Beeld: Getty Images
Er zijn mensen die zich lamlendig door de zomer worstelen en pas opkikkeren als de regen op de ramen klettert of nog beter: het flink gaat sneeuwen.
Vivian Acquah (38), moeder van Orlando (5):
“Ik ben allergisch voor de zon. Van de stralen krijg ik een krokodillenhuid – overal bobbels. Het voelt alsof je je hand boven een vuurtje houdt, het brandt en jeukt. Ik schaam me voor hoe het eruitziet. Op warme zomerdagen voelt het alsof mijn huid wordt gebarbecued. Zelfs met factor 50 verbrand ik.
“Op warme zomerdagen voelt het alsof mijn huid wordt gebarbecued”
Ik heb ermee leren leven, maar dat wordt moeilijker nu Orlando ouder wordt en in de zomer veel naar buiten wil. De combinatie zon en zwembad is voor mij funest, dat doet mijn man met onze zoon.
De afgelopen zomer ben ik zo veel mogelijk binnen gebleven. Ik ging ’s avonds op pad met Orlando of naar een indoor speeltuin. Ik moet mijn huid zo min mogelijk blootstellen aan de zon. Toen ik vergat mijn blote voeten in te smeren, verschenen meteen blaasjes.
In de zomer loop ik vaak met een paraplu. Dat ziet er raar uit, maar dat moet dan maar. Ik heb altijd een sjaal in mijn tas om mijn huid te bedekken en ik schuifel dicht langs gebouwen omdat daar de meeste schaduw is.
Koele, bewolkte of regenachtige dagen: halleluja. In de herfst kan ik weer van het leven genieten. En ik ben dol op de winter. Binnen is het gezellig met stamppot, warme chocomelk en fijne films. Buiten kunnen we een sneeuwballengevecht houden en het bos in. Heerlijk.”
Lees ook – Ziek van de zon: ‘Mijn dochter kan alleen onder een tent op het schoolplein spelen’ >
Lotte Keizer (28), moeder van Junus (3) en Boaz (6 maanden):
“Hoe vroeger de pepernoten in de schappen liggen, hoe fijner ik dat vind. Ik snap niet dat mensen zich daarover opwinden. Het betekent dat de zomer eindelijk voorbij is.
“Hoe vroeger de pepernoten in de schappen liggen, hoe fijner ik dat vind”
Ik hou van regen, lekker door de plassen stampen. Druppels op mijn wangen. Heerlijk. Ik vind de winter gewoon gezelliger. Soms doe ik alsof het al winter is. Dan ga ik onder een dekentje op de bank liggen.
Hoe warmer het in de zomer is, hoe meer zin ik krijg in warme chocomelk met slagroom. Mijn man vindt dat raar. Dus ga ik stiekem in mijn eentje naar een café om het te drinken. Ik zie me nog lopen afgelopen zomer: baby in de wagen, drie tassen, op mijn ene arm een peuter en aan de andere zijn loopfiets waar hij niet op wilde. En dat in de brandende zon.
Vertel mij maar wat daar leuk aan moet zijn. Ik ben panisch dat de huidjes van de kinderen verbranden en blijf ze insmeren. Het huis is niet koel te krijgen, en zelfs zonder kleren heb ik het heet. Ik slaap het liefst onder een dekbed, maar als het ’s nachts boven de twintig graden is, is een laken al te warm.
Het strand vind ik ook vreselijk. Lig je daar hutjemutje, nadat je eerst drie kwartier naar een parkeerplek hebt gezocht. Op kou kun je je kleden. Je kunt je handen warmen aan een kop thee. Ultiem geluk: thuiskomen op een winteravond, in bed stappen en langzaam voelen hoe dat opwarmt.”
In de glossy Kek Mama lees je de mooiste verhalen, meest herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts €29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Louisa is verloskundige in de Randstad en moeder van Khai (3). In haar werk komt ze dagelijks de ontroerende en krachtige kanten tegen van het zwanger zijn, de bevalling en alles wat daarna komt. In haar columns deelt ze openhartige verhalen en inzichten.
Goed voor de dag komen bij je kersverse nieuwe schoonouders wil je altijd, maar met kerst nóg een beetje meer. En juist toen liep het bij Kira he-le-maal verkeerd af, want zij eindigde als een soort rollade.
Soms zit je ergens, in de wachtkamer of in de rij bij de bakker, en denk je: lief kind, wie heeft jou op de ‘luid en los’-stand gezet?
Als ouder kun je nog zo je best doen om je kinderen met een gerust hart de wereld in te sturen, maar soms knijpt je moederhart toch even samen. Ook bij het koningspaar thuis is dat niet anders.
Sinterklaas is een gezellig kinderfeest, maar kan ook voor veel spanning zorgen. Bij Jikke (34) thuis zorgde de sinterklaassurprises dit jaar voor een portie kinderlijke wraak.
Er is zo’n opvoedwijsheid die hardnekkig blijft hangen: zoals je een kind aanspreekt, zo gaat het zich ook gedragen. Geef je vertrouwen, dan groeit het. Praat je alsof het kind iets kan, dan gaat het eerder proberen om inderdaad “dat kind” te zijn.
