Beeld: Instagram
Kim Feenstra’s grootste wens is een broertje of zusje voor Brooklyn (2,5), maar zwanger worden is voor haar niet vanzelfsprekend. Ze deelt een foto van tientallen spuiten en tabletten en een emotioneel gedicht over het traject waar ze in zit. ‘Duizend tranen.’
‘Flink zijn. Op het wachtbankje. Weer een test. Negatief. Steek. Recht door mijn hart. Uitslag op de test. 1 streep. Fucking negatief. Maar ik moet, Fucking positief Blijven. Teringzooi. ‘Hallo, met de poli fertiliteit’ ‘Weer niet gelukt? Dat spijt me. Gaat het mevrouw?’ Alles in mij schreeuwt: Nee! Maar mijn mond zegt voorzichtig: Ja. Niet huilen. Nog even flink zijn. Pauze, stoppen of doorgaan? Doorgaan. Tanden op elkaar. Weer een prik. Weer een pil. Honderd pillen. Tel kwijt. Ben ik. De hormonen. De akelige hormonen. ‘We doen het voor een mooi doel’ We? Ik voel me alleen. Mijn lijf. Waar ben ik? Wie is zij? Ik ken haar, Maar ik herken haar niet. Volle moed. Nog een ronde. Even flink zijn. Gezond eten. Bewegen. Foliumzuur. Bla bla bla. Brooklyn. Ons mooie Brooklyn. Licht en Liefde. Al gezegend met een kind. Wonderschoon. Is hij. Dankbaar. Zijn wij. Handjes knijpen. Hoop. Weer flink zijn. Wensen. Manifesteren. Teleurstelling. Pijn. Tranen. Ze komen. Ze stromen. Wie draagt mijn hart? Een hart van lood Schuldgevoel. Ik moet blij zijn. Ik ben ‘al’ een mama. Wij zijn ‘al’ ouders Misschien zij nooit. Ik gun het hen ook. Weer schuldgevoel. Verdriet. Duizend tranen. Tel kwijt. In ons hart is warmte In mijn buik is ruimte. In ons huis ook. Genoeg. Kom op. Kop op. Nog even flink zijn. Nog één keer flink zijn. ❤️’
Dit bericht op Instagram bekijken
Als werk onverwacht roet in het ouderschap gooit, moet je soms creatief zijn. Zo ook Carolien, die last-minute een oppas moest regelen voor haar dochter Saartje. Haar vriendin Melia bood hulp aan — met als resultaat een middag die niemand snel zou vergeten.
Iedere week vertelt een leerkracht aan Kek Mama wat ze meemaakt. Deze keer: juf Cara (34) geeft les aan groep 1/2.
We kennen haar allemaal. Die ene moeder die haar halve inboedel inpakt alsof ze op wereldreis gaat in plaats van een weekje vakantie naar de camping in Frankrijk.
Met pijn in haar hart moet Janneke Jelies afscheid nemen van oudste dochter Jennie, die haar plek onder de Spaanse zon niet kan vinden.
Bernike (29) is getrouwd met Ruben (31) en moeder van een dochter (0). In haar columns schrijft ze scherp, geestig en met zelfspot over de realiteit van het jonge ouderschap – waarbij ze oog heeft voor het absurde in het alledaagse.
De zomervakantie: zes weken vol quality time, ijsjes, knutselprojecten en gezellige uitjes. In theorie. En voor sommige moeders pakt het ook vast zo uit…
