Vandaag heeft de Tweede Kamer ingestemd met een wet die ervoor zorgt dat de vrijwillige ouderbijdrage op school ook écht vrijwillig is. Dat betekent dat kinderen niet meer kunnen worden buitengesloten van uitjes zoals schoolreisjes, als hun ouders de bijdrage niet kunnen of willen betalen.
Lees verder onder de advertentie
De vrijwillige ouderbijdrage is een bedrag dat ouders betalen om extra activiteiten in het onderwijs te bekostigen. Denk aan schoolreisjes, excursies, feestjes en sportdagen. Op sommige scholen wordt ook het schoolzwemmen en overblijven hiervan betaald.
Lees verder onder de advertentie
De school bepaalt zelf waar de ouderbijdrage precies aan wordt besteed en hoe hoog het bedrag is. Volgens het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) gaat het gemiddeld om 61 euro per kind.
Omdat het om een vrijwillige bijdrage gaat, is een ouder niet verplicht om te betalen. Als een school om een vrijwillige bijdrage vraagt, moet dit in de schoolgids vermeld staan. Maar veel scholen maken er geen melding van. Daardoor voelen veel ouders druk om de bijdrage te betalen. Doen ze dat niet, dan wordt hun kind vaak uitgesloten van extra activiteiten die geen onderdeel zijn van het lesprogramma.
Dankzij de nieuwe wet komt daar nu dus een einde aan. Indieners van de wet zijn SP-Kamerlid Peter Kwint en GroenLinks-Kamerlid Lisa Westerveld; zij pleitten er vorig jaar al voor om de ouderbijdrage echt vrijwillig te maken. Binnenkort stemt ook de Eerste Kamer over de wet.
Iedereen weet: stilte bij kleine kinderen is altijd een slecht teken. Ze doen geheid iets wat niet mag. En dan zijn er nog gradaties in ‘wat niet mag’. Shannon viel stijl achterover door deze actie van haar peuter Ted.
Iedere moeder heeft haar momentjes. Maar sommige blunders zijn té erg – of te hilarisch – om voor jezelf te houden. In de rubriek ‘Opgebiecht’ delen vrouwen hun grootste geheimen en gênantste momenten. Deze week Charlotte, die regelmatig een verkeerde leeftijd krijgt aangemeten.
Er zijn van die momenten waarop je denkt: ‘Ik kan dit niet alleen’. De was wacht, het eten moet nog op tafel en je peuter huilt alsof de wereld vergaat. Gelukkig hebben we Kim Feenstra.