Beeld: Canva
Annemarie schrok zich dood toen ze haar baby van zes maanden na een middag met oma aan de borst van haar schoonmoeder zag ‘drinken’. Haar schoonmoeder schrok net zo erg.
“Toen ik de woonkamer van mijn schoonmoeder binnenliep, verstijfde ik. Ze had een halve dag op mijn dochter Livia gepast en ik was eerder terug dan verwacht. Ik liet mezelf naar binnen, zoals ik altijd doe. Wat ik toen aantrof, had ik nooit van mijn leven verwacht.
Mijn adem stokte in mijn keel, en ik voelde hoe mijn hart een slag oversloeg. Daar, op de bank, zat mijn schoonmoeder – en mijn dochter, mijn zes maanden oude Livia, lag aan haar borst.
Mijn hoofd werd licht. Dit kon niet echt zijn. Ik knipperde een paar keer snel met mijn ogen, alsof ik mezelf probeerde wakker te schudden. Maar het beeld bleef. ‘Wat… doe je?’ Mijn stem klonk hoog, breekbaar. Mijn schoonmoeder keek met grote ogen op, zo geschrokken dat ze direct haar blouse omlaag trok. Haar wangen kleurden vuurrood. ‘Annemarie, lieverd, dit is niet wat je denkt!’ stamelde ze.
Mijn benen voelden slap, maar toch bewoog ik me naar haar toe en tilde Livia op. Ze keek me met haar grote, onschuldige ogen aan, zich niet bewust van de storm die in mij woedde.
Mijn schoonmoeder haalde nerveus een hand door haar haren en slikte moeizaam. ‘Ik weet dat dit raar lijkt, maar ik was zo nieuwsgierig. Ik heb zelf nooit borstvoeding gegeven aan mijn kinderen en ik wilde… nou ja, eens voelen hoe dat was.’
De woorden drongen maar langzaam tot me door. Mijn gedachten tolden. Mijn hoofd tolde. Voelen hoe het was? Dat is niet iets wat je ‘even probeert’, dacht ik. Dit was mijn kind! Mijn dochter!
Ze boog haar hoofd. ‘Ze was wat onrustig’, fluisterde ze. ‘Ik hield haar dicht tegen me aan… en toen dacht ik: waarom niet?’ Ze keek naar haar handen, haar gezicht nog steeds rood van schaamte. ‘Ik begrijp je boosheid’, zei ze zacht. ‘Echt. Ik voel me zo dom. Maar ik hield zo van dat idee, van die connectie tussen moeder en kind, dat ik… ik weet het niet. Het was alsof ik een moment van moederschap wilde ervaren dat ik nooit heb gehad.’
Ik hou van mijn schoonmoeder en iets in mij had met haar te doen. Borstvoeding is zo iets moois, ik snap best dat ze het wilde ervaren. Maar toch was dit wel heel erg raar. Mijn dochter aan een borst laten sabbelen waar niet eens melk uit komt… Dat slaat natuurlijk nergens op. Ze is een liefdevolle, maar soms impulsieve vrouw. Dit was geen kwaad opzet, dat wist ik ergens wel.
Ik haalde diep adem, probeerde de woede uit mijn stem te houden. ‘Ik weet dat je van Livia houdt, en dat waardeer ik. Maar dit mag nooit meer gebeuren. Dat snap je wel toch?’ vroeg ik haar. Ze beloofde het.
Toch voelde ik me vreemd terwijl ik Livia stevig tegen me aandrukte. Alsof er een stukje van iets dat alleen van mij had moeten zijn, gedeeld was zonder mijn toestemming. Alsof er een onzichtbare lijn was overschreden die ik nooit had bedacht te moeten bewaken.
Ik keek mijn schoonmoeder aan en zag de spijt in haar ogen. Misschien bedoelde ze het niet verkeerd, misschien was het een onbezonnen moment. Maar één ding weet ik zeker: dit beeld zal ik nooit meer uit mijn hoofd krijgen.”
Esther en haar schoonmoeder konden minder goed door een deur. Het werd zelfs zo erg, dat het haar haar huwelijk heeft gekost. Je leest haar verhaal hier.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Soms zijn de grootste levenslessen verpakt in kleine, intieme momenten. Voor Maxime Meiland was dat het moment waarop ze haar dochtertje Claire vertelde wie haar biologische vader is.
Iedere moeder heeft haar momentjes. Maar sommige blunders zijn té erg – of te hilarisch – om voor jezelf te houden. In de rubriek ‘Opgebiecht’ delen vrouwen hun grootste geheimen en gênantste momenten. Deze week Charlotte, die regelmatig een verkeerde leeftijd krijgt aangemeten.
Claire, de driejarige dochter van Maxime, zal in het nieuwe seizoen van Chateau Meiland een stuk minder te zien zijn. Het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid heeft ingegrepen, vertelt Erica Meiland aan Veronica Magazine.
Laurie (38) is orthopedagoog, opvoeddeskundige en moeder van zoons Dex (8) en Otis (3). Sinds vorig jaar woont ze met haar gezin in Kaapstad. In haar column schrijft Laurie over haar ervaringen van het emigreren met twee jonge kinderen, het leven in Zuid-Afrika en de hoogtepunten en worstelingen van het ouderschap.
Voor veel ouders lijken games zoals Minecraft en Fortnite onschuldig: creatief bouwen, samen spelen en plezier maken. Maar experts waarschuwen dat deze videogames kunnen bijdragen aan gokverslavingen bij kinderen.
Het lijkt allesbehalve pais en vree in huize Molkenboer-Meiland. Martien Meiland maakt zich namelijk zorgen over het huwelijk van zijn dochter Maxime en haar man Leroy.
