Bron: Canva
Je in je tienerjaren aangetrokken voelen tot iemand die wat ouder is, is niet ongewoon. Maar wat doe je als je dochter van vijftien verliefd wordt op de buurman? Een man van 35, die ook nog eens een paar deuren verderop woont?
Joyce: “Als alleenstaande moeder van een tienerdochter maak je van alles mee. Huilen bij de eerste menstruatie, lachen als ze stuntelig haar eerste make-up probeert aan te brengen of meeleven als ze ruzie heeft met haar vriendinnen. Ondanks al deze gezelligheid en gekkigheid had niets me voorbereid op wat ik laatst ontdekte. Mijn vijftienjarige dochter Lara is namelijk verliefd op onze 35-jarige buurman.
Lara en ik wonen al tien jaar in een een gezellige buurt waar iedereen elkaar kent. Het is een rustige straat met gezinnen, een paar oudere stellen en her en der wat jonge koppels. Toen onze oudere buurman vorig jaar verhuisde, bleef het huis een tijdje leegstaan. Tot er een paar maanden geleden een nieuwe bewoner kwam: Rob. Onze nieuwe buurman is begin dertig, sportief, aardig en – eerlijk is eerlijk – een leuke verschijning. Ik maakte altijd een kort praatje met hem als ik net thuiskwam van werk of als hij aan zijn auto stond te sleutelen, maar verder dacht ik er niet veel over na. Lara leek ook nooit echt aandacht aan hem te besteden. Ze praat veel met mij over school, vriendinnen en – heel soms – jongens. Maar over Rob had ze nooit iets gezegd. Geen gegiechel als hij langsliep, geen opmerkingen over hoe knap hij is. Helemaal niets. Tot ik op een dag iets opmerkte waar ik van schrok.
Ik kwam om zes uur thuis van mijn werk, klaar om te koken en het eten op tafel te zetten. Tot mijn verrassing zag ik Lara in de voortuin van Rob. Ze was bezig met het weghalen van onkruid en leek het reuze naar haar zin te hebben. Rob stond ernaast en gaf haar af en toe aanwijzingen, terwijl hij zelf ook bezig was. Ze leken in een diep gesprek en toen ik uit de auto stapte, zag ik dat hij haar een glas frisdrank aanbood. Ik kon mijn ogen niet geloven. Lara, die normaal direct naar huis kwam om op de bank te ploffen om te Netflixen, stond nu te helpen in de tuin van de buurman? Het voelde vreemd. Waarom zou ze dat doen? Toen ik dichterbij kwam, zwaaide ze vrolijk naar me. ‘Hoi mama! Ik zag Rob werken in de tuin, dus ik dacht, ik blijf even helpen.’ Ze klonk nonchalant, maar ik voelde aan alles dat er meer aan de hand was. Ik probeerde mijn gezicht neutraal te houden. ‘Het is al laat’, zei ik zo kalm mogelijk. ‘Kom je naar huis? We gaan zo eten.’ Ik draaide me om naar Rob en glimlachte beleefd. Hij glimlachte vriendelijk terug. Ik besloot er verder niets meer over te zeggen.
Wat ik die dag zag, liet me niet los. Lara bleef sinds die middag extra vrolijk en zat vaker op haar telefoon. Ik probeerde het los te laten, maar mijn moederinstinct bleef me waarschuwen. Uiteindelijk kon ik de nieuwsgierigheid niet langer onderdrukken. Toen Lara onder de douche stond, besloot ik in haar telefoon te kijken. Wat ik vond deed mijn adem stokken. In een gesprek met haar beste vriendin stond alles zwart op wit: Lara had een enorme crush op Rob. Ze noemde hem ‘de perfecte man’ en grapte zelfs dat ze een relatie met hem zou willen. Hoe ze hoopte dat hij haar ooit leuk zou vinden. Dit was niet de onschuldige tiener crush die ik verwachtte. Mijn dochter, mijn lieve, onschuldige Lara had zulke volwassen gevoelens over een man die meer dan twee keer zo oud was als zij.
