Lieve (31) is moeder van Jan (3) en Dries (1). Na een heftige scheiding heeft ze de liefde opnieuw gevonden in Rogier, met wie ze een latrelatie heeft. Voor Kek Mama schrijft ze over alles wat ze sindsdien doormaakt.
De druk te moeten presteren weegt het zwaarst. Elke dag, elk uur, elke minuut ben ik bezig met mijn studie. Is het niet tijdens het lezen van boeken dan wel tijdens het verschonen van een poepluier, terwijl ik denk ‘Kak, dat onderdeel moet ik ook nog leren’.
De eerste tentamenweek stond voor de deur en daarmee ook de eerste zenuwinzinking. Want naast twee dossiers, met allerlei zelfontworpen lessen en methodeonderzoeken, stonden er ook nog eens drie tentamens op de rol. Ja, echt waar; drie..
Schamele uurtjes
Kindtechnisch had ik het niet zo gunstig gepland en waren de heren het weekend voor de tentamens bij mij. Echt leren, studeren of dossiers afronden zit er dan niet in. Hoewel de schamele uurtjes tussen de middag ineens heel luxe waren. Dries in bed, Jan voor de televisie en ik snel met mijn neus in de boeken. Ondertussen werd ik er niet gezelliger op, bezweek onder de stress en bekte de mannen af. Zowel Jan en Dries als Rogier hadden een iets minder gezellige moeder en vriendin. Na dat weekend moest ik toch concluderen dat die lesstof niet echt lekker was opgenomen door mijn zeef daarboven.
Keihard blokken
Reddende engel opa bood uitkomst en nam Jan en Dries voor een nachtje mee. Ik ging keihard aan de studie, blokte en blokte net zolang tot ik als een blok in slaap viel. Bij het ochtendgloren en het maken van de oefentoets zonk mij helaas de moed in de schoenen. Honderd punten waren er te verdienen en ik sprokkelde er 44 bij elkaar.
Toi toi toi
Klaar of niet, de tentamens moesten worden gemaakt. De oppas bekeek mijn gezicht bij binnenkomst, vroeg niks en wenste me overdreven veel succes. Met een ‘toi toi toi’ vertrok ik. Eenmaal op school bespraken we als een stel pubers van zestien jaar de leerstof. Met ‘Nee, dat heb je niet goed hoor, Jacob Cats werd geboren in 1577’ tot ‘Bij twijfel altijd B invullen’ zette we nog even samen de puntjes op de i. Na anderhalf uur zweten was tentamen één gemaakt en hadden we er nog twee te gaan.
Om het geheel een beetje positief af te sluiten, dronken mijn medestudenten en ik een borrel op de goede afloop en bestudeerden we het examenreglement; 15 werkdagen voor het nakijken van de toets en 20 werkdagen voor de dossiers. Met een beetje geluk zouden we rond 5 december al onze cijfers binnen hebben.
Surprise
Toch moet ik eerlijkheidshalve bekennen dat ik, al na twee werkdagen, minimaal 4 keer per dag even mijn resultaten-inbox van de Hogeschool ververs. Met hartkloppingen, klamme handjes en een gespannen gezicht staar ik naar het scherm. Je weet immers nooit of Sinterklaas dit jaar al eerder cadeautjes uitdeelt. Eén ding is zeker hij zal ze vast leuk hebben verpakt in een surprise want vijf voldoendes zouden wel een hele grote verrassing zijn.
