Persoonlijk

‘Dit is hoe het leven van een gescheiden, werkende moeder er écht uit ziet’

19:40 | 14.6.2018
gescheiden werkende moeder
Beeld: Unsplash

Als alleenstaande moeder heeft blogger Katie Bingham-Smith het soms zwaar. Ze maakt er geregeld een potje van, maar dat maakt haar geen bal uit.

Op Scary Mommy schrijft ze: ‘Ik faal vaak, maar ben wel gelukkig.'

 

Explosie

Katie is een gescheiden moeder van drie kinderen en werkt fulltime vanuit huis. Haar agenda loopt over. ‘Ik heb zoveel ijzers in het vuur, dat ik nooit weet wat ik als eerste moet aanpakken’, vertelt ze. ‘Meestal wacht ik gewoon tot iets op het punt staat te exploderen en dan beslis ik dat dát het belangrijkste is dat mijn aandacht nodig heeft. Het is de enige manier waarop ik kan functioneren.’


Lees ook:
Column Lieve: 'Als alleenstaande moeder weet ik pas echt wat druk zijn inhoudt' >

 

Swipen

Volgens Katie is het een kwestie van overleven. ‘Er zijn dagen dat we geen wc-papier meer hebben omdat ik teveel aan m’n hoofd had toen ik in de supermarkt stond. Ik dacht na over het onderhoud van de auto, dat de hond naar de dierenarts moest en welke ingrediënten ik moest uitkiezen voor de taco’s van die avond. Toen mijn kinderen klaagden dat er geen wc-papier was, gaf ik ze gewoon een servet. En die keer dat ik op de bank in slaap viel en mijn jongste kind ging swipen op mijn Tinder-profiel? Whatever. Als je een gescheiden moeder bent die een inkomen wil verdienen en zo nu en dan een leuke date wil hebben, betaal je een prijs. En dat is het waard, want je leeft het leven dat je wilt.’

 

'Ik heb tenminste plezier'

Katie wil haar kinderen laten zien dat ze meer is dan een werkende moeder. ‘Ze moeten mij gelukkig zien. En dat ben ik. Het is me gelukt om mijn perfectionisme uit het raam te werpen. Ik probeer alles te geven op mijn werk, als moeder, in mijn relaties – en ik faal vaak. Maar dat vind ik prima. Ik heb het liever zo druk dat ik mijn kind per ongeluk op mijn telefoon laat, dan dat ik alles in de hand heb en geen tijd meer heb voor een gezichtsmasker of een lunch met vriendinnen. Ik heb verdorie plezier.”
 

 


 

Nog meer Kek Mama?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >

Ook interessant

MEEST BEKEKEN

Persoonlijk

‘Dit is waarom ik onze reis naar Disneyland annuleerde’

17:52 | 14.6.2018
Disneyland annuleerde
Beeld: Unsplash

Als je kind het gevoel heeft dat hij minder aandacht krijgt dan z'n broer of zus, wil je hem in de watten leggen. Maar dat hoeft niet op een rigoureuze manier, vertelt blogger Robin Enan op Scary Mommy.

Robin Enan had een geniaal plan: samen met haar vijfjarige zoon naar Disneyland. Ze vertelt: ‘Sinds de geboorte van onze jongste dochter afgelopen zomer, is mijn zoon soms jaloers en voelt hij zich wat verwaarloosd. Een trip naar Disney, alleen hij en ik, moest ervoor zorgen dat hij twee dagen lang mijn onverdeelde aandacht zou hebben.’ Robin boekte een hotelkamer, zocht de vluchten uit en struinde Disney blogs af om zich goed voor te bereiden. ‘Mijn man was voor. Hij steunt me altijd enorm en is bovendien geen Disney fan, dus hij vond het helemaal prima dat hij dit uitje misliep.’
 

Lees ook:
'Wat als ik mijn dochter (2) na de geboorte van haar broertjes niet genoeg aandacht kan geven?' >

 

Puzzelen

Maar een maand vóór vertrek, gebeurde er iets bijzonders. ‘Mijn man was tot laat aan het werk. Toen ik onze baby en driejarige dochter in bed had gestopt, ging ik naar de kamer van mijn zoon’, vertelt Robin. ‘Hij was gretig een nieuwe puzzel aan het uitpakken die hij van zijn oma had gekregen. We werkten er samen aan, zo’n vijftien minuten, zonder veel te praten. Toen we klaar waren en ik zijn kamer weer wilde verlaten, zei hij: ‘De volgende keer dat papa laat werkt, doen we dit dan nog een keer?’’

