Beeld: Unsplash
Als kind wil je het liefst een kamer voor jezelf, maar in huis is daar niet altijd ruimte voor. Bij moeder en blogger Christine Organ is die ruimte er wel, maar ze laat haar kinderen toch samen slapen. En daar heeft ze zo haar redenen voor.
‘Zo leren ze dat groter niet altijd beter is’, schrijft ze op Scary Mommy.
Vroeger wist Christine het zeker: als ik later kinderen heb, zorg ik ervoor dat ze een eigen slaapkamer krijgen. ‘Zelf deelde ik als kind een kamer met mijn jongere zus’, legt ze uit. ‘Dat kon niet anders, gezien de ruimte, maar soms had ik echt behoefte aan mijn eigen plek. Mijn zusje en ik zetten kasten in het midden van de kamer om een ‘eigen’ kamer te creëren, maar dat duurde maar een paar dagen. Tot één van ons geen schone sokken meer had en naar ‘de andere kant’ moest om een nieuw paar te lenen. Lastig, want ik wilde ruimte en onafhankelijkheid.’
Lees ook:
Kamertje kijken: ‘Als het maar schattig is’ >
Toch hebben haar twee kinderen tegenwoordig niet een eigen kamer – ook al is daar in huis wel plek voor. ‘We laten onze kinderen bewust samen slapen, want daar hebben we een aantal heel goede redenen voor’, vervolgt Christine. ‘Ten eerste leren ze zo om ruimte te delen, wat later alleen maar goed van pas komt – of het nou om een huisgenoot, partner of collega gaat. Daarnaast zullen ze blijvende herinneringen hebben: hun moeder die boos de trap op komt dat ze moeten gaan slapen, maar hopelijk óók dat ze samen mooie gesprekken hebben gehad ’s avonds laat.’
Christine denkt ook dat het delen van een kamer haar kinderen dichter bij elkaar brengt. ‘Onze kinderen schelen 3,5 jaar en delen verder niet heel veel. Maar als het licht uitgaat, hoor ik ze giechelen en grapjes maken of fluisteren over wat er op school is gebeurd. En de laatste levensles? Ze leren dat groter niet altijd beter is. Spullen – huizen, slaapkamers, bezittingen – zijn niet zo belangrijk als relaties.’
Nog meer Kek Mama?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >
Wat begon als een onschuldige stranddag, veranderde onverwachts in een moment van pure paniek voor Elise en haar gezin toen haar vriend de zee in ging.
Als je je kindje bij iemand onderbrengt, wil je diegene echt kunnen vertrouwen. Logisch. Als dat in de praktijk niet blijkt te kunnen, is dat als een klap in je gezicht. Het overkwam Nikkie.
Een avondje uit eten met het gezin kan heerlijk zijn, even geen afwas, lekker eten en quality time. Maar voor de bediening is het soms een heel ander verhaal. Want hoewel kinderen vaak de schuld krijgen van rommel en chaos, zijn het verrassend vaak de ouders die het meeste gedoe veroorzaken.
Ze had zo’n zin in haar welverdiende vakantie met haar gezin. Niet te ver weg, met de auto naar de camping in Frankrijk. Karlijn had alles tot in de puntjes voorbereid en iedereen was er klaar voor. De aankomst op hun vakantiebestemming verliep ietsje anders. Ze kregen ongewenst bezoek van een nest vliegende mieren.
Kinderen en een outfit kiezen: het is een combinatie die in veel gezinnen zorgt voor dagelijkse discussies, dramatische modeshows en onverwachte stijlkeuzes. Wat doe je als ouder: blijf je strijden, of laat je ze een keer zelf ervaren wat werkt en niet? Maartje koos voor dat laatste.
Je weet dat beklemmende gevoel als je per ongeluk appjes leest die niet voor jouw ogen bestemd waren? Of als je partner wel héél vaak “gewoon een collega” noemt? Experts slaan alarm: emotionele affaires komen steeds vaker voor. En nee, het hoeft niet fysiek te zijn om pijnlijk te zijn.
