‘Ik heb spijt van mijn kinderen’
Beeld: Shutterstock
Het kostte haar jaren om het zich te realiseren en te accepteren, maar blogger S. Davis geeft ruiterlijk toe: ze heeft spijt van haar kinderen.
Ho. Stop. Voorop gesteld: S. houdt van haar jongens – kleintjes, nog. En dat is nu precies wat het zo moeilijk maakt dat ze tegelijkertijd wenst dat ze ze nooit had gekregen.
Ja, het klinkt afschuwelijk en egoïstisch, schrijft ze. ‘En juist dat schuldgevoel heeft er zo lang voor gezorgd dat ik mijn gevoel ontkende. Ik zou een moeder moeten willen zijn. Dat idee is me opgedrongen sinds ik een kind was. Wat álle vrouwen opgedrongen krijgen, als je alleen al kijkt naar hoe artsen omgaan met een situatie wanneer een vrouw zich wil laten steriliseren, en wanneer een man dat wil.' Vrouwen krijgen te horen dat ze spijt zullen krijgen wanneer ze geen kinderen willen en dat onherroepelijk maken, stelt S. ‘Maar geen arts zegt dat je ook spijt kunt krijgen wanneer je ze wél krijgt.'
Uitzonderlijk
‘Kinderen kosten nu eenmaal een hoop, kun je zeggen. Aan geld, fysieke en emotionele inspanning, vrijheid en intimiteit met je partner. Vakanties worden lastiger. Hallo, zelfs boodschappen doen is moeilijk met kinderen.' Maar: de situatie van S. is wel uitzonderlijk, realiseert ze zich. Beide zonen zijn gediagnosticeerd in het autistisch spectrum, met ADHD. Haar man heeft last van depressies en een angststoornis, die er met twee zorg vragende kinderen niet beter op worden. Eigenlijk, stelt ze, kan het gezin nog weinig ondernemen waaraan iedereen plezier beleeft, omdat altijd wel iemand een aanval krijgt van het één of ander.
Lees ook:
‘Ik schreeuwde tegen mijn kinderen, maar daar heb ik nu spijt van’ >
‘Ik verdrink’
‘Uren heb ik doorgebracht aan de telefoon met leerkrachten en schooldirecteuren, in verband met het gedrag van mijn kinderen. In spreekkamers van artsen en op de eerste hulp vanwege ziekte en de noodzaak van medicijnen. Ik heb zó veel moeten afzeggen voor mijn kinderen. Maar wanneer ik zeg dat ik verdrink in het moederschap, word ik afgebrand', schrijft S. ‘Want je kinderen zijn maar één keer jong, en ik moet ze gewoon meer knuffelen en geduldiger zijn; bijkomen komt wel als ze ouder zijn.'
Geen must
Het ligt niet aan haar kinderen, dat snapt S. ook wel. ‘Ik kreeg mijn kinderen op jonge leeftijd en behaalde mijn hbo-diploma daardoor pas toen ik al in de dertig was. Er is geen dag dat ik niet uit het raam staar, en me afvraag hoe het had kunnen zijn zonder kinderen. Maar dat zit in mij, niet in hen.'
De maatschappij verwacht van vrouwen dat ze moeder worden, en daar is het fout gegaan, volgens S. ‘We moeten vrouwen leren dat zorgzaam en onbaatzuchtig zijn, en je partner en kinderen altijd voorop stellen, geen must zijn in het leven. Dat een vrouw ook gelukkig kan zijn als ze géén kinderen krijgt. Zelfs al houd ik, nu ik ze heb, zielsveel van de mijne.'
Meer Kek Mama? Schrijf je hier in voor de nieuwsbrief >
