Koppels met deze sterrenbeelden zijn geen goede match
Liefde is prachtig, tot je ontdekt dat jouw sterrenbeeld en dat van je partner samen net zo goed matchen als een peuter en een witte bank.
Lees meer
‘Ik geloofde mijn ogen niet: hij sprong zo zijn bal achterna de treinrails op’
Bron: Canva
Een gewone dinsdagmiddag eindigde voor Elise en haar zoontje Max in een onverwacht spannend avontuur op het perron.
Lees verder onder de advertentie
Elise: “Samen met mijn 1,5-jarige zoontje Max stond ik te wachten op de trein. We waren, voor de verandering, eens op tijd, dus Max zat nog rustig in zijn buggy. In zijn handjes klemde hij zijn favoriete bal: een felgekleurd plastic ding met de helden van Paw Patrol erop. Zo’n goedkope bal van een euro, maar voor Max was het zijn meest waardevolle bezit; hij ging overal mee naartoe.
Lees verder onder de advertentie
Zo de rails op
Terwijl ik even op mijn telefoon spiekte, zag ik vanuit mijn ooghoek hoe Max zijn armpje naar achteren zwaaide en met een enthousiaste kreet de bal zo de treinrails op gooide. ‘Nou, daar gaat je bal, Max’, was mijn ietwat geïrriteerde reactie. Ik bedoel, ik ben dol op mijn kind, maar mijn leven riskeren voor een plastic speeltje? Dat ging me net iets te ver.
Lees verder onder de advertentie
Max zette het natuurlijk op een brullen. En niet zo’n beetje ook; het soort gehuil dat je trommelvliezen doet trillen. ‘Maak je geen zorgen, ik haal hem wel!’ riep een keurige jongeman. Voordat hij zijn zin af had gemaakt en ik er iets van kon zeggen, sprong hij behendig van het perron de rails op.
Trein in aankomst
Ik geloofde mijn ogen niet: hij sprong gewoon zo die bal achterna de treinrails op. Mijn hart stond stil. Was deze man gek? Waarom zou je in vredesnaam je leven riskeren voor een bal van een wildvreemd kind? In de verte zag ik de trein naderen.
Lees verder onder de advertentie
Hij greep de bal en probeerde het perron weer op te klimmen. Maar dat was makkelijker gezegd dan gedaan; de rand was hoog en glad. Een andere attente reiziger schoot te hulp en samen, met enige moeite, hesen we hem terug op het perron, net voordat de trein het station binnenreed.
In shock
Met het zweet op zijn voorhoofd en een scheur in zijn broek overhandigde de jongeman de bal aan Max, die onmiddellijk stopte met huilen. Ik, nog steeds lichtelijk in shock, kreeg er niet meer uit dan een magere ‘dankjewel’. Mank strompelde de man weg; hij had zich duidelijk bezeerd tijdens de klim. En ik stapte de trein in. Met blij kind.
Lees verder onder de advertentie
Nog altijd vraag ik me af wat die man bezielde. Was het een daad van pure vriendelijkheid? Een heldencomplex? Of gewoon iemand die niet tegen het gehuil van een peuter kon? Hoe dan ook, lief was het wel.”
Abonneer met cadeau of korting
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
