Marie: ‘Hij keek in de kinderwagen en vroeg of ik wel goed bij mijn hoofd was’

Beeld: Canva

31 maart, 2025 - 21:00

Leestijd: 3 minuten

Als ouder maak je soms keuzes voor je kind die niet iedereen begrijpt. Of het nu gaat om voeding, opvoedstijl of uiterlijk, er is altijd wel iemand met een mening. Marie kwam daar op de harde manier achter toen ze met haar dochter in de kinderwagen door de stad liep.

Lees verder onder de advertentie

Marie: “Ik liep trots met mijn dochtertje in de kinderwagen door de stad. Ze was net drie maanden oud en had sinds een paar dagen kleine gouden knopjes in haar oortjes. Een cadeautje van haar oma, een traditie in onze familie. Mijn moeder had op dezelfde leeftijd oorbellen gekregen, ik ook, en nu was het de beurt aan mijn kleine meid.

Lees verder onder de advertentie

‘Arm kind’

Terwijl ik even stilstond om een sokje dat half uit haar voetje bungelde goed te doen, hoorde ik ineens een luide, verontwaardigde stem naast me: ‘Arm kind… ben je wel helemaal goed bij je hoofd?’

Ik keek op en zag een onbekende man met een afkeurende blik in de kinderwagen turen. Eerst snapte ik niet wat hij bedoelde. Wat had ik gedaan? Was haar dekentje verschoven? Zat er spuug op haar jasje? Maar nee, zijn ogen waren gefixeerd op de piepkleine gouden knopjes in de oortjes van mijn dochter.

Lees verder onder de advertentie

Lees ook

Persoonlijk

‘Waarom ik mijn baby echt geen oorbellen geef’

Serieus?

‘Oorbellen? Bij een baby?’ ging hij verder, terwijl hij me aankeek alsof ik zojuist had aangekondigd dat ik mijn kind moederziel alleen op straat zou achterlaten. ‘Ze kan daar helemaal niet zelf voor kiezen! En het doet pijn!’

Ik voelde mijn mond openvallen. Serieus? Deze man ging zich ongevraagd met mijn baby bemoeien?Terwijl ze vredig in haar wagen lag te slapen, zich totaal niet bewust van de ophef over haar oorbellen?

Niet overtuigd

‘Nou’, zei ik, terwijl ik mijn dochter zachtjes instopte. ‘Ze heeft ook niet zelf gekozen voor de naam die ik haar heb gegeven, of voor de kleur van haar kamertje. En toch leek ze het allemaal prima te vinden.’

De man snoof en schudde zijn hoofd, duidelijk niet overtuigd. Ik zuchtte, gaf hem mijn meest stralende glimlach en zei: ‘Gelukkig hoeft niet iedereen alles mooi te vinden. Fijne dag nog!’

En met een triomfantelijk gevoel liep ik verder. Want laten we eerlijk zijn: hoe je het ook doet als moeder, er is altijd wel iemand die vindt ze het beter weten.”

Ook Maria’s dochter kreeg gaatjes in haar oren, maar niét met haar toestemming. Je leest het hier.