‘De eigenwijsheid van m’n zoon breekt me op’

Huilen en schreeuwen

Sa'iyda wist tijdens haar zwangerschap al dat haar zoon een eigenwijs mannetje zou worden. Ze is zelf best koppig en de vader van haar kind, inmiddels haar ex, kan er ook wat van. ‘Toch hoopte ik dat mijn zoon iets van me geërfd had waarvan ik niet elke dag gek zou worden’, zegt ze. ‘Vaak discussiëren we tien minuten lang, met geschreeuw en gehuil – soms van beide kanten – tot één van ons het zat is en het klaar is. En dan ben ik helemaal leeg en uitgeput en denk ik: hoe verander ik dit?’

Lees ook:
Onderzoek: eigenwijs kind wordt later succesvolle volwassene >

‘Nee bestaat niet'

Haar zoon blijft volhouden tot hij krijgt wat hij wil. Als alleenstaande moeder is Sa’iyda vaak overweldigd door zijn overtuigingskracht en houding. ‘Met de armen boos over elkaar kijkt hij me aan. ‘Nee’ bestaat niet, hij is heel volhardend. Ik hoor je nu denken dat het mijn schuld is. Maar het gaat hier niet om je kind discipline bijbrengen. Er gelden regels en disciplines in mijn huis; dit gaat veel verder. Wat ik ook probeer, mijn zoon gaat letterlijk het gevecht met me aan tot zijn wensen worden vervuld.’

Doodvermoeiend

Sa’iyda verwacht dat het in de toekomst anders zal zijn. ‘Op een dag, als hij ouder is, zal zijn koppige karakter hem helpen om grote dingen te bereiken. Maar op dit moment is het doodvermoeiend en ga ik er soms aan onderdoor. Wat ik ervan geleerd heb, is hoe ver ik zelf tot het uiterste kan worden opgerekt voordat ik knak. En dat is een stuk verder dan ik dacht.’