 

'Kleine momenten maken het verschil'

Dat simpele verzoekje maakte haar duidelijk dat haar zoon helemaal geen verrassingsreis naar Disneyland nodig had om hun speciale band te bevestigen. 'Hij had momenten nodig zoals deze avond, waarop we samen puzzelden', vertelt Robin. 'Momenten waarop ik niet word afgeleid door zijn zusjes, mijn mobiele telefoon of andere mensen.’ Robin besloot de trip naar Disneyland te annuleren. ‘We gaan er vast nog eens naar toe, zoals gepland. Maar voor nu denk ik dat het beter is om kleine aanpassingen te doen in ons dagelijks leven en onze routines. Dat maakt écht verschil voor hem. Ik plan nu bewust tijd in voor ons tweeën. En dat doe ik voor ieder van mijn kinderen – niet elke dag of eens in de week, maar wanneer en waar ik kan.'

 

 

 

Nog meer Kek Mama?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >

Ook interessant
Persoonlijk

‘Doe niet alsof kinderen kleine volwassenen zijn’

17:51 | 14.6.2018
kinderen geen kleine volwassenen
Beeld: Pixabay

Moodswings: elk kind heeft ze. Blogger Katie Bingham-Smith werd er dol van bij haar kroost, maar realiseerde zich dat zij het niet van een vreemde hebben.

‘Als volwassene worstel ik ook met mijn gevoelens. Dus waarom verwacht ik mijn kinderen het beter te doen?’, schrijft ze op Scary Mommy.

 
Slechte dag

‘Er zijn dagen dat ik mijn kinderen ophaal van school of een feestje en dat ze uitgeput zijn’, vertelt Katie. ‘Soms zijn ze wat teruggetrokken, maar ze kunnen ook klagen of met elkaar gaan vechten zonder duidelijke reden. Ik merk dat ik dan heel gefrustreerd raak. En voor ik het weet hebben we allemaal een slechte dag.’ Katie weet dat er een reden is voor het nukkige gedrag: haar kinderen zijn oververmoeid, hebben teveel suiker gehad of iets vervelends meegemaakt met hun leraar of een vriendje. ‘En door zich terug te trekken of juist naar iemand uit te halen, reageren kinderen daarop. Maar dat blijf ik vergeten.’

 

Lees ook:
Positief opvoeden: zo doe je dat >

 

Worsteling

Meestal straft Katie haar kinderen voor hun gedrag, en soms vloekt ze ook. ‘Dat is fout’, erkent ze, ‘ik moet eigenlijk onthouden dat ze ook gevoelens en angsten hebben. En dat kinderen niet altijd ]weten hoe ze met bepaalde situaties moeten omgaan. Of hoe ze hun gevoelens moeten communiceren om te krijgen wat ze nodig hebben. Het zijn kinderen, geen kleine volwassenen. Zelfs voor mij is het nog steeds een worsteling en ik ben een volwassene. Dus waarom verwacht ik dat mijn kinderen het beter doen?’

 

‘Leer ze omgaan met hun gevoelens’

Katie realiseert zich dat volwassenen de lat vaak te hoog leggen. ‘We brengen onze kinderen naar het park terwijl ze geen zin hebben om te spelen. Of we verrassen ze met uitje naar hun favoriete restaurant, maar ondertussen raken ze in paniek omdat ze geen puf hebben om buitenshuis te zijn. Het is zo gemakkelijk om te vergeten dat onze kinderen ook slechte dagen hebben. Dat ze ook druk, verdriet en opwinding voelen en dat laten zien.’ Volgens Katie zit er maar één ding op. ‘We moeten onze kinderen helpen om op een gezonde, productieve manier met hun gevoelens om te gaan. Ze hebben tijd nodig om dat te leren, al gaat het dan ook nog vaak fout. Maar doen wij volwassenen niet precies hetzelfde?’

 

 

 

Nog meer Kek Mama?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >

Ook interessant