Beeld: Shutterstock
Vind je het al moeilijk om je kind één dag in de week naar de opvang te brengen, neem dan blogger Ariane Le Chevallier: zij zet haar zoon er 5 dagen in de week af – zonder schuldgevoel.
‘In het begin vond ik het heel moeilijk’, geeft Ariane toe op haar blog. ‘Dan zette ik mijn zoon af bij de opvang en haalde hem pas weer op als het al donker was. Ik ben zelfs van baan veranderd zodat ik minder reistijd heb, waardoor mijn zoon in totaal 5 uur minder per week naar de opvang gaat.’
Toch blijft ze 5 dagen lang van de opvang gebruik maken, want ze vindt haar werk ook heel belangrijk. ‘Nog steeds is het niet makkelijk om mijn zoon elke ochtend weg te brengen, maar er zijn een aantal redenen waarom ik niet met een enorm schuldgevoel kamp.’ Ze deelt ze op haar blog, als tip aan andere moeders:
‘Het is heel belangrijk om een opvang te zoeken die past bij je kind en waar jij je goed bij voelt. Toen mijn zoon twee jaar oud was, zijn we gewisseld van opvang, omdat hij elke keer huilde als ik hem afzette. Sindsdien gaat het prima.’
‘Mijn moeder heeft altijd gewerkt. Mijn kind zal ook gaan inzien dat het heel normaal is om als moeder een baan te hebben naast de zorg voor je gezin.’
‘Op de opvangt leert mijn kind dingen die ik hem niet bijgebracht heb, want zijn leraren bedenken de meest creatieve activiteiten waar ik niet op zou komen. Bovendien speelt hij er met andere kinderen en bereidt hij zich zo voor op de basisschool.’
Lees ook:
‘Kind meer dan drie dagen naar de opvang vinden we zielig’ >
‘Ik geef toe: het helpt wel als je een baan hebt die voldoet aan je wensen. Je moet het er naar je zin hebben, je werkgever moet een beetje flexibel zijn en het moet goed betalen. Dat helpt een hoop om de schuldgevoelens op afstand te houden.’
‘Het gaat niet om de hoeveelheid tijd die je met je kind doorbrengt, maar om de kwaliteit. Aan het einde van de dag ben ik er honderd procent voor mijn kind – zonder telefoon.’
‘Kinderopvang kost veel geld. Je betaalt ervoor, dus maak er dan ook gebruik van.’
‘Het is heel belangrijk dat kinderen anderen leren vertrouwen en tijd willen doorbrengen met andere volwassenen. Ze bouwen een band op met leraren en babysitters en dat betekent dat het in principe goed met ze gaat als hun ouders er niet zijn.’
Meer persoonlijke verhalen lezen? Volg ons op Facebook.
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (11), Emeline (10), Vieve (8) en Lilou (5). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Kalvijn en Nina hebben ervoor gekozen om hun kindje zo min mogelijk op social media te delen.
Iedere moeder heeft haar momentjes. Maar sommige blunders zijn té erg – of te hilarisch – om voor jezelf te houden. In de rubriek ‘Opgebiecht’ delen vrouwen hun grootste geheimen en gênantste momenten. Deze week Romy* tijdens het optuigen van de kerstboom.
Nog vóór je kind de deur uit stapt, is de emotionele “basislijn” voor de dag vaak al bepaald. Niet door een strak schema of een perfect afgevinkte routine, maar door iets anders: hoe veilig en verbonden je kind zich bij jou voelt.
Bianca (31) is communicatieadviseur en woont samen met partner Pascal (35) en zoon Floris (2). Met zijn drieën vormen zij een levendig gezin waar zelden iemand stil zit óf zijn mond houdt. In haar eerlijke en herkenbare columns schrijft Bianca over hun gezellige en drukke leven, met alle chaos en liefde die daarbij hoort.
Over seks praten we liever niet op het schoolplein, maar zelfs binnen een jarenlang huwelijk blijft het vaak een taboe. Terwijl het, volgens relatietherapeuten, juist enorm veel zegt over de gezondheid van een relatie.
