Kaarsjes, zacht licht en rustige muziek: blogger Samantha Joy had haar eigen bevalling al helemaal uitgeschreven. En als haar geboorteplan niet uit zou komen, zou dat volgens haar voelen als falen.
‘Maar na meer dan dertig uur vechten én een keizersnee, kon ik niet trotser zijn’, schrijft ze op Facebook.
Maandenlang las Samantha verschillende boeken om zich voor te bereiden op de bevalling. En toen haar weeën begonnen, liep alles zoals ze zich voorstelde: met vijf centimeter ontsluiting ging ze naar het ziekenhuis waar ze naar een kamer met weinig licht, rustige muziek en de geur van lavendel werd gebracht. ‘Ik stapte meteen in een enorm bad en mijn verloskundige behandelde me niet als een patiënt, maar als een persoon. Ook zij geloofde in mijn plan en moedigde mij aan.’
Lees ook
Waarom een keizersnee niet ‘de makkelijke weg’ is >
Tot er na uren persen nog steeds geen vooruitgang was. De baby moest draaien om veilig ter wereld te komen, dus tegen al haar principes in nam Samantha een ruggenprik om haar lichaam tot rust te laten komen. ‘Nog eens drie uur later was ik nog geen stap verder, dus ik werd naar de operatiekamer gereden voor een keizersnee. En ja, meer dan dertig uur na mijn eerste weeën werd onze mooie baby geboren.’
Voor haar bevalling had Samantha gedacht dat ze zichzelf een mislukking zou voelen als het niet volgens plan verliep. ‘Maar nee, ik kon op dat moment niet trotser zijn. Ik heb alles gedaan wat ik kon, geen angst gevoeld en had vertrouwen. En dit alles eindigde met iets wat ik écht wil: onze kleine zoon.’
Van gymtassen inpakken tot zwemlessen plannen, van BSO-schema’s tot traktaties regelen: het loopt allemaal via jouw hoofd. En nu blijkt uit onderzoek dat al die mentale to-do’s niet alleen jouw brein bezetten — maar ook je relatie beschadigen.
Niets in het leven is zwart of wit, en opvoeden brengt altijd dilemma’s met zich mee. Zelfs al lijkt de keuze op sommige momenten nog zo helder.
De bevalling: sommigen zien er als een berg tegenop, anderen krijgen een spirituele awakening tijdens de geboorte van hun kind. Hoe dan ook: het is altijd een verhaal op zich, wat moeders maar al te graag delen. Bij voorkeur met veel details. Deze week het bevallingsverhaal van Floor (29).
In het televisieprogramma De Klassenavond doet Erwin een aangrijpend verhaal over zijn dochter, die hij al twaalf jaar niet meer heeft gezien. In gesprek met presentator Rob Kamphues vertelt hij openhartig over het gemis en de pijn die hij dagelijks voelt.
Soms kunnen leraren niet helemaal eerlijk zijn tegen ouders. Beleefdheid en professionaliteit gaan nu eenmaal voor — en dus zeggen ze op het rapport dat je kind een “sociale persoonlijkheid” heeft, terwijl ze bedoelen dat hij of zij de hele dag door kletst.
Ouderschap is prachtig, maar soms ook doodvermoeiend. Gelukkig kunnen we leren van hoe ze het in Mozambique, Brazilië, Singapore en Maleisië aanpakken. Daar draait opvoeden minder om alles alleen doen en meer om samen dragen. En dat maakt het niet alleen lichter, maar ook leuker.
