Beeld: Michelle Phaf
Hilda Clevering (45), Sarah van Rooijen (38) en Lenke Melman (36) zijn alle drie moeder en weduwe. Ze ontmoetten elkaar via een lotgenotengroep op Facebook.
Sarah: “Ik hield een weduwencamping in mijn tuin voor lotgenoten, afgelopen zomer. Heel ontspannen: iedereen mocht komen aanwaaien. Hilda hielp met organiseren, met Lenke erbij bleven we na afloop hangen. Sindsdien laten we elkaar niet meer los.”
Lenke: “Sarah en ik kenden elkaar al en aten wekelijks samen met de kinderen. In het begin botste het tussen mijn Senna (7) en Aloy (4) en haar Bram (7) en Vera (4), want ieder kind rouwt anders. Doorzetten loonde; nu vinden ze veel steun bij elkaar.”
Hilda: “Mijn man Iwan had dikkedarmkanker, uitgezaaid naar zijn lever. De diagnose kwam toen mijn zoon Ravi (6), acht weken was. Prognose: twee maanden, de kerst zou hij niet halen. Hij vocht door tot mei 2020. In de draagzak ziekenhuis in en uit – dat was Ravi’s start in het leven.”
Sarah: “Mijn man zou beter worden, dachten we, maar hij had uitzaaiingen, ook in zijn hoofd. In plaats van een behandelplan, hoorden we dat het ongeneeslijk was en sloeg ons leven binnen een paar weken om. In november 2021 overleed hij.”
Lenke: “Bij mijn man Sander was het op tweede kerstdag 2022 ineens voorbij. Na dagenlang spierpijn stortte hij buiten in. Achteraf bleek het geen spierpijn maar een scheurende aorta. Kansloos. Dat oneerlijke herkennen we alle drie.
Tekst gaat verder onder de afbeelding
Hilda: “Wat onze band zo bijzonder maakt, is dat alles mag bestaan. Eén minuut schelden en huilen, daarna weer lachen. Niemand schrikt hier van de rauwe randjes.”
Sarah: “De zwarte humor tussen ons is heel veel waard. Alleen wij begrijpen die toon.”
Lenke: “Onze kinderen hebben allemaal hun eigen manier van rouwen. De een trekt zich terug, de ander wordt juist druk of boos. Op school begrijpen ze dat niet altijd. Onder ons hoeven ze niets uit te leggen.”
Hilda: “Ravi zei eens: ‘Bij Sarah en Lenke kan ik mezelf zijn.’ Dat is precies wat we onze kinderen gunnen: dat ze leren dat verdriet en vrolijkheid naast elkaar mogen bestaan.”
Sarah: “De buitenwereld bedoelt het vaak onhandig goed. Tijdens zwemles vroeg een instructeur: ‘Komt papa hem volgende keer brengen?’ ‘Papa is dood’, antwoordde ik – al snap ik ook wel dat mensen daarvan schrikken.”
Lenke: “We leren meer van elkaar dan alleen hoe om te gaan met rouw. Ik ben van de structuur, Hilda en Sarah zijn spontaner. Zaterdag iets doen? Mijn hoofd wil plannen, maar van Hilda en Sarah leer ik loslaten: we zien wel.”
Sarah: “En we zijn eerlijk over ons moederschap, durven kritisch te kijken. Wat is karakter, wat is rouw? Niet elke driftbui is trauma, soms is een kind van vier gewoon heel erg aan zijn moeder gehecht.”
Lenke: “Drie moeders op vijf kinderen is lichter dan één op twee. Wanneer we met elkaar afspreken komt er lucht. Precies dán ontstaan de goede gesprekken.”
Deze vriendinnen zijn mijn thuis
Sarah: “We hebben allemaal een groot verlies geleden, maar wat overheerst is dankbaarheid: voor elkaar, voor hoe we dit samen dragen.”
Hilda: “Wat ik mijn vriendinnen toewens voor de toekomst vind ik lastig; tijd voelt anders na een verlies als dit. We staan weer met onze voeten in het leven. Dat gun ik ons allemaal.”
Lenke: “We zijn meer dan lotgenoten, deze vriendinnen zijn mijn thuis.”
Ook vriendinnen Sara en Mariëlle hebben een bijzondere band. De dames raakten twee keer tegelijk zwanger en bevielen naast elkaar in het ziekenhuis. Hier lees je het hele interview met de vriendinnen.
Dit artikel verscheen eerder in Kek Mama ‘Cosy Christmas‘
We doen het allemaal wel eens: een zak vol cadeautjes met Sinterklaas en iets extra’s met Kerst. Want: kinderen blij, wij blij. Maar té veel cadeautjes geven, kan op de lange termijn nadelen hebben.
Melissa Pieters (33) is getrouwd met Bilal (34), moeder van drie jonge kinderen (9, 6 en 2), influencer (@melisspieters op Instagram) en een bekeerde moslima. Hoe vliegt zij de decembermaand aan?
Geen zin om voor de hele bubs te cateren of te bemiddelen in politieke discussies: er zijn genoeg redenen om kerst een keertje te ontvluchten. Dat lukt de een beter dan de ander, weet Hester Zitvast. Want niet iedereen is bestand tegen smeekbedes van de familie.
Het worden bijzondere feestdagen voor Anne-Marie Rozing en vriendin Laura. Ze vieren voor het eerst kerst met hun zoontje Jules in hun midden. En die knusse kerstdagen gaan niet voorbij zonder leuke tradities. Wij spraken Anne-Marie over de kerstplannen met baby Jules.
Een Huis Vol is terug, dat betekent de hele kerstvakantie weer genieten van de chaos van de families Lopez, Bal, Bakcha en Blom. Vinden we heerlijk, want dan valt ons eigen huishouden opeens wel mee.
Het is de baby zelf niet aan te rekenen, maar zo’n pasgeborene haalt wel je hele leven overhoop, inclusief je vriendschappen. Welke het overleven en welke sneuvelen, dat is van tevoren niet te voorspellen. Dat weet journalist Laurien als geen ander.
