Soms moet je elkaar flink verliezen om te beseffen: jij bent belangrijk voor mij. Daar kunnen Nourya en haar beste vriendin Jolien over meepraten.
Nourya (39) woont samen met William (44) en is moeder van Sem (15), Zoë (12) en Kye (1).
“We waren onafscheidelijk, mijn beste vriendin Jolien en ik. Ik zat in groep zeven toen ze naar ons dorp verhuisde en na de herfstvakantie bij me in de klas kwam. Ik bood aan haar wegwijs te maken op school en we lieten elkaars hand nooit meer los, ook niet toen we naar dezelfde middelbare school gingen. We waren geen doorsnee meisjes, druk als we ons maakten over politiek en het klimaat. We bezwoeren elkaar dat we de wereld zouden verbeteren en dat we nooit zouden trouwen of afhankelijk zouden worden van een man. Ik koos voor een studie culturele antropologie, zij voor politicologie – aan dezelfde universiteit. Allebei dateten we wel, maar nooit werd een relatie serieus. We treinden samen door Europa, droomden van een gezamenlijke camper, later. En toen kwam ik William tegen.
Jolien had het vanaf het eerste moment moeilijk met mijn verliefdheid. Ze was bang me kwijt te raken, vond dat ik onder de plak zat. Dat was allesbehalve het geval, maar de realiteit was wel dat ze mijn aandacht nu moest delen. Ze maakte een nieuwe beste vriendin, deelde haar grootste geheimen niet meer met mij en zo bekoelde onze vriendschap tot een status quo waarin we vooral afspraken in het bijzijn van anderen.
“Ze maakte een nieuwe beste vriendin en deelde haar grootste geheimen niet meer met mij”
We studeerden af, maakten reizen zonder elkaar en twee jaar na onze studietijd verhuisden William en ik naar een kindproof koopwoning onder de rook van onze studentenstad. Jolien wandelde er verwonderd rond, toen we net de sleutel hadden. ‘Nou, er is zelfs ruimte voor nageslacht’, constateerde ze cynisch, dronk haar kop thee leeg en vertrok weer. Ik appte haar mijn heuglijke nieuws toen ik kort daarop zwanger bleek, ze kwam op kraamvisite toen Sem bijna één was. De ontmoeting verliep stroef en Sem gunde ze amper een blik waardig. ‘Soms groeien vrienden uit elkaar’, suste William. Maar ik miste mijn beste vriendin op dit meest bepalende moment in mijn leven.
Lees ook – ‘De breuk met mijn beste vriendin is nog pijnlijker dan liefdesverdriet’ >
Toen social media kort daarna echt opkwamen, linkten we wel. Soms liketen we een bericht van elkaar. Ik postte er vooral zaken over mijn kinderen, Jolien deed er weinig. Ik was al lang en breed zwanger van Kye, ons zo welkome nakomertje, toen een gezamenlijke vriendin een verjaarsfeest gaf en Jolien er met een al even dikke buik binnenliep. Mijn hart sloeg een slag over, en minder dan een seconde twijfelde ik over wat ik voelde.
“Zestien jaar waren we elkaar min of meer kwijt geweest, en nu leken we meer verbonden dan ooit”
Vanaf dat moment kon ik alleen maar breeduit lachen, wat Jolien beantwoordde. Zestien jaar waren we elkaar min of meer kwijt geweest, en nu leken we meer verbonden dan ooit. Ik voelde geen wrok over haar afstand in de afgelopen jaren, we bewandelden simpelweg andere wegen. Nu kwamen die weer samen en ik was niet van plan haar nog een keer te laten gaan.
Het contact bleef niet bij die verjaardag, gelukkig. Jolien beviel anderhalve maand eerder dan ik en sindsdien lopen we de deur als vanouds bij elkaar plat. We wonen 25 kilometer uit elkaar, dat maakt de situatie anders dan vroeger. Tegelijkertijd is het niets in vergelijking met de afstand tussen ons in de periode die achter ons ligt. Jolien houdt haar activistische tintje, en met twee grote kinderen in een maatschappij waarin misschien wel meer misstanden bestaan dan ooit komt het mijne steeds meer terug. Daarin vinden we elkaar, opnieuw. En onze kinderen zijn enig samen; mijn oudsten noemen Jolien zelfs tante.” Lees elke maand de mooiste verhalen, meest herkenbare columns en de leukste tips voor jou en je kids. Abonneer je nu op Kek Mama en krijg tot 45% korting.
Denise (45) had een relatie met een twaalf jaar jongere man toen ze op haar 38ste werd overvallen door een niet te stuiten kinderwens. Inmiddels is dochter Isabeau zes. Ze ziet haar vader één zondag per maand.
Olympisch schaatskampioen Irene Schouten werd een half jaar geleden moeder van haar zoontje Dirk. Inmiddels zit ze op een roze wolk, maar haar zwangerschap was allesbehalve rooskleurig.
Vriendschap en opvoeden: twee onderwerpen waar je maar beter een beetje soepel in kunt zijn. Want iedereen doet het anders – en dat is helemaal oké. Toch? Totdat blijkt dat jouw beste vriendin er stiekem heel anders over denkt…
In het televisieprogramma De Klassenavond doet Erwin een aangrijpend verhaal over zijn dochter, die hij al twaalf jaar niet meer heeft gezien. In gesprek met presentator Rob Kamphues vertelt hij openhartig over het gemis en de pijn die hij dagelijks voelt.
Van gymtassen inpakken tot zwemlessen plannen, van BSO-schema’s tot traktaties regelen: het loopt allemaal via jouw hoofd. En nu blijkt uit onderzoek dat al die mentale to-do’s niet alleen jouw brein bezetten — maar ook je relatie beschadigen.
Soms kunnen leraren niet helemaal eerlijk zijn tegen ouders. Beleefdheid en professionaliteit gaan nu eenmaal voor — en dus zeggen ze op het rapport dat je kind een “sociale persoonlijkheid” heeft, terwijl ze bedoelen dat hij of zij de hele dag door kletst.
