Beeld: Nine IJff
Lieke Teurlings (48) is single moeder van Sam (10). Ze heeft haar eigen bedrijf in kitwerk: Miss Kitter.
“Een aantal jaar geleden werd mijn badkamer vernieuwd. Toen ik de kitranden zag, dacht ik: wauw. Geen saai wit, maar verschillende tinten grijs en superstrakke lijnen. Vraag me niet waarom, maar ik dacht: dit wil ik zelf ook kunnen. Ik ben zo’n type dat houdt van resultaat. Schoonmaken en klussen doe ik om een verschil te maken, anders begin ik er niet eens aan. Dat behendige zat er altijd al in. Op de boerderij waar ik opgroeide, bouwde ik uitkijktorens en pakte ik zelf een boor om dingen op te hangen. Kitten daarentegen is echt een vak apart. Het is precisiewerk. Je moet de spuit rechthouden en in één vloeiende beweging langs de voeg trekken – niet te veel kit, niet te weinig. Daarna is het de kunst om netjes af te strijken.
Lees ook – Mama houdt van hard werken: ‘Soms stuit ik op onbegrip’ >
Toen mijn badkamer klaar was, dacht ik: dat kitten heb ik vast zo onder de knie. Ha, ik deed er vervolgens twee jaar over. Ik was net mijn baan kwijtgeraakt als projectmedewerker in de culturele sector en speelde al langer met het idee om een eigen bedrijf te starten.
“Bij mijn eerste douchecellen zat alles onder de kit. Maar hoe meer uren ik maakte, des te strakker het werd”
Om te onderzoeken of kitten iets voor me was, belde ik een groot kitbedrijf om te vragen of ik er stage mocht lopen. Niet lang daarna stond ik als enige vrouw op een bouwplaats van studentenwoningen. Een jonge knul zou me het vak gaan leren. Het klikte tussen ons – hij vond een dame met helm en stalen neuzen een welkome afwisseling als collega en ik vond hem gezelliger dan een oude knar. Bij mijn eerste douchecellen en toiletten zaten de muren en vloeren onder de kit. Maar hoe meer uren ik maakte, des te strakker het werd.
Vorig jaar ben ik voor mezelf begonnen. Volgens familie en vrienden als ‘meid met ballen’, want welke vrouw gaat nou kitten? Soms sta ik er zelf ook nog van te kijken. Ik vind het heerlijk om met mijn handen te werken. De focus op één ding, nergens anders aan denken. Na een werkdag is mijn hoofd leeg en voel ik alleen mijn rug.
“Mijn zoon roept trots dat zijn moeder kitter is en wil het vak zelf ook leren”
Eigenlijk zou ik in de sportschool mijn spieren sterker moeten maken, maar vind de tijd maar eens. Ik organiseer ook nog naschoolse activiteiten op basisscholen en zorg fulltime voor mijn zoon. Hij roept trots dat zijn moeder kitter is en wil het vak zelf ook leren. Laatst ging hij in onze caravan met een kitspuit aan de haal – zat alles meteen onder. Gelukkig is het geen verf en kan het er altijd weer af.” Dit artikel staat in Kek Mama 08-2022. Wil je nog meer mooie en herkenbare verhalen van mede-mama’s lezen? Neem nu een abonnement en ontvang Kek Mama elke maand als eerst op jouw deurmat.
In veel huiskamers ging afgelopen week een collectieve “huh?!” door het land. Terwijl ouders nog druk bezig zijn met het bewaren van hét grote decembergeheim, komt Het Sinterklaasjournaal met scènes waarbij je als ouder spontaan je hand voor de tv wilt gooien.
In Groningen gebeurt binnenkort iets nieuws: de allereerste stadsoppas van Nederland opent haar deuren. Ouders kunnen hun kind er maximaal drie uur achterlaten terwijl zij eindelijk even naar de kapper, sportschool of gaan shoppen. Klinkt als pure luxe, toch?
Er zijn van die kledingstukken die je aantrekt en meteen denkt: ja hoor, dit wordt mijn nieuwe uniform voor de rest van de winter. Nou, de coltrui van HEMA hoort absoluut in die categorie.
Je weet wat ze zeggen: zodra de ene deur sluit, gaat er een andere open. Dat geldt ook voor Michelle Bollen. De influencer komt met een romantisch plot-twist waar half Nederland van mee smult.
Verhuizen met een groot gezin is al een onderneming op zich, maar de familie Buddenbruck pakt het gewoon aan alsof het niets is. Waar andere ouders al zweten bij het vooruitzicht van één verhuisdoos, verkassen Thaila en Rob met hun hele bups van land naar land.
Soms gebeurt er iets in een gezin dat zo onvoorstelbaar is, dat het voor altijd in je hart gegrift blijft. Voor de familie Blom uit Een Huis Vol is dat het verlies van hun dochtertje Miriam.
