Beeld: Getty
A. – ze houdt haar naam maar even in het midden – is stapelgek op haar man, maar als vader is-ie onuitstaanbaar. En dat wringt. “Het is goed als kinderen opgroeien met ‘een beetje angst’, vindt hij.”
Voorop gesteld: de man van A. heeft vele kwaliteiten, schrijft ze in een blog. “Hij is toegewijd en werkt hard. Hij is een geweldige vriend. Hij is eerlijk, betrouwbaar en oprecht. En grappig.” Er is alleen één dingetje: tegen hun dochter doet-ie nogal boos.
Hij heeft gewoon een kort lontje, schrijft A. “En genoeg ouders zijn het oneens over de opvoeding. Je hebt nu eenmaal beiden je eigen bagage. Alleen, wij verschillen niet zomaar van mening; we zijn absolute tegenpolen als het om de opvoeding gaat.”
Haar man is nogal een schreeuwer, schrijft ze. “Wanneer mijn dochter eten laat vallen of knoeit met haar drinken. De dingen moeten op zijn manier gebeuren, en anders helemaal níet. De reden: omdat hij het zegt. Hij gelooft niet in herhalen, en geeft onze dochter straf zonder waarschuwing. Het is goed als kinderen opgroeien met ‘een beetje angst’, vindt hij – nadrukkelijk zijn woorden.”
A. komt uit een gezin waar het er verbaal gewelddadig aan toeging, schrijft ze. “Dat heeft een behoorlijke wissel getrokken op mijn zelfvertrouwen en psyche. Ik dacht dat als ik me slecht gedroeg, ik slecht wás.” Jaren van haar leven bracht ze door in gewelddadige relaties, en voor zichzelf opkomen durfde ze al helemaal niet. Nog steeds slaat haar hort op hol wanneer er geschreeuwd wordt in huis. “Ik heb het gevoel dat ik op eieren loop.” Maar: voor één ding komt ze op, en dat is haar dochter.
Het wordt er thuis niet gezelliger op, schrijft A. Want ook zij schreeuwt, als het om haar dochter gaat. Waarop haar dochter nóg meer schreeuwt. En schopt. “Daarvoor krijgt ze nu therapie, en ze heeft een speciale plek in huis waar ze kan afkoelen. Ík volg therapie, en maak aantekeningen voor mijn man. We evalueren onze opvoeding eens per week. We moeten leren samenwerken als team, meer naar elkaar luisteren en minder schreeuwen. Accepteren dat we allebei een eigen rol hebben in de opvoeding. Mijn kalmte en begrip maken dat onze dochter mij in vertrouwen neemt, maar de strenge regels van haar vader hebben haar bovengemiddeld zelfstandig gemaakt.”
Het is een lang traject, realiseert A. zich, maar ze is ervan overtuigd dat het beter wordt. “Omdat ik de man ken die ik ooit trouwde.”
Wist je dat vaders een cruciale rol spelen in de mentale gezondheid van hun dochters en het schoolgedrag van hun zonen? Je leest het interessante onderzoek hier.
Kim Feenstra (40) neemt even een pas op de plaats. In het programma Gelukkig hebben we de foto’s nog! kijkt het model terug op haar leven, en vertelt dat een nieuwe romance er voorlopig niet in zit.
Met twee vaders in je leven wordt Vaderdag ineens een iets complexere puzzel. Voor Nino van der Meijde (19) is het wel glashelder wie die rol écht vervult. Hoewel zijn biologische vader niemand minder is dan Octave ‘Okkie’ Durham, de man achter de beruchte Van Gogh-roof, ligt zijn hart bij Andy van der Meijde (46).
Een zacht ruisend geluid op de achtergrond. Voor veel ouders is white noise vaste prik bij bedtijd. Het geluid – alsof er een föhn of stofzuiger aanstaat – zou baby’s helpen sneller in slaap te vallen en beter door te slapen. Maar een expert waarschuwt nu voor dit populaire hulpmiddel.
Een nieuwe vrouw met een kinderwagen in de straat. Gezellig, denkt Moniek. Maar er lijkt iets vreemds aan de hand.
Elke generatie moeders denkt stiekem dat zij het echt anders doet dan de vorige. En dat klopt ook best. Waar oma nog geloofde in “niet lullen maar poetsen”, en onze eigen ouders ineens álles gingen overanalyseren, blijken Gen Z-ouders hun eigen route te kiezen.
Iedere week delen we op Kek Mama een dilemma van onze lezers. Deze week het dilemma van Georgina (38). Ze heeft haar kleuter namelijk niet onder controle en schaamt zich hiervoor.
