Beeld: Canva
Kamperen, de een is er dol op, de ander moet er niet aan denken. Yoni liet zich overhalen door haar man, die als kind met zijn ouders altijd op vakantie ging met de tent. Eens en nooit weer.
Yoni (36), getrouwd met Miguel (35), moeder van Juna (3) en Lotti (2): “Met de tent op vakantie, Miguel had er zulke leuke herinneringen aan. Hij was zijn hele jeugd met zijn ouders met de tent naar de camping gegaan. Dat noemden zij dan vakantie. Nou, ik moet er niet aan denken. Doe mij maar een luxe all inclusive hotel, waar ik meer luxe heb dan thuis. Dát voelt voor mij als vakantie.
Dat hadden we alleen al twee jaar op rij gedaan, en Miguel maak ik daar niet gelukkig mee. Wel zo fair om dus te gaan doen wat hij zo graag wilde, nu onze dochters ook ietsje ouder waren. Met een baby in een tent ga ik echt niet aan beginnen, nu had ik geen excuus meer. Behalve dat ik er absoluut niet naar uit keek, maar dat had Miguel evengoed gehad met de all inclusive vakanties. Je moet wat over hebben voor je man, zullen we maar zeggen.
Dus daar gingen we, bepakt en bezakt naar Zuid-Frankrijk. De tent stond nog niet eens toen ik er alweer klaar mee was. Wat een gedoe! Waarom vonden mensen dit leuk?! Helaas was ik daar de enige in, want ook de meiden vonden het allemaal prachtig. Zij maakten lol, ik maakte me vooral druk. Over zand in de tent en in de slaapzakken, over het dicht houden van de slaapcabine voor de muggen, over het koel houden van eten, over die kloterige klapstoelen waar ik al een keer half doorheen gezakt was.
Toen het eenmaal donker was, de meiden lagen al te slapen, ze vonden het geweldig om in de tent te slapen, hoorde ik allemaal beesten in de bosjes achter onze tent. Ik heb wel tien keer met de zaklamp gekeken of ik een rat zag. Brrr. Miguel verzekerde me dat die hier niet zaten, maar ja, wat wist hij nou? Hij was hier ook nog nooit geweest.
’s Nachts kwam het deel waar ik het meest tegenop had gekeken: ik moet altijd minstens een keer plassen. Nu moest ik dus zonder iedereen wakker te maken die tent uit zien te komen en dan dat hele eind naar het toiletgebouw. Met wc-rol onder de arm. Ik was net daadwerkelijk zonder iemand wakker te maken in het pikkedonker de slaapcabine uit geklommen en zette een voet in het voorgedeelte van de tent, toen ik iets harigs raakte. Mijn tenen raakten iets zacht en donzigs.
Zonder ook maar een seconde langer na te denken, zette ik het op een krijsen. Tot zo ver niemand wakker maken. ‘EEN RAT! EEN RAT!’ schreeuwde ik wel honderd keer. Natuurlijk waren de meisjes allebei wakker geschrokken en in tranen uitgebarsten van mijn hysterische uitbarsting en Miguel deed gauw de zaklamp aan. Het was geen rat. Het was een van de driehonderd knuffels van mijn dochters die absoluut mee hadden gemoeten op vakantie, maar eenmaal daar blijkbaar niet belangrijk genoeg waren geweest om per se mee in de slaapzak te gaan. Oeps.”
Sandya had ook een ware vakantie from hell. Zo erg dat ze halverwege maar weer naar huis zijn gereden. Je leest het hier.
In verband met privacy zijn de namen gefingeerd. De echte namen zijn bij de redactie bekend.
Ook je verhaal (anoniem) doen? Stuur een mail naar redactie@kekmama.nl
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
De band tussen ouder en kind verandert door de jaren heen. Waar ze vroeger afhankelijk was van jouw zorg en advies, staan ze nu op eigen benen, maar dat betekent niet dat jouw volwassen kinderen geen behoefte meer hebben aan erkenning of verbinding.
In 'Tussen wel en wee' komt een moeder aan het woord die vertelt over hoe haar bevalling verliep. Dit keer bevallingsverhaal Laurien.
Als ouder denk je soms dat je alles wel ongeveer weet: hoe je moet troosten, hoe je grenzen uitlegt, hoe je je kind leert om aardig te zijn. Tot er ineens iets gebeurt wat niet in de opvoedboeken staat.
Iedere moeder heeft haar momentjes. Maar sommige blunders zijn té erg – of te hilarisch – om voor jezelf te houden. In de rubriek ‘Opgebiecht’ delen vrouwen hun grootste geheimen en gênantste momenten. Dit keer Kiki, die geld uitgeeft wat ze niet heeft, zonder dat haar man het weet.
Mieke van Dam (31) zit bepaald niet stil. Tussen de luiers, speeltuinbezoekjes en nachtelijke knuffels door creëerde ze Eau de Mique: een wasparfummerk dat draait om herinneringen, rust en een vleugje luxe in de chaos van het moederschap. Wij spraken Mieke erover.
Denk je dat knuffels alleen voor kinderen zijn? Think again. Steeds meer volwassenen geven toe: ze slapen met een knuffel. En dat is niets om je voor te schamen. Sterker nog, het is goed voor je nachtrust en je mentale gezondheid.
