Soms zit je met een dilemma en kom je er niet uit in je eentje. Dan kun je wel wat advies gebruiken. Dit keer Marthe.
Lees verder onder de advertentie
Marthe (32) woont samen met Joep (34), moeder van Abel (7) en Thijs (5): “Leuk, een nieuwbouwhuis in een kinderrijke buurt, dachten Joep en ik toen we onze woning met achterom kochten. En dat is het: alle klasgenoten van onze kinderen wonen op een steenworp afstand en er is altijd wel een buurvrouw beschikbaar voor koffie of een wijntje.
Lees verder onder de advertentie
Te pas en te onpas
Maar nu het mooie weer is aangebroken en ik overdag de tuindeur meestal open heb, stuit ik voor het eerst op een nadeel: de kinderen van één van mijn buren lopen te pas en te onpas via de achtertuin ons huis binnen. Zonder kloppen, soms zelfs zonder geluid. Ik schrik me wezenloos wanneer ik in de keuken werk, me omdraai en opeens twee kinderen in mijn kamer zie staan. Om over het gebrek aan privacy nog maar te zwijgen – en er loopt hier nogal eens iemand in zijn nakie. Ik zal geen namen noemen, maar deze huisgenoot heeft ruimschoots de volwassen leeftijd bereikt, zullen we maar zeggen.
Nadat mijn vraag of ze misschien gewoon netjes wilden aanbellen bij de voordeur aan dovemansoren bleek gericht, heb ik onlangs hun moeder, onze buurvrouw dus, aangesproken. ‘Ach ja, kinderen’, reageerde die, haalde onverschillig haar schouders op en maakte er verder geen woorden meer aan vuil.
Ik kan natuurlijk een slot op mijn schuttingdeur zetten, maar dan kunnen mijn eigen kinderen ook niet meer via de achterkant naar binnen. Dan ben ik vóór ik maar één was heb gesorteerd op zolder, al drie keer naar beneden gerend om open te doen voor een aanbellende zoon, wanneer ze buitenspelen. Hoe zorg ik dat mijn buurvrouw haar vrijpostige kinderen uit mijn huis houdt, zonder mijn eigen kinderen te beperken?
Lees verder onder de advertentie
Sanne zit met een ander buurvrouw-gerelateerd dilemma: haar buurvrouw laat haar jongste alleen thuis als ze haar oudere kind naar school brengt. Je leest er hier meer over.
Iedereen weet: stilte bij kleine kinderen is altijd een slecht teken. Ze doen geheid iets wat niet mag. En dan zijn er nog gradaties in ‘wat niet mag’. Shannon viel stijl achterover door deze actie van haar peuter Ted.
Er zijn van die momenten waarop je denkt: ‘Ik kan dit niet alleen’. De was wacht, het eten moet nog op tafel en je peuter huilt alsof de wereld vergaat. Gelukkig hebben we Kim Feenstra.
Iedere moeder heeft haar momentjes. Maar sommige blunders zijn té erg – of te hilarisch – om voor jezelf te houden. In de rubriek ‘Opgebiecht’ delen vrouwen hun grootste geheimen en gênantste momenten. Deze week Charlotte, die regelmatig een verkeerde leeftijd krijgt aangemeten.
Je zwangerschap mogen aankondigen is voor velen een leuk en memorabel moment. Voor Inge is het ook zeker memorabel, maar niet op de positieve manier die ze gehoopt had. Het moment dat ze de echo liet zien, staat in haar geheugen gegrift.