Natalie, alleenstaande moeder van haar dochtertje, verloor haar vader op jonge leeftijd. Ze weet hierdoor heel goed hoe het overlijden van een naasten je wereld plots op zijn kop kan zetten. Hoe bescherm ik mijn dochter als ik er niet meer ben? Vroeg ze zich af. Het is een vraag waar je liever niet over nadenkt, maar die wel belangrijk kan zijn. Natalie deelt haar verhaal:
“Als alleenstaande ouder heb je veel verantwoordelijkheden. Iedere dag probeer je het beste te geven voor je kind, niet alleen in de dagelijkse zorg maar ook in de voorbereiding op de toekomst. Dat maakt het des te pijnlijker om stil te staan bij het idee dat die toekomst misschien niet altijd vanzelfsprekend is. Met het verlies van mijn vader in mijn tienerjaren, ben ik mij bewust geworden hoe een overlijden je wereld plots op zijn kop kan zetten, met alle gevolgen van dien.
Mijn dochter is nog maar zeven maanden, maar wat gebeurt er met haar als ik er niet meer ben? Wat als ik plotseling zou overlijden? Ik heb geen partner die de zorg dan over kan nemen, of om samen mee te praten over mijn wensen. Dat maakt alles nog kwetsbaarder. En hoewel het lijkt alsof het onderwerp alleen voor de oudere generatie is, realiseerde ik me dat het ook voor mij van belang is. Sterker nog, het is cruciaal dat ik nu, terwijl ik nog gezonde keuzes kan maken, nadenk over de toekomst.
“Sterker nog, het is cruciaal dat ik nu, terwijl ik nog gezonde keuzes kan maken, nadenk over de toekomst”
Natuurlijk wil je dat de mensen die achterblijven met liefde en respect aan je afscheid kunnen terugdenken. En dat begint met goede afspraken. Wat wil ik dat er gebeurt als ik er niet meer ben, en wie gaat er voor mijn dochter zorgen? Daarbij komt heel snel de uitvaartverzekering in beeld. Het idee van een uitvaart is vaak een taboe, maar het is zo belangrijk. Ik wil niet dat mijn dochter zich zorgen hoeft te maken over de financiële lasten van mijn afscheid. De gedachte dat zij, op zo’n jonge leeftijd, al met die zware verantwoordelijkheid om zou moeten gaan, is voor mij geen optie. Door een uitvaartverzekering af te sluiten, zorg ik ervoor dat de kosten gedekt zijn en dat de focus kan liggen op het rouwen en het herinneren van mij, in plaats van het zorgen over geld.
Het idee dat ik er misschien niet meer ben, is verstikkend, maar tegelijkertijd biedt het ook ruimte om warmte en zorg voor mijn kind te waarborgen. Er is geen garantie dat ik er altijd zal zijn, maar ik kan wel zorgen dat zij altijd liefdevol omringd zal zijn, ongeacht de omstandigheden. Om dat te waarborgen laat ik vastleggen wat er met mijn dochter en bezittingen gebeurt. Voor mijn uitvaart zou ik graag willen dat de nadruk ligt op het vieren van het leven, in plaats van op het treuren van de dood. Het bijeenkomen van naasten op een steunende en positieve manier. De invulling maakt mij minder uit – ik ben er immers toch niet meer bij.
Als alleenstaande ouder is de verantwoordelijkheid extra groot, maar door vooruit te denken en te handelen, kan ik het voor mijn dochter een stukje gemakkelijker maken. Terwijl ik op haar (en onze) toekomst vertrouw, zorg ik ervoor dat zij altijd een veilige haven heeft, ongeacht wat er op ons pad komt.”
Dit artikel is geschreven in samenwerking met Monuta.
Dit is een persoonlijk verhaal van een moeder, en haar mening weerspiegelt niet die van de redactie van Kek Mama. Wij vinden het belangrijk om verschillende ervaringen te delen, maar benadrukken dat dermatologen en gezondheidsinstanties het gebruik van zonnebrandcrème aanraden om de huid te beschermen tegen schadelijke UV-straling en het risico op huidkanker te verkleinen. […]
Je wilt even lekker uit eten, of gewoon ongestoord naar het toilet (ja, dát is tegenwoordig me-time, sad but true), en dus heb je een oppas nodig. Grote kans dat je dan toch liever je eigen ouders belt dan je schoonouders. Herkenbaar? Je bent niet de enige.
Bianca (31) is communicatieadviseur en woont samen met partner Pascal (34) en zoon Floris (bijna 2). Met zijn drieën vormen zij een levendig gezin waar zelden iemand stil zit óf zijn mond houdt. In haar eerlijke en herkenbare columns schrijft Bianca over hun gezellige en drukke leven, met alle chaos en liefde die daarbij hoort.
Nee niet in Disneyland, Walibi of Europapark vind je de hoogste en snelste achtbaan van Europa. Waar dan wel? Nou, in PortAventura World.
Als je dacht dat thuisblijfmoeder zijn vooral veel knuffelen en koekjes bakken is, think again. De Amerikaanse Amber rekent haar man wekelijks bijna $2.700 voor haar diensten als CEO van hun huishouden.
Nieuwe knutselspullen, een dagje speeltuin mét ijsje toe… En dat terwijl je jezelf afvraagt hoe je ooit nog voor hun studie én je pensioen gaat sparen. Klinkt bekend? Je bent niet de enige.
