Beeld: Unsplash
Je zou de meest relaxte moeder ooit zijn, die elk conflict zou oplossen voor het kon opduiken. Blijkt dat in de realiteit toch net iets ander te lopen.
Leonie (33), moeder van Bodhi (2 maanden):
“Ja, moederleeuw, zo kan je mij wel omschrijven. Waar ik dacht dat ik een relaxte moeder zou zijn die haar kind makkelijk uit handen zou geven, ben ik juist extreem beschermend. Bodhi is kerngezond en huilt niet snel, maar ik vind het gewoon niet fijn als mensen aan mijn kind zitten.
Ook mijn schoonmoeder – met wie ik toch al niet de meest warme band heb – moet van hem afblijven. Toen we bij haar waren lag Bodhi in de wagen te pruttelen. Zij wilde er meteen op duiken, maar ik zei: ‘Laat hem maar even.’ Ik hoopte dat hij in slaap zou vallen. Toch pakte mijn schoonmoeder hem op en zei, op zo’n babytoontje: ‘Ja, jij wil naar oma hè, jij wil helemaal niet liggen, jij wil lekker knuffelen…’ Ik geef toe dat ik nog wat hormonaal ben, maar ik heb zowel mijn man als zijn moeder nog nooit zo vreemd naar me zien kijken toen ik schreeuwde dat ze van hem af moest blijven. Ze legde hem wel meteen terug.”
“Voetbal moet voor de lol zijn, is mijn motto. Maar als je te maken krijgt met een trainer die de jongens onder de zeven traint als het Nederlands Elftal is dat lastig vol te houden. Royce is niet zo’n talentvolle speler en elke week zag ik zijn lol in het voetballen afnemen. De reden: een trainer die duidelijk liet merken dat hij er niets van kon. ‘Maar hij is hier om te léren’, had ik de man al eens gezegd. Maar nee, elke wedstrijd weer stond Royce heel lang in de wissel of hij werd op doel gezet, want ‘dan kon hij geen kansen verpesten’. De rest van het team ging meedoen in die negativiteit. Tot ik er, op een koude zaterdagmorgen, ineens zó klaar mee was. Royce stond bijna te huilen, ik ook, en uit het niets zei ik: ‘We gaan naar huis. Met een trainer van niks zal mijn kind ook niks leren.’ En zo reden we weg. We zijn nooit meer teruggegaan en Royce zit nu dolgelukkig op judo.” Met een abonnement op Kek Mama geniet je van mooie voordelen: *Goedkoper dan in de winkel *Lees elke maand als eerst Kek Mama *Gratis verzonden Abonneer je nu en betaal slechts €4,19 per editie.
Oudste kind zijn betekent dat je het proefkonijn bent. En ja, soms is het echt zwaar om de eerste te zijn, want af en toe wil je gewoon al die verantwoordelijkheden die bij die titel horen in de prullenbak gooien. Toch blijkt uit onderzoek dat het uiteindelijk best wat oplevert.
Lara Temme is tekstschrijver en woont samen met haar zoon (9) en dochter (11) in Brabant. Thuis wordt er veel gelachen, geknuffeld, gehuppeld en gezongen. Wel vals, maar daar heeft het gezin zelf weinig last van. Evenals de altijd rommelige zolder.
Al jaren is de time-out het go-to trucje van veel ouders. Kind boos? Stuur ze weg, laat ze afkoelen en haal ze daarna weer terug. Maar vaak werkt het averechts, zeggen onderzoekers. Kinderen voelen zich er alleen maar rotter door. Alsof ze gestraft worden voor emoties waar ze zelf geen controle over hebben.
Tweeduizend euro per week neertellen voor een vakantiehuisje? Dana niet gezien. Al jaren ruilt ze met een ander gezin van huis, zodat ze hun geld aan leuke dingen kunnen besteden én drie keer per jaar op reis kunnen. Ook zonder geldboom in de tuin.
Lekker afkoelen in de zee of het zwembad staat garant voor dikke pret, maar soms ook voor dikke tranen – van het lachen of van het huilen.
Kleinkinderen zijn vaak dol op hun opa en oma (mede door de liefde, aandacht en cadeautjes). Volgens life coach Susan Allan kan hun aanwezigheid ook een enorme opluchting voor ouders zelf zijn. Vooral omdat het bij hen draait om er zijn voor steun en warmte, zonder regels te buigen of tegen de ouders in te […]
