
Even eerlijk: dit aantal kinderen blijkt het zwaarst (zeggen experts én moeders)
Sommige ouders lijken het moeilijk te hebben met één kind, terwijl andere een tweede of derde erbij juist veel pittiger vinden. Hoe werkt dat nou?
De cijfers liegen er niet om: steeds meer jongeren hebben last van stress, angst of somberheid. Onderzoek laat zien dat inmiddels miljoenen kinderen en tieners wereldwijd met angstklachten rondlopen en vooral Generatie Z lijkt er gevoelig voor.
Dat klinkt heftig, maar hoe herken je het eigenlijk als ouder? En wat kun je doen als je vermoedt dat jouw kind niet gewoon ‘druk in het hoofd’ is, maar écht kampt met angst?
Elke generatie had z’n uitdagingen, maar Gen Z kreeg er een paar extra cadeau: pandemie, prestatiedruk, klimaatstress, prestatiedrang én een telefoon die 24/7 wereldnieuws, perfecte lichamen en rampen in hun broekzak stopt.
Psycholoog Shannon Bennett zegt het mooi: “Angst is deels erfelijk, maar vooral iets wat groeit in de omgeving waarin jongeren opgroeien.” En die omgeving is vandaag allesbehalve rustig.
En dan hebben we het nog niet over de coronajaren, waarin kinderen leerden dat zelfs hun school, sport en vrienden zomaar konden verdwijnen.
Plots geen zin meer in sport, vriendinnen of school? Dat kan een teken zijn van angst. Angst en vermijding gaan hand in hand. Ze zeggen niet: “Ik ben bang,” maar “ik heb geen zin.”
Hoofdpijn, buikpijn, spierpijn — steeds opnieuw, zonder dat de huisarts iets vindt. Angst zit niet alleen in het hoofd, maar ook in het lijf.
Een op de twee jongeren met angst heeft slaapproblemen. Vaker moe, moeilijk in slaap vallen, midden in de nacht wakker: het brein draait overuren. Minder schermtijd voor het slapengaan helpt, net als een rustige avondroutine.
“Ben je boos op me?” “Ging het wel goed?” “Denk je dat ik het kan?” Herkenbaar? Jongeren met angst zoeken continu geruststelling, maar vinden nooit echt rust — het brein blijft in alarmstand.
Bij kinderen uit angst zich vaak als chagrijnigheid of driftbuien. Achter dat gedrag zit geen ‘puber met attitude’, maar iemand die overspoeld is door stress.
Je eerste reflex is vaak om alle problemen voor je kind op te lossen — rescuer mode on. Maar dat helpt ze niet om zelf met spanning om te leren gaan. Probeer in plaats daarvan:
Waar eerdere generaties nog zwegen over “mentale gezondheid”, is Gen Z opener dan ooit. En dat is positief — want praten is stap één. Er is minder schaamte, maar nog genoeg onbegrip. Dus laten we dat samen doorbreken.
Natuurlijk, een kind wordt met een bepaalde set karaktereigenschappen geboren. Maar als ouders heb je er zeker ook invloed op. Hier lees je 7 dingen die ouders (per ongeluk) doen die angstige kinderen creëren.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!