11x de moeilijkste momenten van de dag met een tweeling

Tessa Heinhuis

31 augustus, 2019 - 21:45

Leestijd: 4 minuten

En dat valt heus niet altijd mee.

Moeder zijn is het mooiste wat ik ooit heb meegemaakt. Maar ook het moeilijkste. Toen ik hoorde dat ik er gelijk twee kreeg, was ik in de war. Hoe moest ik dit doen? Twee? Ik? Kan ik dat wel?’ De zwangerschap en de bevalling waren niet makkelijk en het werd een rollercoaster. Maar nu zijn Bodi en Daaf twee lieve broertjes van een half jaar oud.

Lees ook
Tweeling Nicolette Kluijver maakt ‘kunstwerk’ op de muur >

En ondanks dat ik dolblij ben met mijn kinderen, is het soms ook flink aanpoten. Als tweelingmoeder maak je dit ongeveer mee op een moeilijke dag:

1. ’s Ochtends is het vliegen. Flesjes, fruithapje, ze zijn wakker en willen aandacht. Om twaalf uur denk ik meestal: heb ik al ontbeten? Gedoucht? Koffie gehad? Nee.
2. Als mijn man naar zijn werk is, is het soms erg druk. Want twee jongens tegelijk voeden is niet te doen. Twee jongens tegelijk troosten of wiegen in je armen, ook niet. Als ze samen huilen – en dat doen ze graag – dan sta ik soms zelf ook te piepen: ‘Nee, ik kán jullie niet tegelijk vasthouden…’
3. Als ik met ze naar buiten ga in de wagen gaat het bijna altijd goed. Ze kijken rond of vallen in slaap. Maar soms… Zetten ze het op een gillen. In een restaurant of gewoon midden op straat. En dan heb je ook handen tekort.
4. Wat ook lastig is: je tijd verdelen. Daar denk je niet aan met één kind: dat krijgt al je aandacht. Maar de ene dag merk ik dat ik veel meer met Bodi ben en de andere dag veel meer met Daaf. Er zit geen gedachte achter: dat gaat vanzelf zo. Maar ik kan me wel schuldig voelen als ik ze ’s avonds in bed leg en merk dat ik de hele dag druk was met één van de twee.
5. Ook moeilijk aan een tweeling: het commentaar van anderen. ‘Zo, dat lijkt me zwaar. Twee jongens, toe maar, poeh poeh, wat heftig’. Ik moet altijd in de verdediging als er weer eens vrouwen uit de buurt in de kinderwagen komen turen. Heel vermoeiend. Ja, twee is druk, maar het is ook dubbel zo gezellig.
6. Je hebt minder vaak een ‘joker’ in te zetten. Als je net vader en moeder wordt, dan is het flink druk en is je leven heel anders. Dan kun je nog wel eens tegen elkaar zeggen: doe jij maandagavond de baby, dan doe ik dinsdag. Zo kun je je rust pakken en je vrije tijd. Maar dat gaat niet met een tweeling: we doen alles altijd samen.
7. Omdat je het meer met zijn tweeën moet doen, is het ook lastiger om je sociale leven vast te houden. Ik wil wel vriendinnen zien, maar met twee kinderen op stap is niet zo gebeurd. Daar gaat een volksverhuizing aan vooraf. En ik laat mijn man ook niet graag zoveel alleen met de jongens: dat is gewoon heel erg druk.
8. Sowieso heb je minder rust in huis met twee kinderen. Er is er altijd wel één met een vieze luier, een snotneus of zin in een fles.
9. Een badje is een hele opgave. De een erin, de ander in zijn bedje wachten, de ander eruit en afdrogen, luier aan, zijn broer uitkleden, baby nummer twee in bad, afdrogen, luier om, allebei aankleden… En ze zijn steeds beweeglijker op de commode. Doodeng.
10. Net voor het slapen zijn ze erg druk en willen ze veel aandacht. Boekjes lezen, knuffeltjes, rammelaars, alles komt langs. Dan nog avondeten, pap, melk, verschonen en naar bedje. Voordat ze liggen is het half negen. Dan kan ik avondeten en begint mijn vrije tijd. Dat hakt er soms best in: die me-time bestaat nog amper.
11. En dan de nachten… Ze maken elkaar natuurlijk wakker met hun gebrabbel of hun gepiep om een speen. Dat zorgt voor 19 keer naast hun bedjes staan in de nacht. Maar ach, zodra ik hun lach zie, al is het half zeven ’s ochtends… Ben ik het weer vergeten. Want de liefde van m’n kinderen, daar doe ik het voor.