Vreemde tic: ‘Mijn zoons praten alleen nog maar in Donald Duck-taal’

Lisanne (32), moeder van Roman (11):

“Ineens deed hij het tijdens het voetballen. Roman speelde een uitwedstrijd met zijn team, vond het blijkbaar heel spannend en kneep zenuwachtig met zijn ogen. Vanaf dat moment was zijn tic geboren en die heeft zeker een jaar lang aangehouden. Uiteraard riep ik meteen dat hij ermee moest ophouden, het irriteerde me als ik tegenover hem zat en hij om de paar seconden een soort knipoog maakte waarbij hij ook met zijn neus trok. Roman beweerde dat hij er niks aan kon doen.

Gewoon negeren

Mijn vriend zocht op internet naar tips en las dat het vrij normaal is voor deze leeftijd om een tic te hebben. Negeren was het beste advies. Dat heb ik zijn omgeving ook verteld. Als familieleden er een opmerking over maakten, nam ik hen apart en vroeg hen om er geen aandacht aan te besteden. Dan zou het vanzelf overgaan. Uiteindelijk is dat ook gebeurd. Hij heeft het nu nog sporadisch en dan met name bij spannende gebeurtenissen: vlak voor een verjaardag, tijdens een wedstrijd of een schooltoets. Het dwangmatige is gelukkig over.”

Lees ook – Tics bij kinderen: dit kun je eraan doen >

Kwik, Kwek en Kwak

Katelijne (36), moeder van Rogier (11) en Mats (9):

“Krankjorum word ik ervan. Geen woord hier in huis wordt normaal uitgesproken, alles gaat in Donald Duck-taal. Mijn oudste zoon is er een paar maanden terug mee begonnen en zijn broertje vond het hilarisch. Het duurde even voordat Mats de techniek doorhad, maar nu vliegen de eendengeluiden de hele dag over tafel.

Ik heb ze al verboden tijdens de maaltijden met elkaar te kwaken en zelf reageer ik alleen nog op mensentaal, maar ze zijn nog niet uitgegeten of de jongens gaan weer even fanatiek verder tegen elkaar. Het is een fase, zegt mijn man sussend. Ik hoop het van harte, want het gekwek is gekmakend.”

Lees elke maand de mooiste verhalen, meest herkenbare columns en de leukste tips voor jou en je kids. Abonneer je nu op Kek Mama en krijg tot 45% korting.