Waarom is roze ‘dé kleur’ voor meisjes?
Roze: de onbetwiste kleur van het meisjesuniversum. Maar wie heeft eigenlijk besloten dat roze alleen voor meisjes is? Wij zochten uit waarom deze kleur zo stevig aan het ‘meisjes’-label vastzit.
Vroeger waren de rollen omgedraaid. Jezus droeg rood, Maria blauw. Dus rood was mannelijk en blauw vrouwelijk. Tot in de twintigste eeuw werd er vooral wit voor babykleertjes gebruikt. Maar in de jaren 20 veranderde alles.
Kleurenexplosie
In de vorige eeuw waren baby’s nog niet in roze of blauw gehuld, maar gewoon in wit. Giftige verf maakte kleuring van kleding onmogelijk. Vanaf de bruisende jaren ’20 veranderde dit dankzij een nieuwe kleurtechnologie uit Amerika. Vrouwen nestelden zich in pastelkleurige oases, vaak gehuld in roze. Mannen? Die kozen voor donker en serieus in hun werkkamers. De jaren ’20 brachten ook de eerste geboortekaartjes met zich mee, waarop de kleurverdeling zichtbaar werd: roze voor meisjes en blauw voor jongens.
Lees ook – Ruby’s oude vriendin was niet blij dat ze een jongen kreeg
Beschermende kleur
Blauw werd gezien als beschermende kleur: het zou boze geesten op afstand houden. Want tja, stamhouders moesten de eer van de familie hooghouden. Ook mannen droegen vaak blauw uniform. Roze werd geassocieerd met liefde en zachtheid, waardoor het werd toegekend aan meisjes. Het perfecte contrast met het stoere blauw van hun broers.
Lees ook – Teleurgesteld over het geslacht? Zo ga je om met gender disappointment
Vandaag de dag
In de westerse wereld houden we (misschien iets minder dan voorheen) nog steeds vast aan de kleurcodes van blauw en roze voor jongens en meisjes. Maar elders op onze kleurrijke planeet dragen baby’s kleding in alle kleuren van de regenboog.
In de extra dikke special van Kek Mama lees je de mooiste verhalen, meest herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts €29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
