Een foute ex, we hebben er allemaal wel eentje. Waarom hebben foute mannen toch die bepaalde aantrekkingskracht op ons? Zo ook Judith (32), die in haar twintiger jaren een relatie had met een foute man. En toch mist ze hem tien jaar later nog steeds.
“Ik geef het meteen toe: het was geen goede relatie. Het was wat de jeugd nu “toxic” noemt, op zijn minst. Hij was bloedknap, ontzettend aantrekkelijk en sexy. Lang, donker haar, blauwe ogen, gespierd. Stereotype hot. Maar ook mega fout, in de zin van dat hij rookte, elke dag blowde (en dat normaal vond), dat hij zijn school en stage niet serieus nam, dat hij dingen jatte (scooters, fietsen, maar ook kleding bijvoorbeeld) en zijn thuissituatie was alles behalve stabiel door zijn enorm labiele moeder en een afwezige, alcoholistische vader. En hij had al even foute vrienden, dus er was ook niemand die hem een spiegel voor ging houden dat dit eigenlijk best raar gedrag was op je 24ste. Althans, ik vond het raar.
Lees ook – Fanny: ‘Is het normaal dat mijn vriend op vakantie vijf keer per dag met zijn ex appt?’
Ik kom zelf namelijk uit een totaal ander milieu. Dat was één van de redenen waarom het niet werkte tussen ons. Mijn leven was heel degelijk, heel gewoontjes. Twee ouders in een goed huwelijk, allebei een prima baan, een rijtjeshuis in een nette wijk. Ik had nog nooit geblowd, ik wist niet eens waar je dat zou moeten kopen. Ik dronk nauwelijks. Mijn vriendinnen waren net zo. Het meest heftige wat er in mijn leven was gebeurd, was dat ik een jaar bleef zitten op de middelbare school. Alles aan mijn leven was stabiel en rustig. Saai, bijna. Tot ik als een blok viel voor Mr. Bad Guy.
Ik heb nog nooit zoiets gevoeld als voor hem. Nee, het was geen goede relatie. We waren allebei onzeker, daardoor stikjaloers en maakten elkaar het leven zuur. De lows waren low, maar de highs waren zo, zo high. Allereerst was de seks met hem ge-wel-dig. Maar écht. En het gevoel dat hij me gaf als we samen waren, zonder dat we dus reden hadden om jaloers te zijn of onzeker te zijn waar de ander was… Dat gevoel was onbeschrijfelijk. Zo’n intense verliefdheid, zo’n intense liefde, dat is niet in woorden uit te drukken. Ik heb in die twee jaar dat we af en aan (want ja, het ging dus ook een paar keer uit) een relatie hadden zo vaak gedacht dat hij de ware moest zijn. The One. En dat denk ik eigenlijk nog steeds.
Lees ook – Dilemma: ‘Ik baal dat mijn dochter de achternaam van mijn ex heeft’
Terwijl ik hem al tien jaar niet heb gezien of gesproken. Terwijl ik al jaren een relatie heb met iemand anders. Terwijl ik inmiddels ook kinderen heb, zelfs. Een gezin. Mijn huidige vriend is totaal het tegenovergestelde van fout. Hij is super stabiel. Hij is mijn rots in de branding, en die heb ik nodig want ik ben zelf nogal een chaoot. We vullen elkaar perfect aan. In theorie. In de praktijk is het soms gewoon echt doodsaai. De dagelijkse sleur is saai, de seks is saai, onze gesprekken zijn saai. Ik heb nooit voor mijn vriend gevoeld wat ik voelde voor die ex.
Mr. Bad Guy spookt tien jaar later nog altijd met vlagen door mijn hoofd. Het ene moment wat meer dan het andere. Ik zou hem zo graag weer eens willen zien. Heb al tig keer op het punt gestaan om contact op te nemen met hem. Ik ben stiknieuwsgierig naar hem. En naar wat er met mij zou gebeuren als ik hem weer zie. Sta ik meteen weer in vuur en vlam? Ik vrees van wel. Dat heeft me al die tijd weerhouden daadwerkelijk contact met hem op te nemen. Mijn partner weet natuurlijk ook niks van dit alles.
Maar toch: wat als hij wel The One is? Dat een relatie beter zou gaan nu we ouder en hopelijk wijzer zijn? Minder onzeker, minder jaloers. Loop ik niet iets fantastisch mis door te settelen voor de saaie sleur waar ik nu in zit? Als je tien jaar later nog steeds iemand niet uit je hoofd kan zetten, dan is dat toch een teken? Toch?
In ons Kek Mama magazine lees je de mooiste verhalen, herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts € 29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Als ouder probeer je alles zo goed mogelijk te doen voor je kind. Maar wat als je goede intenties onverwacht botsten met de – soms bijzondere – schoolregels? Isa ontdekte dit op de harde manier toen een onschuldige waterfles voor drama zorgde.
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (10), Emeline (8), Vieve (7) en Lilou (4). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Schoonmoeders: je kunt niet zonder ze, maar soms halen ze ook het bloed onder je nagels vandaan. Zeker als ze, met de beste bedoelingen, over je grenzen heen walsen. Maria kon haar ogen niet geloven toen haar baby na een dagje bij oma met gaatjes in haar oren thuiskwam.
Wat als je tegelijkertijd zwanger blijkt te zijn met je schoonzus, maar hun kindje niet levensvatbaar blijkt te zijn? Geluk en verdriet gaan hand in hand, ervaarde Natascha aan den lijve.
Kinderen slepen hun knuffel overal mee naartoe. Ze slapen met hun lievelingsbeer en troosten zich ermee bij verdriet. Maar wist je dat sommige ouders de knuffels van hun kind regelmatig opbergen in de vriezer? De reden is verrassend.
Bizarre, hormonale of gewoonweg crazy aankopen. We doen ze allemaal weleens. Wekelijks vertelt een moeder aan Kek Mama over haar grootste, duurste of vreemdste miskoop. Deze keer Chantal (35) die een dure winterjas kocht voor haar dochter.