De schok maakte plaats voor zorgen. Hoe moest ik hiermee omgaan? Rob was niet zomaar een onbekende of een knappe acteur; hij was onze buurman. En hoewel ik wist dat hij niets fout deed – hij was altijd beleefd en vriendelijk – voelde het ongemakkelijk. Wat als Lara hem onbedoeld signalen gaf? Wat als ze haar gevoelens niet voor zichzelf kon houden? Ik wist dat ik haar moest confronteren, maar ik wilde het op een rustig moment doen.
We ploften samen op de bank en zette een film op. Na vijf minuten viel ik meteen met de deur in huis. Ik vertelde haar dat ik wist van haar gevoelens voor Rob. Lara keek me aan met een mengeling van schrik en verwarring en zei dat ze geen idee had waar ik het over had. Kort daarna vertelde ik haar dat ik in haar telefoon had gekeken en alles wist. Haar gezicht werd vuurrood en ik zag dat ze overspoeld werd door emoties: boosheid, verdriet en schaamte. Ik probeerde haar rustig uit te leggen dat het nooit iets zou kunnen worden en waarom dat zo is. Ik voelde me schuldig, want ze had haar gevoelens voor Rob nooit naar hem geuit. Maar ik moest haar hierop aanspreken, voordat het uit de hand liep.
Uiteindelijk trok ik haar tegen me aan en gaf haar een knuffel. Ze legde me uit dat ze ‘heus wel wist’ dat het nooit iets kon worden en dat het niets meer was dan een crush.
Na dat gesprek voelde ik een beetje opluchting. Lara begreep dat het niet meer was dan een fantasie. Ze gaf zelf toe dat hij niets verkeerd deed en dat hij waarschijnlijk niet eens doorhad dat ze iets voor hem voelde. Sindsdien probeer ik het luchtig te houden. Als we Rob tegenkomen, maak ik soms een grapje: ‘Kijk, daar loopt je droomman.’ Lara roept dan dat ik moet ophouden, maar ik zie aan haar gezicht dat ze het stiekem ook wel grappig vindt. Toch blijf ik alert. En hoop ik dat ze weet dat ze me alles kan vertellen.”
Al jaren is de time-out het go-to trucje van veel ouders. Kind boos? Stuur ze weg, laat ze afkoelen en haal ze daarna weer terug. Maar vaak werkt het averechts, zeggen onderzoekers. Kinderen voelen zich er alleen maar rotter door. Alsof ze gestraft worden voor emoties waar ze zelf geen controle over hebben.
Lara Temme is tekstschrijver en woont samen met haar zoon (9) en dochter (11) in Brabant. Thuis wordt er veel gelachen, geknuffeld, gehuppeld en gezongen. Wel vals, maar daar heeft het gezin zelf weinig last van. Evenals de altijd rommelige zolder.
Kleinkinderen zijn vaak dol op hun opa en oma (mede door de liefde, aandacht en cadeautjes). Volgens life coach Susan Allan kan hun aanwezigheid ook een enorme opluchting voor ouders zelf zijn. Vooral omdat het bij hen draait om er zijn voor steun en warmte, zonder regels te buigen of tegen de ouders in te […]
Tweeduizend euro per week neertellen voor een vakantiehuisje? Dana niet gezien. Al jaren ruilt ze met een ander gezin van huis, zodat ze hun geld aan leuke dingen kunnen besteden én drie keer per jaar op reis kunnen. Ook zonder geldboom in de tuin.
Oudste kind zijn betekent dat je het proefkonijn bent. En ja, soms is het echt zwaar om de eerste te zijn, want af en toe wil je gewoon al die verantwoordelijkheden die bij die titel horen in de prullenbak gooien. Toch blijkt uit onderzoek dat het uiteindelijk best wat oplevert.
We kennen haar allemaal: de moeder die, terwijl jij nog druk staat te kletsen over traktaties en Cito-scores, al half in de auto zit. Niet omdat ze onvriendelijk is, maar omdat het schoolplein gewoon niet haar natuurlijke habitat is. En geloof ons: haar sterrenbeeld verraadt alles.
