‘Ik heb mijn baby alleen thuisgelaten met de babyfoon’

Linda (29) is getrouwd met Taco (36) en moeder van Mats (11 maanden).

“Het was een dilemma van jewelste. Kiezen tussen twee mensen die me het dierbaarst zijn. En achteraf koos ik de verkeerde. Ik besloot mijn baby Mats namelijk vier uur lang alleen thuis te laten met de babyfoon bij de buren, tevens goede vrienden, om met mijn man bij de verjaardag van mijn moeder te kunnen zijn.

Oppas

Weken van tevoren hadden Taco en ik al geprobeerd om oppas te vinden voor Mats. Die was simpelweg niet te vinden. Mijn moeder kan veeleisend en dwingend zijn. Ze werd zestig, het was voor haar van levensbelang dat zowel Taco als ik bij het etentje voor alleen volwassenen in een sterrenrestaurant aanwezig zouden zijn.

“Er waren alternatieven genoeg als ik mijn hart maar had gevolgd”

Achteraf had ik Mats natuurlijk gewoon toch moeten meenemen. Of Taco met hem laten thuisblijven. Of Mats in een campingbedje bij de buren moeten leggen. Er waren alternatieven genoeg als ik mijn hart maar had gevolgd. Maar onder de druk van mijn familie besloot ik tot iets wat indruiste tegen al mijn gevoel: ik liet Mats thuis, in zijn eigen bed, terwijl de buren via de babyfoon oppasten.

In wezen maakte het weinig uit of wij nu vanaf beneden, aan de onderkant van Mats’ kamer, op een huiltje op de bovenverdieping afgingen, of de buren vanaf de zijkant van Mats’ kamer, praatte ik het voor mezelf goed. En zo reden Taco en ik met een steen in onze magen toch weg.

Lees ook – ‘Ik wil geen antidepressiva slikken tijdens de borstvoeding, maar ik word steeds somberder’ >

Wat als

Voorop: het ging goed. Mats sliep rustig door en merkte niets van onze afwezigheid. Maar er had brand kunnen uitbreken. Wij hadden een ongeluk kunnen krijgen. En ja, dan hadden de buren heus alarm geslagen, maar toch. De hele avond kreeg ik geen hap door mijn keel. Van begin tot eind zat ik op hete kolen, doodsbang dat er toch iets met Mats aan de hand zou zijn. Taco en ik sloegen het toetje over en vertrokken, alsnog eerder dan het mijn moeder beviel.

“De hele avond kreeg ik geen hap door mijn keel”

Weken na dato ben ik nog steeds ellendig van mijn besluit. Mijn moeder is sinds het etentje ijzig stil, en ik bestraf mezelf ook nog eens om mijn verkeerde besluit. Nooit meer laat ik me door een ander in een hoek drijven ten koste van mijn kind, en ik laat hem al helemaal nooit meer alleen thuis. Tot-ie minstens veertien is, tenminste.”

Ontvang elke maand Kek Mama met korting en gratis verzonden op jouw deurmat! Abonneer je nu en betaal slechts €4,19 per editie.