Het kan de beste overkomen: ineens bungel je financieel aan een draadje. Kun je geen rekening meer betalen of nog erger: zwerf je met je kind van huis naar huis.
Lees verder onder de advertentie
Kim (33), moeder van Lucas (4) en Romy (1,5), zzp’er in de media.
“Ik ben altijd makkelijk geweest met geld. Mijn beste vriendin noemt het gemakzuchtig. Ik trakteer graag, geef cadeautjes, koop wat ik wil. En ik vind het fijn anderen te helpen als ze financieel in de knoop zitten. Alles wat binnenkomt, gaat er weer uit. Ik weet heus wel dat het als zzp’er slim is een pensioenpotje te regelen, maar daar komt dat gemakzuchtige weer om de hoek kijken.”
Lees verder onder de advertentie
‘Er kwam beduidend minder binnen’
“Toen mijn man en ik vier jaar geleden ons eerste kind kregen, begon het financieel wat te rommelen. Ik werkte tijdens zijn slaapjes en in de avonduren, maar er kwam beduidend minder binnen. Als een opdrachtgever uitbetaalde, moest dat geld gelijk naar de Albert Heijn en luiers en shampoo en wat een mens allemaal nog meer nodig heeft. Bijna twee jaar geleden werd onze dochter geboren. Ze had gezondheidsproblemen en daarom besloten we haar niet naar de crèche te brengen. Daardoor kan ik nauwelijks nog werken. Het is een keuze waar ik nooit spijt van zal hebben, maar die me nu wel in een benarde positie brengt.”
Lees verder onder de advertentie
‘Het voelt alsof ik er alleen voorsta’
“Mijn man en ik zijn sinds een maand uit elkaar. Ik wil in ons koophuis blijven wonen. Eén probleem: met mijn omzetcijfers krijg ik nooit een hypotheek. De bank ziet me aankomen; het is de vraag of ik überhaupt een kopje koffie krijg. Mijn ex en ik spreken binnenkort vast een alimentatiebedrag af, maar het voelt alsof ik er alleen voorsta. En dan kun je een opdrachtgever die niet op tijd betaalt er echt niet bij hebben. Och, die vermoeiende gesprekken met zo’n financiële administratie… ik moet me soms echt inhouden om niet te roepen: ‘Ja, troela, je kunt wel bazelen over het nieuwe systeem dat zo ingewikkeld is, maar hoe moet ik verdomme straks boodschappen doen?’”
Lees verder onder de advertentie
Wat als?
“Het komt ongetwijfeld allemaal goed. Maar dit zijn wel verrekt serieuze zaken. Kunnen we hier blijven wonen? Kan ik straks in mijn eentje de lasten betalen? Voor de komende maanden zit ik goed, maar die maanden erna? Wat als ik ineens geen werk meer krijg? ’s Nachts lig ik maar al te vaak wakker. Dan besef ik dat de rekening van mijn eigen gemakzucht op de mat ligt. Een gemakzucht die ik me niet meer kan permitteren. Hard, heel hard werken is de enige manier om hieruit te komen. Op hoop van zegen.”
Dit verhaal is onderdeel van een interviewserie in Kek Mama 04-2017.
Nog vóór je kind de deur uit stapt, is de emotionele “basislijn” voor de dag vaak al bepaald. Niet door een strak schema of een perfect afgevinkte routine, maar door iets anders: hoe veilig en verbonden je kind zich bij jou voelt.
Er is zo’n opvoedwijsheid die hardnekkig blijft hangen: zoals je een kind aanspreekt, zo gaat het zich ook gedragen. Geef je vertrouwen, dan groeit het. Praat je alsof het kind iets kan, dan gaat het eerder proberen om inderdaad “dat kind” te zijn.
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (11), Emeline (10), Vieve (8) en Lilou (5). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Er zijn van die zinnen die automatisch uit je mond rollen zodra je moeder wordt. Je hoeft er niet eens over na te denken, ze zitten ergens opgeslagen tussen de gebroken nacht en de koude koffie. Een daarvan? “Omdat ik het zeg.” Maar hoe vertrouwd die uitspraak ook voelt, hij blijkt in de praktijk minder […]
Steeds meer kinderen hebben een overvol schema, van sport en muziek tot kunst. Waar vroeger één naschoolse activiteit genoeg was, is nu bijna elke vrije minuut ingevuld. Experts spreken van FOMO-parenting.