‘Baby, peuter of tiener – er is geen ‘ergste’ leeftijd’

‘Heb je een baby, dan zeggen ze: ‘Wacht maar tot hij een peuter is!’ En tegen die tijd hoor je: ‘Je denkt dat hij een grote mond heeft? Wat dacht je als hij straks een tiener is?’’, zegt Elizabeth op haar blog.

Volgens haar denk je ondanks dat soort opmerkingen altijd dat je kind op dát moment de moeilijkste leeftijd heeft. ‘Iedereen die een peuter heeft gehad, weet dat peuters gefrustreerd raken en schreeuwen’, noemt ze als voorbeeld. ‘En ze brengen je in het openbaar altijd in verlegenheid.’

Tranendal

Maar ze zijn niet zo vervelend als vierjarigen. ‘Die huilen de hele tijd, omdat ze zich realiseren dat ze sommige dingen nog niet kunnen, terwijl ze het wel graag willen’, zegt Elizabeth.

Nog meer persoonlijke verhalen lezen?

Volg ons op Facebook en Instagram. Of neem een abonnement >

‘En zesjarigen zijn eigenlijk nog erger. Die worden groter, maar vinden heel veel dingen ineens een big deal met een tranendal tot gevolg. En dan heb je nog de tieners. Die lappen al je regels aan hun laars en doen lekker waar ze zelf zin in hebben.’

‘Het moeilijkste is het ouderschap'

Elke leeftijd heeft ook zo z’n voordelen, vindt ze. ‘Je kind wordt na een tijdje steeds behendiger, op een bepaalde leeftijd kun je goede gesprekken met hem voeren en op een dag kan hij zelfs op eigen benen staan'. En dan denk je weer terug aan de babytijd – ja, toen zat je met tig luiers en gebroken nachten, maar wat was de kleine lief en wat kon je heerlijk met ‘m knuffelen.

‘Elke leeftijd heeft goede en slechte kanten’, probeert Elizabeth duidelijk te maken. ‘Er is geen ‘ergste’ leeftijd. Als je terugkijkt naar vroeger, dacht je dat je het als ouder niet makkelijk had. Maar nu heb je het ook lastig – uiteindelijk is het hele ouderschap gewoon moeilijk.’

Lees ook:

Waarom 5 jaar een ‘magische leeftijd' is voor je kind >