Beeld: 123RF
Lieve (31) is moeder van Jan (3) en Dries (1). Na een heftige scheiding heeft ze de liefde opnieuw gevonden in Rogier, met wie ze een latrelatie heeft. Voor Kek Mama schrijft ze over alles wat ze sindsdien doormaakt.
Gestrest sta ik voor het – al eeuwen op rood staande – stoplicht als mijn telefoon piept. Ik ben al aan de late kant, heb net de kinderen op twee verschillende locaties afgezet, mijn klas staat over vijftien minuten voor het lokaal en de parkeerplaats van het ROC staat vast weer op ‘vol’. Een mailtje. De nieuwsbrief. Van de basisschool. Ook dat nog.
Twee weken geleden is Jan gestart op de basisschool. Op maandagmorgen, in zijn beste kleren, met nieuwe rugzak, broodtrommel en beker, liepen wij hand in hand, gespannen de school in. En hoewel hij al was gaan ‘wennen’, voelde ik aan alles dat ons nieuwe leven daar zou beginnen. Een leven als moeder met een schoolgaand kind. Zo kort geleden, maar nu al zo gewoon.
In die twee weken is mijn kind getransformeerd van een lieve peuter tot een echte kleuter. Als een vis in een water voelt hij zich. Zocht-ie in de eerste dagen nog de veiligheid van mijn hand als hij tijdens de inloop mocht kiezen van het planbord, nu zwaait hij mij nog net niet uit bij de voordeur van de school. Godzijdank mag ik nog mee naar binnen, maar niet te lang.
Tegenwoordig bepaalt hij zelf wat hij aantrekt: die trui met die dino’s is wel cool en die zwarte niet. Ook kan hij me haarfijn vertellen wat er in zijn broodtrommel moet. Van één boterham zonder korstjes in de eerste week, naar twee met korst in de tweede week. Waarschijnlijk omdat alle andere stoere en grote jongens dat ook hebben, of omdat hij toch wel honger krijgt van al die werkjes. En sta ik te lang te praten met de juf, is de eerste bel al gegaan of kus ik hem net een keer te veel, word ik tot de orde geroepen door mijn bloedeigen zoon. ‘Mam, ga maar, ik zwaai wel even uit het raam zo’. Levensveranderende gebeurtenissen vol vreugde, maar waar ik ontzettend aan moet wennen.
Wennen was het ook aan de overload aan informatie. Op die eerste dag kreeg ik een heel pakket mee. Kalenders, twee schoolgidsen, naschoolse activiteiten en flyers. Informatie over luizenzakken en gezonde traktaties, over de schoolbieb en het vakantierooster. Ik kan er haast een tweede agenda voor aanschaffen. En hoe gestructureerd en georganiseerd ik ook mag zijn: ik heb wat over het hoofd gezien.
Vandaar dat mailtje. Die nieuwsbrief. Van de basisschool. Een heuse reminder. Want ging ik ervan uit dat ik mijn kind prima had ondergebracht op mijn werkdagen, blijkt dat ze daar ook doen aan studiedagen. Logisch.
Was ik net alleen nog wat gestrest voor dat stoplicht, nu denk ik, na het lezen van het mailtje, dat mijn bloeddruk boven de meetbare grens uitschiet. Waar moet ik met dat kind heen? Zijn oude kinderopvang wil hem niet meer hebben, aangezien hij vier is geweest, en net op die dag hebben ze geen naschoolse opvang in ons dorp.
Na een aantal telefoontjes heb ik het geregeld en kan mijn bloeddruk weer dalen. Of ik hier ooit aan ga wennen? Ik denk het niet. Maar als dat groot worden van Jan net zo snel gaat als de afgelopen weken zijn gegaan, dan ga ik er van uit dat hij aan het eind van dit schooljaar zijn eigen agenda wel kan beheren. Net als het regelen van alternatieve opvang op studiedagen ;-).
Nog meer Kek Mama?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >
Denise (45) had een relatie met een twaalf jaar jongere man toen ze op haar 38ste werd overvallen door een niet te stuiten kinderwens. Inmiddels is dochter Isabeau zes. Ze ziet haar vader één zondag per maand.
Olympisch schaatskampioen Irene Schouten werd een half jaar geleden moeder van haar zoontje Dirk. Inmiddels zit ze op een roze wolk, maar haar zwangerschap was allesbehalve rooskleurig.
Vriendschap en opvoeden: twee onderwerpen waar je maar beter een beetje soepel in kunt zijn. Want iedereen doet het anders – en dat is helemaal oké. Toch? Totdat blijkt dat jouw beste vriendin er stiekem heel anders over denkt…
Tikkie ontvangen voor een halve wortel uit iemand anders’ maaltijdsalade? Serieus?! In deze rubriek verzamelen we de meest onterechte, ongemakkelijke en gewoon ronduit gênante betaalverzoeken. Wat ze gemeen hebben? Je zag ze in ieder geval niet aankomen.
In het televisieprogramma De Klassenavond doet Erwin een aangrijpend verhaal over zijn dochter, die hij al twaalf jaar niet meer heeft gezien. In gesprek met presentator Rob Kamphues vertelt hij openhartig over het gemis en de pijn die hij dagelijks voelt.
Soms kunnen leraren niet helemaal eerlijk zijn tegen ouders. Beleefdheid en professionaliteit gaan nu eenmaal voor — en dus zeggen ze op het rapport dat je kind een “sociale persoonlijkheid” heeft, terwijl ze bedoelen dat hij of zij de hele dag door kletst.
