‘Hoe zorg ik dat mijn buurvrouw haar vrijpostige kinderen uit mijn huis houdt?’

Marthe (32) woont samen met Joep (34). Samen hebben ze zonen Abel (7) en Thijs (5).

“Leuk, een nieuwbouwhuis in een kinderrijke buurt, dachten Joep en ik toen we onze woning met achterom kochten. En dat is het: alle klasgenoten van onze kinderen wonen op een steenworp afstand en er is altijd wel een buurvrouw beschikbaar voor koffie of een wijntje.

Maar nu het mooie weer is aangebroken en ik overdag de tuindeur meestal open heb, stuit ik voor het eerst op een nadeel: de kinderen van één van mijn buren lopen te pas en te onpas via de achtertuin ons huis binnen. Zonder kloppen, soms zelfs zonder geluid. Ik schrik me wezenloos wanneer ik in de keuken werk, me omdraai en opeens twee kinderen in mijn kamer zie staan. Om over het gebrek aan privacy nog maar te zwijgen – en er loopt hier nogal eens iemand in zijn nakie.

Lees ook: ‘Hallo, ik ben je oppas niet’ >

Aanbellen

Nadat mijn vraag of ze misschien gewoon netjes wilden aanbellen bij de voordeur aan dovemansoren bleek gericht, heb ik onlangs hun moeder aangesproken. ‘Ach ja, kinderen’, reageerde die, haalde onverschillig haar schouders op, en maakte er verder geen woorden meer aan vuil.

Ik kan natuurlijk een slot op mijn schuttingdeur zetten, maar dan kunnen mijn eigen kinderen ook niet meer via de achterkant naar binnen. Dan ben ik vóór ik maar één was heb gesorteerd op zolder, al drie keer naar beneden gerend om open te doen voor een aanbellende zoon, wanneer ze buitenspelen. Hoe zorg ik dat mijn buurvrouw haar vrijpostige kinderen uit mijn huis houdt, zonder mijn eigen kinderen te beperken?

Meer afleveringen van het dilemma? Elke dinsdag komt er een nieuw verhaal op KekMama.nl. Lees hier de eerdere dilemma’s.