'Je hebt maar 18 jaren met je kinderen,' zo luidt het gezegde waar Nikki, blogger en moeder van drie kinderen, zich dood aan ergert. Oftewel: 18 zomers, 18 verjaardagen, 18 keer kerst. Natuurlijk heb je daarna nog veel mooie momenten met je kinderen, maar de gedachte achter deze opmerking is dat kinderen na die leeftijd hun eigen leven gaan leiden. En dat je dus van ieder moment samen moet genieten. En juist dát stuit Nikki tegen de borst, zo schrijft ze: 'Stop met zeggen dat ik slechts 18 zomers met mijn kinderen heb. Dat ik slechts 940 zaterdagen met ze heb. Dat ik van alles moet genieten. Ik krijg er stress van omdat ik alleen maar aan het rekenen ben hoeveel weekenden, zomers of mooie momenten ik van met mijn kinderen heb en hoeveel ik er al blijkbaar heb gemist.'
Geen garantie
Nikki vertelt in een interview aan Babble dat ze vindt dat er hiermee te veel druk op ouders wordt gelegd. Ook vindt ze zulke opmerkingen pijnlijk voor sommige mensen: 'Er zijn ouders die veel werken of die gescheiden zijn en hun kinderen de helft van de tijd niet zien.' In haar post benadrukt ze ook dat niemand weet hoeveel tijd hij nog heeft op deze aarde: 'Niemand krijgt de garantie van nog een minuut, nog een dag, nog een zaterdag, nog een zomer of zelfs nog een moment om wel of niet van te genieten.' Ook zegt ze dat het onzin is dat moeders van elk moment moeten genieten, zelfs als ze het aan de stok hebben met een krijsende peuter of chagrijnige tiener.
Lees ook
Moeder zet brief aan partner op Facebook: 'Ik heb meer hulp nodig' >
Niet meer tellen
De blogger eindigt haar post met de woorden: 'Herinner me eraan dat ik mazzel heb als ik al een mooie zomer of zaterdag met mijn lieve kinderen heb gehad, en dat ik gezegend ben als er ik nog veel meer beleef. Dus stop ermee om te zeggen dat het allemaal eindigt en dat ik er maar beter van moet genieten, want daar krijg ik meer stress van dan van het moederschap zelf. Ik ben niet langer de dagen aan het tellen en ik hoop dat jij dat ook niet doet. In plaats daarvan beleef ik iedere minuut die mij gegeven is in het hier en nu.'
