Spelen is ontzettend goed voor de ontwikkeling van een kind. Zeker als tijdens het spel een beroep wordt gedaan op de fantasiewereld. Maar hoe belangrijk ook: dat betekent niet dat je daar als ouder per se plezier in moet hebben. Voor hen is de bekentenis van deze moeder die zegt dat ze spelen met haar kinderen ‘haat’ een verademing.
Een verhaal voorlezen, een spelletje spelen, samen naar de speeltuin: geen probleem. Maar uren op de grond zitten terwijl je kind commandeert dat jij een dinosauriër/wolk/zeemeermin bent? Eindeloos meegaan in onnavolgbare verhaallijnen? Het is doodvermoeiend en stomvervelend, schrijft deze moeder.
‘Begrijp me niet verkeerd: ik begrijp waarom het waardevol is’, zegt moeder ‘JeniJ1’ in haar post op Reddit. ‘Ik vind het heerlijk als mijn zoon tegen zijn knuffels, dinosaurussen of in het luchtledige praat en ik achterover kan leunen terwijl ik zie hoe hij zijn eigen wereld creëert. Ik vind het leuk dat mijn zoon me erbij wil betrekken door mij te vragen een hond te spelen. Maar of ik er echt van geniet? Nee. Ik haat het. Het is uitputtend. Ik ga veel liever samen tekenen, wandelen of wat dan ook doen.’
Hoewel het niet makkelijk is om toe te geven dat leven in de fantasiewereld van je kind een opgave is, zijn er genoeg ouders die het bericht van deze moeder heel herkenbaar vinden. ‘Ik ben zo blij dat anderen er ook zo over denken! Ik dacht dat ik gewoon vreselijk was in spelen. Het maakte me verdrietig dat ik er niet van kan genieten als ik doe alsof ik een prinses ben.’
Lees ook
‘Spelen met mijn kinderen voelt als verloren tijd’ >
Een andere moeder doet er nog een schepje bovenop. ‘Op het moment dat mijn dochter met mij en haar dierenspeeltjes wil spelen, word ik enorm moe en slaperig. Het overweldigt me dan echt. Het voelt bijna alsof ik narcolepsie heb’, schrijft ze. ‘Oh my god, dít’, reageert een ander. ‘Ik ben klaar met baby’s tegen elkaar laten praten, klaar met de caissière spelen, klaar met de knipmevrouw, de T-Rex of de dokter zijn. Ze hebben allemaal een specifiek script dat ik moet volgen.’ Dat script is overigens ook herkenbaar: vooral als het losgelaten wordt en je wat improviseert, barst in veel huishoudens de hel los.
‘Met mijn peuter spelen is geestdodend. Ik doe het, maar ik tel de minuten waarin hij afgeleid raakt en zelf verder speelt. Maar mijn ouders speelden nooit met mij en ik probeer het beter te doen in plaats van te zeggen dat het met mij ook goedgekomen is.’ Een broertje, een zusje, de kinderopvang en playdates zijn een zegen voor de ouder die dit herkent.
En als je er echt niet onderuit komt, heeft deze ouder nog een gratis tip: ‘Ik geniet er alleen van als mijn kind de dokter is en ik de patiënt speel die te ziek is om van de bank te komen.’
Bron: She Knows
Meer Kek Mama? Neem nu een abonnement en profiteer van leuke aanbiedingen!
Boys moms weten: zoons kunnen heftig zijn. Zo ook het zoontje van Frida, toen ze op vakantie was in Kroatië met haar gezin. Hij legde eigenhandig het hele zwembad plat. Per ongeluk.
Elke ouder weet: er komt een moment en dan pikt je kind iets op wat ie absoluut niet had mogen horen. Zo liet de vijfjarige Hugo op een subtiele, maar duidelijke manier weten hoe zijn vader over bepaalde collega’s denkt.
Met twee gezinnen op vakantie, hoe meer zielen, hoe meer vreugd, dachten Anna en haar man. Dat viel tegen, bleek toen ze eenmaal in Frankrijk gearriveerd waren.
Toen Rosie een baby was, vond ik uiteten gaan best een uitdaging. Nu ze twee is, valt het nog niet altijd mee. En dat heeft niet alleen met het kind te maken.
Naomi (30) werkt in duurzaamheidscommunicatie bij een gemeente en is getrouwd met Youp (33). Samen zijn ze de trotse, soms oververmoeide ouders van tweeling Ties en Evi (bijna drie). Verwacht in deze column geen opvoedadviezen, maar wel veel liefde, chaos en herkenbare peuterperikelen uit het leven van een tweelingmoeder. Je kunt haar ook volgen op Instagram: […]
We bereiden ons maandenlang voor op dé grote dag: de bevalling. Bevalplan? Check. Pufcursus? Check. Maar van presentatrice Shelly Sterk mogen we ons best vaker focussen op de periode ná de geboorte, het herstel: “Je lichaam is de volgende dag echt niet klaar voor een wandeling van tien kilometer achter de kinderwagen.”
