Onze peuterzoon van net een jaar valt niet alleen in slaap. Hij is altijd een moeilijke slaper geweest, maar nu loopt het de spuigaten uit. Hij begint keihard te krijsen als we hem in bed leggen, lijkt echt in paniek. Hij wil ook geen flesje meer voor het slapengaan en zijn speen gooit hij uit bed. Dat blijft zo tot we hem bij ons in bed leggen. Onze andere zoon van vijf komt ’s nachts ook nog weleens, ons bed wordt te krap voor vier mensen. Kunnen jullie ons helpen, want wij weten het niet meer.
Lees verder onder de advertentie
Els en Do: Zo te horen heeft uw zoon last van verlatingsangst. Dat speelt bij kinderen vanaf zes maanden. Dan beginnen ze zich namelijk dingen te herinneren, dus ook het bestaan van hun geliefden. Maar als die uit het zicht verdwijnen, kunnen ze niet naar hen toe. Wie zou daar niet van in paniek raken? Wetenschappers hebben een moeilijke term voor het verschijnsel bedacht. Dat doen wetenschappers graag, om te laten zien dat ze niet van de straat zijn. Namelijk: ‘objectpermanentie’. Oftewel: het vermogen om personen en dingen in het geheugen op te slaan.
Denk dus niet dat uw kind een terugval heeft, nee, hij heeft juist een groeisprongetje gemaakt. Het is nu zaak hem te leren dat u terugkomt, ook zonder dat hij in paniek raakt. Dat doet u bijvoorbeeld met het spelletje kiekeboe. Zoals ouders al eeuwen doen. Het woord ‘kiekeboe’ kwam al voor in 1665. Dit volgens het Chronologisch woordenboek van Nicoline van der Sijs. Al in die tijd verstopten ouders zich, achter een gordijn, of in de gang, of in de bedstee, om met de uitroep ‘kiekeboe!’ weer tevoorschijn te komen. Dat leidt al eeuwen tot grote vrolijkheid bij hun kinderen, maar ook tot nieuwe inzichten.
Lees verder onder de advertentie
Zolang uw zoon de objectpermanentie nog niet onder de knie heeft – peuters kunnen dat in de regel pas als ze anderhalf zijn – is het voor uw en zijn nachtrust misschien toch een idee hem nog even bij u te laten slapen. Desnoods in een co-sleeper, of u schaft een extra breed bed aan: hebben u en uw man tenminste ook weer eens wat ruimte.
De opvoedtantes Els en Do beantwoorden opvoedvragen met een knipoog en stellen zichzelf voor: “Wij zijn geboren voordat de pil was uitgevonden, kwamen ter wereld zonder dat onze ouders daarom hadden gevraagd en werden te hooi en te gras opgevoed. Zelf kregen wij heel bewust kinderen en daarom voelen we tot op de dag van vandaag (ze zijn inmiddels 34, 22 en 20) de plicht hen permanent gelukkig te maken. We kennen dus twee opvoedingsstijlen van nabij, en blijven onverminderd op zoek naar de gulden middenweg.”
Melissa Pieters (33) is getrouwd met Bilal (34), moeder van drie jonge kinderen (9, 6 en 2), influencer (@melisspieters op Instagram) en een bekeerde moslima. Hoe vliegt zij de decembermaand aan?
Het is de baby zelf niet aan te rekenen, maar zo’n pasgeborene haalt wel je hele leven overhoop, inclusief je vriendschappen. Welke het overleven en welke sneuvelen, dat is van tevoren niet te voorspellen. Dat weet journalist Laurien als geen ander.
Een Huis Vol is terug, dat betekent de hele kerstvakantie weer genieten van de chaos van de families Lopez, Bal, Bakcha en Blom. Vinden we heerlijk, want dan valt ons eigen huishouden opeens wel mee.
Kerst: het feest van lichtjes, liefde… en chaos. Dat wij moeders alle kerstballen hoog moeten houden wisten we natuurlijk al, maar soms zouden we dat wel even anders willen.
Ze komen onafgesproken opdagen in identieke outfits, raakten twee keer tegelijk zwanger en bevielen naast elkaar in het ziekenhuis. De band tussen Sara Kalkhoven (31) en Mariëlle Liefting (35) is zo symbiotisch, dat het haast ongeloofwaardig is.
Het worden bijzondere feestdagen voor Anne-Marie Rozing en vriendin Laura. Ze vieren voor het eerst kerst met hun zoontje Jules in hun midden. En die knusse kerstdagen gaan niet voorbij zonder leuke tradities. Wij spraken Anne-Marie over de kerstplannen met baby Jules.