
Juf onthult: deze cadeaus willen leerkrachten níét meer krijgen
Aan het einde van het schooljaar geven ouders graag een cadeautje aan de juf of meester. Deze juffencadeaus ontvangen ze liever nooit meer.
Toen Daniëlle drie maanden na de geboorte van haar dochter werd opgenomen op de gesloten afdeling van een psychiatrisch ziekenhuis, voelde ze zich alsof ze in een nachtmerrie leefde.
Wekenlang had ze niet geslapen, paniekaanvallen gehad en hallucinaties ervaren die haar het gevoel gaven dat de wereld niet echt was. Uiteindelijk kreeg ze de diagnose: postpartum psychose (PPP). Wat volgde, was een lange weg naar herstel. Maar vandaag de dag – zes jaar later – is Daniëlle dankbaar voor wat ze heeft meegemaakt. En deelt ze wat zij ervan leerde, in de hoop anderen te helpen.
Postpartum psychose is een zeldzame maar ernstige aandoening die voorkomt bij 3 tot 6 op de 1000 bevallingen. De symptomen verschillen per vrouw, maar kunnen bestaan uit wanen, hallucinaties, extreme stemmingswisselingen, paranoia en slapeloosheid.
Daniëlle had vóór haar bevalling nooit psychische klachten gehad. Maar naarmate de weken verstreken, verloor ze volledig de grip op de realiteit. “Ik dacht oprecht dat ik in een soort droom leefde. Ik wist niet meer wat echt was.” Gelukkig herstelde ze volledig. Maar het was geen gemakkelijke reis.
Daniëlle had geen gewelddadige gedachten, maar voelde zich wel extreem angstig. In de media zie je vaak horrorverhalen, maar 95 procent van de moeders met PPP verwondt hun kind niet. Ja, sommige moeders ervaren zogenaamde intrusieve gedachten (bijvoorbeeld korte flitsen waarin ze hun baby iets aandoen), maar juist het feit dat die gedachten hen angst aanjagen, wijst erop dat ze het niet zullen uitvoeren. Het zijn symptomen, géén intenties.
Was het slaapgebrek? Hormonen? Stress? Daniëlle kreeg op haar vragen alleen maar schouderophalingen. “Zelfs artsen zeiden: we weten het gewoon niet.” En dat is pijnlijk, want postpartum psychose wordt nog te weinig onderzocht. Net als veel andere aandoeningen die vooral vrouwen treffen.
Er was een tijd dat Daniëlle dacht dat ze nooit meer beter zou worden. Maar stap voor stap, met therapie, medicatie en veel rust, begon ze weer te voelen wie ze was. Ze vertelt: “Op een dag voelde ik de frisse lucht op mijn gezicht en dacht: ik ga dit overleven.” Vandaag is ze sterker dan ooit. En ze deelt haar verhaal met andere moeders, want dat helpt niet alleen hen, maar ook haarzelf.
In Nederland is er kraamzorg en verlof, maar ook hier is het systeem lang niet perfect. En zeker voor vrouwen die met armoede, racisme of trauma kampen, is de kans op psychische klachten groter. Daniëlle pleit dan ook voor betere structurele steun. “Psychische gezondheid is een maatschappelijk probleem, geen individueel falen.”
Een van de lessen die Daniëlle meeneemt uit haar psychose? Dat gedachten niet altijd waar zijn. En dat het oké is om twijfel te voelen. “Als ik nu denk: ‘Mijn kind heeft een vlekje, misschien is het iets ergs’, dan zeg ik tegen mezelf: rustig ademhalen, je weet dat je brein soms overdrijft. Dat helpt.”
Daniëlle zegt: “Tijdens mijn psychose voelde het alsof ik doodging. Maar eigenlijk werd er een nieuwe versie van mij geboren. Eén die meer begrijpt, die minder oordeelt, en die anderen met open armen wil opvangen als ze het moeilijk hebben.”
Postpartum psychose is zeldzaam, maar het komt voor. Mocht je deze symptomen herkennen, trek dan aan de bel:
Je staat er niet alleen voor. Praat met je partner, huisarts, verloskundige of bel een hulplijn. Er zijn ook gespecialiseerde instanties die hulp bieden aan moeders met psychische klachten.
Nadine ervaarde ook een postpartum psychose na de geboorte van haar dochter. Je leest haar indrukwekkende verhaal hier.
Disclaimer: Dit artikel is geschreven door de redactie van Kek Mama en is bedoeld voor informatieve doeleinden. Wij zijn geen artsen. Bij twijfels of gezondheidsproblemen raden we aan om altijd een arts of medisch specialist te raadplegen.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!