Een jaar na haar scheiding duikt Suzan (36), moeder van twee zonen van zes en acht, de datingmarkt op. Haar belevenissen kun je elke week volgen.
Lees verder onder de advertentie
‘Ik ben er klaar mee’, verzucht ik aan de telefoon tegen vriendin en mede-single D. ‘Als ze niet alleen maar uit zijn op snelle seks, mankeert er wel iets anders aan de mannen op de datingmarkt. Ik slaap voortaan wel met de hond.’ Ik gooi mijn in eenhoornsokken gehulde voeten omhoog tegen de bankleuning, neem nog een slok wijn, en prijs mezelf gelukkig dat niemand me zo ziet, make-uploos en afgepeigerd in een versleten joggingbroek. ‘We moeten het toch doen met de left-overs, Suus’, zegt D. ‘Alle leuke mannen zijn natuurlijk gewoon bezet.’ ‘Wij zijn ook left-overs’, grom ik, al weet ik zeker dat wij echt stukken leuker zijn dan de mannelijke exemplaren met wie ik tot nu toe een wijntje heb gedronken.
Lees verder onder de advertentie
Buurtbewonersgroep
Wanneer ik de verbinding verbreek, zie ik dat ik drieëntwintig ongelezen WhatsApp-berichten heb staan. De buurtbewonersgroep. Ik weet niet wat me ooit bezielde er lid van te worden, met die continue overload aan onzinnige berichten, maar ergens vind ik het een geruststellende gedachte dat ik er ten minste wel van op de hoogte ben als er een bende inbrekers actief is in de wijk, of autovandalen, of ander gespuis. Er blijkt een racefiets gestolen; of iemand hem toevallig heeft gezien? ‘Verrek’, denk ik, ‘die hangt hier al dagen met een verbogen wiel tegen de lantaarnpaal’ – en post voor het eerst iets in de groep met voor mij onbekende buurtgenoten.
Lees verder onder de advertentie
Nieuw verzoek
Twee minuten na mijn post, bliept mijn telefoon. Ik heb een LinkedIn-verzoek van Jan. Geen idee wie dat kan zijn; op mijn werk ontmoet ik dagelijks nieuwe mensen, maar volgens mij is hij er niet één van. Wanneer ik op zijn profiel klik begint er vaag een belletje te rinkelen: is dat geen buurtbewoner? Leuke kop wel, mooi huis, ogenschijnlijk single met kids in een omgangsregeling. ‘Kan mij het schelen’, denk ik, ‘het is tenslotte een bekende’ – en klik op ‘accepteer’. Hoe gevaarlijk kan een hardwerkende Vinex-vader zijn?
Lees verder onder de advertentie
Meteen daarop verschijnen een Facebook- én Instagram-verzoek. Hij laat er duidelijk geen gras over groeien. Ik laat ze even voor wat ze zijn: na mijn datingsitestalker denk ik wel drie keer na voordat ik iemand een kijkje gun in mijn privéleven.
‘Eindelijk weet ik hoe je heet’, stuurt mijn buurtman via InMail. ‘Ik zie je altijd lopen met je zonen.’ Ja zie je, daar heb je het al. Dan besluit ik dat je ook té achterdochtig kunt zijn; denk ik niet andersom precies hetzelfde? Bovendien: contact met de buurtman, dat zou weleens wat normaler mogen zijn in de grote stad. ‘Ik onthoud altijd de auto’s bij de huizen’, jok ik. ‘Maar ik denk dat ik weet wie je bent.’ Ergens vind ik de aandacht wel vleiend: de kerels liggen blijkbaar gewoon voor het oprapen. Heb je helemaal geen datingapps voor nodig.
Lees verder onder de advertentie
‘Ik wil je al een tijdje iets vragen’, vervolgt hij. Mijn hartslag versnelt. Zal ik het doen, als ‘ie me uitvraagt? Ik laat hem niet binnen in mijn huis hoor, straks zien de kinderen hem nog. Nou ja, hij kan natuurlijk gewoon een kopje suiker komen lenen, hij is tenslotte de buurtman. Zal ik even de hond uitlaten en dicht langs zijn keukenraam wandelen? Nee, te obvious. O wacht, hij mailt alweer, nu komt het natuurlijk. ‘Ik zie dat jij twee groene kliko’s hebt, en ik ben aan het werk in de tuin’, stuurt hij. ‘Mag ik er misschien eentje lenen?’
Melissa Pieters (33) is getrouwd met Bilal (34), moeder van drie jonge kinderen (9, 6 en 2), influencer (@melisspieters op Instagram) en een bekeerde moslima. Hoe vliegt zij de decembermaand aan?
Het worden bijzondere feestdagen voor Anne-Marie Rozing en vriendin Laura. Ze vieren voor het eerst kerst met hun zoontje Jules in hun midden. En die knusse kerstdagen gaan niet voorbij zonder leuke tradities. Wij spraken Anne-Marie over de kerstplannen met baby Jules.
Het is de baby zelf niet aan te rekenen, maar zo’n pasgeborene haalt wel je hele leven overhoop, inclusief je vriendschappen. Welke het overleven en welke sneuvelen, dat is van tevoren niet te voorspellen. Dat weet journalist Laurien als geen ander.
Een Huis Vol is terug, dat betekent de hele kerstvakantie weer genieten van de chaos van de families Lopez, Bal, Bakcha en Blom. Vinden we heerlijk, want dan valt ons eigen huishouden opeens wel mee.
Geen zin om voor de hele bubs te cateren of te bemiddelen in politieke discussies: er zijn genoeg redenen om kerst een keertje te ontvluchten. Dat lukt de een beter dan de ander, weet Hester Zitvast. Want niet iedereen is bestand tegen smeekbedes van de familie.
December is de maand van lichtjes, gezelligheid en collectieve teleurstelling over het kerstpakket. Tenminste, dat blijkt uit het Instagram-algoritme waarin ik beland ben.