vervelend. Maar eenmaal voorbij de puberteit, werden we maatjes en trokken we steeds meer samen op. Onze vriendengroepen vergroeiden zelfs een beetje, waardoor we ook samen uitgingen en op vakantie gingen. Het was fantastisch, wat een lol hebben wij gehad.
Onze band werd steeds hechter. Hij bleef een eeuwige single, had nog wilde haren en was niet toe aan ‘settelen’, zoals hij dat noemde. Ik wel. Ik ben al tien jaar samen met mijn partner, inmiddels vijf jaar getrouwd. Mijn broer en mijn partner waren ook vrienden, mijn broer kwam dagelijks bij ons over de vloer.
We hebben er een behoorlijke tijd over gedaan om zwanger te worden. Het onderzoek in het ziekenhuis was net gestart, toen het toch raak was. Ik had mijn broer gaandeweg in vertrouwen genomen dat we aan het proberen waren, maar dat het steeds maar niet lukte en hoe frustrerend dat was. Hij was dan ook door het dolle toen ik hem vertelde dat ik zwanger was. Hij vond mij altijd al ‘een moedertje’, zei hij.
Je kan je de schok voorstellen toen hij nog geen maand later ineens moest vertellen dat hij kanker had. Hij was met enkele klachten naar de huisarts gegaan, werd doorverwezen, en kreeg ineens te horen dat hij ernstig ziek was. Hij moest nog veel meer onderzoeken ondergaan en de uitkomsten werden steeds slechter. Uiteindelijk kwam het vonnis: uitgezaaide kanker, hij zou niet meer beter worden.
Niet te bevatten, eigenlijk. In plaats van dat ik me kon verheugen op de komst van ons eerste kindje, was ik al aan het rouwen om de naderende dood van mijn broer. Deze periode was zo afschuwelijk. Mijn buik groeide, en het enige waar ik aan kon denken was de tumor van mijn broer die ook groeide. Ik leefde in een gestoorde twilight zone.
Mijn broer had eigenlijk nog maar een doel: zijn nichtje ontmoeten. Hij moest en zou blijven leven tot zij geboren zou worden. Het was zijn houvast, iets om voor te vechten. Maar helaas mocht het niet zo zijn. Hij stierf, terwijl ik nog zwanger was. Drie dagen later begon de bevalling. Ik kon alleen maar huilen.
Ik vind het nog altijd zo vreselijk oneerlijk dat mijn broer mijn dochtertje nooit heeft mogen leren kennen. Hij heeft zo hard gevochten om het vol te houden tot haar geboorte, en nu is dat op drie dagen niet gelukt. En dus zat ik in mijn kraamweek ineens in het crematorium, tijdens de uitvaart van mijn broer en beste vriend. Zo wrang.”
Bij ook Natascha gingen geluk en verdriet hand in hand. Zij was tegelijkertijd zwanger met haar schoonzus, maar hun kindje bleek niet levensvatbaar. Dat verhaal lees je hier.
* In verband met privacy zijn de namen gefingeerd. De echte namen zijn bij de redactie bekend.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Denise (45) had een relatie met een twaalf jaar jongere man toen ze op haar 38ste werd overvallen door een niet te stuiten kinderwens. Inmiddels is dochter Isabeau zes. Ze ziet haar vader één zondag per maand.
Olympisch schaatskampioen Irene Schouten werd een half jaar geleden moeder van haar zoontje Dirk. Inmiddels zit ze op een roze wolk, maar haar zwangerschap was allesbehalve rooskleurig.
Van gymtassen inpakken tot zwemlessen plannen, van BSO-schema’s tot traktaties regelen: het loopt allemaal via jouw hoofd. En nu blijkt uit onderzoek dat al die mentale to-do’s niet alleen jouw brein bezetten — maar ook je relatie beschadigen.
In het televisieprogramma De Klassenavond doet Erwin een aangrijpend verhaal over zijn dochter, die hij al twaalf jaar niet meer heeft gezien. In gesprek met presentator Rob Kamphues vertelt hij openhartig over het gemis en de pijn die hij dagelijks voelt.
Soms kunnen leraren niet helemaal eerlijk zijn tegen ouders. Beleefdheid en professionaliteit gaan nu eenmaal voor — en dus zeggen ze op het rapport dat je kind een “sociale persoonlijkheid” heeft, terwijl ze bedoelen dat hij of zij de hele dag door kletst.
Niets in het leven is zwart of wit, en opvoeden brengt altijd dilemma’s met zich mee. Zelfs al lijkt de keuze op sommige momenten nog zo helder.
