Beeld: Instagram
Kim Feenstra’s grootste wens is een broertje of zusje voor Brooklyn (2,5), maar zwanger worden is voor haar niet vanzelfsprekend. Ze deelt een foto van tientallen spuiten en tabletten en een emotioneel gedicht over het traject waar ze in zit. ‘Duizend tranen.’
‘Flink zijn. Op het wachtbankje. Weer een test. Negatief. Steek. Recht door mijn hart. Uitslag op de test. 1 streep. Fucking negatief. Maar ik moet, Fucking positief Blijven. Teringzooi. ‘Hallo, met de poli fertiliteit’ ‘Weer niet gelukt? Dat spijt me. Gaat het mevrouw?’ Alles in mij schreeuwt: Nee! Maar mijn mond zegt voorzichtig: Ja. Niet huilen. Nog even flink zijn. Pauze, stoppen of doorgaan? Doorgaan. Tanden op elkaar. Weer een prik. Weer een pil. Honderd pillen. Tel kwijt. Ben ik. De hormonen. De akelige hormonen. ‘We doen het voor een mooi doel’ We? Ik voel me alleen. Mijn lijf. Waar ben ik? Wie is zij? Ik ken haar, Maar ik herken haar niet. Volle moed. Nog een ronde. Even flink zijn. Gezond eten. Bewegen. Foliumzuur. Bla bla bla. Brooklyn. Ons mooie Brooklyn. Licht en Liefde. Al gezegend met een kind. Wonderschoon. Is hij. Dankbaar. Zijn wij. Handjes knijpen. Hoop. Weer flink zijn. Wensen. Manifesteren. Teleurstelling. Pijn. Tranen. Ze komen. Ze stromen. Wie draagt mijn hart? Een hart van lood Schuldgevoel. Ik moet blij zijn. Ik ben ‘al’ een mama. Wij zijn ‘al’ ouders Misschien zij nooit. Ik gun het hen ook. Weer schuldgevoel. Verdriet. Duizend tranen. Tel kwijt. In ons hart is warmte In mijn buik is ruimte. In ons huis ook. Genoeg. Kom op. Kop op. Nog even flink zijn. Nog één keer flink zijn. ❤️’
Dit bericht op Instagram bekijken
Van gymtassen inpakken tot zwemlessen plannen, van BSO-schema’s tot traktaties regelen: het loopt allemaal via jouw hoofd. En nu blijkt uit onderzoek dat al die mentale to-do’s niet alleen jouw brein bezetten — maar ook je relatie beschadigen.
Soms kunnen leraren niet helemaal eerlijk zijn tegen ouders. Beleefdheid en professionaliteit gaan nu eenmaal voor — en dus zeggen ze op het rapport dat je kind een “sociale persoonlijkheid” heeft, terwijl ze bedoelen dat hij of zij de hele dag door kletst.
Denise (45) had een relatie met een twaalf jaar jongere man toen ze op haar 38ste werd overvallen door een niet te stuiten kinderwens. Inmiddels is dochter Isabeau zes. Ze ziet haar vader één zondag per maand.
In het televisieprogramma De Klassenavond doet Erwin een aangrijpend verhaal over zijn dochter, die hij al twaalf jaar niet meer heeft gezien. In gesprek met presentator Rob Kamphues vertelt hij openhartig over het gemis en de pijn die hij dagelijks voelt.
Niets in het leven is zwart of wit, en opvoeden brengt altijd dilemma’s met zich mee. Zelfs al lijkt de keuze op sommige momenten nog zo helder.
De bevalling: sommigen zien er als een berg tegenop, anderen krijgen een spirituele awakening tijdens de geboorte van hun kind. Hoe dan ook: het is altijd een verhaal op zich, wat moeders maar al te graag delen. Bij voorkeur met veel details. Deze week het bevallingsverhaal van Floor (29).
