Roos Schlikker (42) is journalist, columnist en moeder van zoons Miró (9) en Róman (7). In Kek Mama schrijft ze over haar gezinsleven.
De laatste tijd denk ik vaak aan Amsterdam-Noord. Aan de tijd dat de randen van natuurgebied Het Twiske nog niet volledig volgebouwd waren. Aan de zomermiddagen waarin we in roeibootjes naar de molen voeren.
Aan zoenentikkertje, aan zwemmen in De Breek, aan de kinderdisco in het buurthuis en de Playbackshow waar ik vol pathos True colors van Cindy Lauper deed (laatste plaats). Aan Dolly Dots-dansjes met Marie-Jeanne, mijn hartsvriendin. Aan rolschaatsen. Aan de stapels pannenkoeken die haar moeder José bakte als ze uit haar atelier gekomen was. Aan dat magische atelier waar we soms een eigen passe-partout kregen om een schilderij in te maken. José was anders dan andere moeders. Natuurlijk was ze net als vele anderen lief en praktisch, maar intussen werkte ze aan een oeuvre, aan een uiting van haarzelf. En daar in haar atelier waanden we ons even kunstenaars, net als José was, de kunstenares in een achtertuin.
Lees ook
‘Mijn zoon blijkt het evenbeeld van mijn moeder’ >
Jarenlang zaten de herinneringen hieraan weggestopt. Ik was te druk met het leven, met een eigen gezin stichten waarvoor ik pannenkoeken bak. Maar sinds mijn moeder overleed, poppen herinneringen regelmatig op als belletjes van een bruistablet. Mijn moeder die weliswaar geen kunstenares was, maar ook anders. Creatief, bijzonder, eigenzinnig. Op zoek naar uitingsvormen. Om te vertellen over haar geest, haar visie, haar artisticiteit. Ze is er haar leven naar op zoek geweest. Maar haar bipolaire hoofd vond geen rust in schilderijen. En net op het moment dat een val van de trap een einde aan al haar zoeken maakte, mailde José me. Of ik naar haar expositie wilde komen.
Onmiddellijk rook ik de geur van pannenkoeken. Ik las op haar website hoe José was uitgewaaierd. Ze had naam gemaakt in Amerika, Frankrijk, Duitsland, Monaco en Oostenrijk. Ze bouwde aan een oeuvre, herkenbaar, impressionistisch, bijzonder in haar kleurgebruik.
Het mooie aan kunst is dat het je overal naar toe kan brengen. Het bracht José de wereld. Bij de expositie, pal onder een schilderij van een dansend jong meisje, omhelsde ze me weer. En bracht ze mij terug naar Amsterdam-Noord. Naar dat huis in de achtertuin. Naar de geur van pannenkoeken. En zo ook een heel klein beetje terug naar mijn moeder.
Deze column staat in Kek Mama 07-2019.
Meer Kek Mama? Neem nu een abonnement.
Schoonmoeders: je kunt niet zonder ze, maar soms halen ze ook het bloed onder je nagels vandaan. Zeker als ze, met de beste bedoelingen, over je grenzen heen walsen. Maria kon haar ogen niet geloven toen haar baby na een dagje bij oma met gaatjes in haar oren thuiskwam.
Liefde is een mysterie, maar de sterren hebben stiekem al een paar antwoorden voor ons. Want wist je dat sommige sterrenbeelden zó goed bij elkaar passen dat ze een gouden medaille verdienen?
Laten we eerlijk zijn: alle kinderen hebben hun momenten waarop ze liever luisteren naar het buurmeisje van drie dan naar hun eigen ouders. Maar als je een kind hebt met een bepaald sterrenbeeld, kun je je borst natmaken. Deze zijn pas écht eigenwijs.
Een boterham met pindakaas? Voor sommige kinderen is dat levensgevaarlijk. Pinda-allergieën lijken steeds vaker voor te komen, en de vraag is: hoe komt dat? Onderzoekers hebben een mogelijke boosdoener op het spoor: luchtvervuiling.
Ben je hard op zoek naar een naam voor je baby die niet zo vaak voorkomt? Overweeg dan eens een botanische bloemennaam. Deze dalen namelijk flink in populariteit blijkt uit onderzoek. Positief bekeken: als jij jouw baby een van deze bloemige namen geeft, zal hij of zij weinig naamgenootjes in de klas tegenkomen.
Wat een gezellige pakjesavond zou moeten worden, liep uit in een familiedrama. Kelly had nooit een goede band met haar schoonzus en zwager, maar toen er kinderen in het spel kwamen, ging het van kwaad tot erger. De boel escaleerde tijdens pakjesavond.
