‘Het voelde als falen wanneer mijn bevalling niet zou gaan zoals ik hoopte’

‘Maar na meer dan dertig uur vechten én een keizersnee, kon ik niet trotser zijn', schrijft ze op Facebook.

‘De geur van lavendel'

Maandenlang las Samantha verschillende boeken om zich voor te bereiden op de bevalling. En toen haar weeën begonnen, liep alles zoals ze zich voorstelde: met vijf centimeter ontsluiting ging ze naar het ziekenhuis waar ze naar een kamer met weinig licht, rustige muziek en de geur van lavendel werd gebracht. ‘Ik stapte meteen in een enorm bad en mijn verloskundige behandelde me niet als een patiënt, maar als een persoon. Ook zij geloofde in mijn plan en moedigde mij aan.'

Lees ook
Waarom een keizersnee niet ‘de makkelijke weg' is >

Ruggenprik

Tot er na uren persen nog steeds geen vooruitgang was. De baby moest draaien om veilig ter wereld te komen, dus tegen al haar principes in nam Samantha een ruggenprik om haar lichaam tot rust te laten komen. ‘Nog eens drie uur later was ik nog geen stap verder, dus ik werd naar de operatiekamer gereden voor een keizersnee. En ja, meer dan dertig uur na mijn eerste weeën werd onze mooie baby geboren.'

‘Mislukking'

Voor haar bevalling had Samantha gedacht dat ze zichzelf een mislukking zou voelen als het niet volgens plan verliep. ‘Maar nee, ik kon op dat moment niet trotser zijn. Ik heb alles gedaan wat ik kon, geen angst gevoeld en had vertrouwen. En dit alles eindigde met iets wat ik écht wil: onze kleine zoon.'