‘Ik schreeuwde tegen mijn kinderen, maar daar heb ik nu spijt van’

Redactie Kek Mama

25 februari, 2019 - 13:54

Leestijd: 3 minuten

‘Het heeft de band met mijn kinderen beïnvloed’, schrijft ze.

Tandpasta op de muur

‘Ik wist niet dat mijn kinderen mij tot het uiterste konden drijven’, vervolgt Karen. ‘Dat ik met deuren zou gaan smijten en tegen ze zou gaan schreeuwen tot mijn keel pijn ging doen.’ Er hoefde maar iets te gebeuren – van tandpasta op de badkamermuren tot kinderen die hun speelgoed niet opruimden – of de blogger zette het op een brullen. Tot ze merkte dat haar jongste hier moeilijk mee kon omgaan. 

Lees ook
Moeder heeft dé tip als je op het punt staat om te schreeuwen tegen je kind >

‘Vreselijk’

Karen legt uit: ‘Hij kreeg zijn rapport en dat was niet goed. Ook luisterde hij schijnbaar slecht, maar dat vond ik niet eens het ergste: hij durfde mij niet over zijn slechte cijfers te vertellen. Dus toen ik het rapport pakte, sloeg hij doodsangsten uit – vreselijk om te zien. Ik wil dat mijn kinderen respect hebben en dat ze goed opgevoed worden, maar bang zijn voor mij? Dat vind ik niet normaal.

Op het moment dat haar zoontje huilend zijn excuses aanbood, wist ze dat ze moest stoppen met schreeuwen naar haar kinderen. ‘Ik heb ze een voor een apart genomen en mijn excuses aangeboden. Ik vertelde waarom ik soms zo boos werd, maar dat het prima is om fouten te maken. En ook dat ik ze altijd zal vergeven.’

‘Vertrouwen’

Aan het eind van haar column deelt Karen nog een passage uit een artikel dat ze tegenkwam. ‘Wanneer je schreeuwt horen kinderen je wel, maar luisteren ze niet. Het enige wat ze doen, is uit angst stoppen waar ze mee bezig zijn. Maar de informatie die jij over wil brengen, nemen ze niet in zich op. Door te schreeuwen worden kinderen bang. En hoewel sommigen misschien denken dat dat een ‘goed’ ding is, ‘want dan luisteren ze en zien ze dat jij autoriteit hebt’, zorgt het juist voor een deuk in jullie relatie. En welke ouder wil nou niet dat je kind je vertrouwt?’

Bron: Scary Mommy