Roos Schlikker (42) is journalist, columnist en moeder van zoons Miró (9) en Róman (7). In Kek Mama schrijft ze over haar gezinsleven.
Wat is de allergrootste leugen die verteld wordt over het ouderschap? Dat je door borstvoeding binnen tien dagen weer in maatje 36 past? Dat je de poep van je eigen kinderen altijd lekker vindt ruiken? Dat kinderen niet schelden? Dat ze alles lusten zolang jij het ze maar vaak genoeg laat proeven? Inderdaad, dit zijn allemaal regelrechte onwaarheden. Maar de grootste leugen is dat de ouder gaat leven met de drie R’en. Rust. Reinheid. En Regelmaat.
Lees ook
‘Opeens zie ik het. Patronen zijn er om doorbroken te worden’ >
Want rust? Grapjas. Een dag die bestaat uit: boterhammen smeren – “Wie heeft er op de wc-bril gepist?” – topografie overhoren – “Nee niet de tv van de muur trekken” – tandenpoetsen – naar school – naar kantoor – stukken schrijven – telefoon opnemen – “Overgegeven? Oké, ik kom hem halen” – een blozend vrolijk kind mee naar huis nemen – op de bank leggen – “Mam, heb je wat te eten? Nee, nee, ik voel me opeens niet meer ziek” – facturen tikken want anders word je nooit betaald – even bellen, op de wc want Spongebob schreeuwt zo hard – supermarkt – doe maar wat makkelijks – “Nee je mag echt de tv niet van de muur trekken” – wijntje – “Wie heeft er gescheten en niet doorgetrokken?” – kattenbakken verschonen – “Nee nee nee die krant moet ik nog lezen, niet op tekenen alsjeblieft” – “Blijf van die tv af!!” – “Welteruuuuusten schatje, ga maar lekker dromen” – pfffft hèhè – wijntje – morgen stoppen we echt met drinken – “Hoe was jouw dag eigenlijk?” – bed. Nou ja, zo’n alledaagse dag dus, die noem ik niet rustig. En ook niet rein. Met al die uitwerpselen.
Alleen regelmaat zit er wel in. Ik denk namelijk iedere avond als ik mijn hoofd op mijn kussen leg aan hetzelfde. Aan alles wat ik die dag niet heb gedaan. En wat ik meer zou moeten doen. Omdat ik daar altijd zo gelukkig van werd. Van lezen. Echte boeken. En van fotoplakboeken maken. En van mijn teennagels lakken. Iedere avond neem ik me voor: morgen ga ik het anders doen. Morgen móet ik tijd vinden voor al het bovenstaande.
Dat lukt uiteraard nooit. Want dat je die drie R’en steeds meer in je leven krijgt naarmate je kinderen ouder worden is net zo’n leugen als de stelling van mannen dat ze nimmer op de bril plassen.
We moeten rust, reinheid en regelmaat vervangen door rotzooi, ranzigheid en een ruime hoeveelheid liefde. Want dat is het enige waar godzijdank niet over gelogen wordt.
Deze column staat in Kek Mama 09-2019.
Meer Kek Mama? Neem nu een abonnement.
Louisa is verloskundige in de Randstad en moeder van Khai (3). In haar werk komt ze dagelijks de ontroerende en krachtige kanten tegen van het zwanger zijn, de bevalling en alles wat daarna komt. In haar columns deelt ze openhartige verhalen en inzichten.
Als ouder kun je nog zo je best doen om je kinderen met een gerust hart de wereld in te sturen, maar soms knijpt je moederhart toch even samen. Ook bij het koningspaar thuis is dat niet anders.
Sinterklaas is een gezellig kinderfeest, maar kan ook voor veel spanning zorgen. Bij Jikke (34) thuis zorgde de sinterklaassurprises dit jaar voor een portie kinderlijke wraak.
Goed voor de dag komen bij je kersverse nieuwe schoonouders wil je altijd, maar met kerst nóg een beetje meer. En juist toen liep het bij Kira he-le-maal verkeerd af, want zij eindigde als een soort rollade.
Soms zit je ergens, in de wachtkamer of in de rij bij de bakker, en denk je: lief kind, wie heeft jou op de ‘luid en los’-stand gezet?
Er is zo’n opvoedwijsheid die hardnekkig blijft hangen: zoals je een kind aanspreekt, zo gaat het zich ook gedragen. Geef je vertrouwen, dan groeit het. Praat je alsof het kind iets kan, dan gaat het eerder proberen om inderdaad “dat kind” te zijn.
