Op Scary Mommy vertelt ze waarom.
1. Ik sta niet meer constant 'aan'
Ik had geen idee hoeveel stress 'aan staan' veroorzaakt. Met mijn telefoon in de buurt was er altijd nog wel een mail die ik kon beantwoorden of iets wat ik kon googelen. Nu ik die opties niet meer hebt, voelt het als een soort pauze van m'n overbelaste brein.
2. Ik had het niet druk, ik was gewoon afgeleid
Door onnozele Facebookpagina's, bijvoorbeeld. Waar je maar doorheen kunt blijven scrollen.
3. Ik moet mensen bewust opzoeken
Met mijn telefoon appte ik nog weleens last minute naar vrienden: 'Hé, wij zijn nu hier, dus als je in de buurt bent...', maar nu moet ik bewust met iemand afspreken. En eigenlijk is dat heel fijn: ik weet precies waar ik aan toe ben.
Lees ook
Melinda Gates waarschuwt: 'Geef kinderen niet te snel een smartphone' >
4. Het werk wordt nog steeds gedaan
Want zo erg is het niet als je een collega niet dezelfde minuut nog terugmailt.
5. Het spel met mijn kinderen wordt niet onderbroken
Met mijn telefoon in de buurt voelde ik me gedwongen om een oneindige to-do-lijst af te vinken. Kunnen spelen met mijn kinderen zonder zo'n lijst in mijn hoofd, voelt bevrijdend.
6. Het voelt als een vakantie
Want ik móet mijn werk nu wel 'uitschakelen' op bepaalde momenten.
Ogen geopend
Hiermee wil Emily overigens niet zeggen dat ze nooit meer een mobiel aanschaft, die luxe heeft ze door haar werk niet, maar het heeft wél haar ogen geopend. 'Ik hoop dat ik mijn telefoon voortaan vaker links laat liggen en minder geestdodend doorspit.'
