De juf: ‘Ineens moeten drie kinderen overgeven’
Een leerkracht vertelt aan Kek Mama wat ze meemaakt. Deze keer: Juf Caroline (37) geeft les aan groep zeven.
Of je kind nu een echte fijnproever of een kieskeurige eter is, het menu van je kleintje kan een enorme zoektocht zijn. Wat eet een dreumes op een dag? En hoeveel eet een peuter nou écht? Wij geven je een realistisch kijkje in de keuken van andere ouders. Deze week het menu van dreumes Wies.
Marilou (36) is moeder en deelt met ons het dagmenu van dreumes Wies (14 maanden).
“Vandaag was weer zo’n dag waarop ik dacht: ‘Vandaag gaat ze haar eten écht lekker vinden!’ Maar natuurlijk liep het helemaal anders.
Een ochtend zoals iedere andere ochtend: ik zet vol enthousiasme de havermout op tafel, mét een handje vers fruit erop. Een paar stukjes appel, wat blauwe bessen en wat kaneel. Wies kijkt naar de kom, haalt haar neus op en duwt die dan stevig van zich af. Ze kijkt me aan, zoals alleen zij kan en begint met het precisiewerk. Met haar vinger viste ze stuk voor stuk de appel- en bessenstukjes eruit. Alles wat maar een beetje ‘gezond’ leek, wordt afgekeurd. Uiteindelijk kijkt ze me aan, met een zelfvoldane grijns en wijst naar de rest van de havermout. ‘Nee, mama!’ Ik zucht.
Rond elf uur serveer ik haar een banaan. En ineens krijg ik weer die blik. Die blik die zegt: ‘Wat verwacht je nu van me?’ Wies grijpt de banaan aan, kijkt naar het gele vruchtvlees, draait haar hoofd naar me en peutert wat aan de schil, maar eet het niet. Ze verdwijnt in de speelkamer met haar banaan in haar hand. Na een tijdje ontdek ik de half opgegeten banaan in haar poppenwagen. Tja..
Tijd voor de lunch. Ik had goede hoop. Tomatensoep met een beetje pasta erin. Een gegarandeerde hit in mijn ogen, maar Wies had andere plannen. Ze keek naar haar bord en glimlachte schijnheilig. Mijn dreumes eet een paar stukjes pasta en proeft een beetje van de soep, maar daar stopt het helaas ook.
Om de middagsnack wat spannend te maken, geef ik haar een paar rode en witte druiven. Kleine, zoete, sappige druiven. Wies pakt ze enthousiast aan. Ze proeft de eerste druif en plotseling lijken de anderen niet meer zo aantrekkelijk. Wies peutert ze allemaal uit elkaar en sorteert welke ze wel en absoluut niet wil eten. Eindstand: de rode duiven blijven liggen, de witte druiven zijn wél een succes.
Het avondeten is een favoriete klassieker: macaroni met kaas en gehakt. Wat kan er misgaan, toch? Wies zit vol verwachting aan tafel en ik krijg zowaar een glimlach van haar. Ze pakt haar vork, steekt het in haar maaltijd en… vist alleen de kaas eruit. Alles wat geen kaas is, wordt liefdevol opzij geschoven. Blijkbaar was dat alles wat zij op die dag echt wilde eten. Een schaaltje met magere kwark gaat er dan wel weer in.
En dan is er altijd die onvermijdelijke scène voor het slapen gaan: de avondfles. Je zou denken dat dit haar favoriete moment van de dag is, maar oh nee! Wies weigert haar fles als het niet precies de juiste temperatuur heeft. Uiteindelijk drinkt ze dan toch een beetje, maar natuurlijk niet voordat ze mijn geduld op de proef heeft gesteld.
Wat ik vandaag leerde? Kieskeurigheid is een kunst die mijn dreumes tot in de puntjes beheerst. Van druiven tot kaassliertjes, ze heeft vandaag alles uitgezocht wat ze wél wilde. Wies at vandaag dus geen maaltijden, maar ingrediënten..
Benieuwd naar het menu van dreumes Cato? Francis deelde hier met ons het dagmenu van haar kind. En ja, ook haar dag bestond uit uitdagingen.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!